e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Οικουμενικό Πατριαρχείο - Πατριαρχείο Μόσχας: Πού βρίσκεται η δύναμη τελικά;

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ, Δρ Θεολογίας
Θλιβερή, θλιβερότατη ἡ στάση τοῦ Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου. Δέν τόν ἱκανοποίησε ἡ ἀποφασισθεῖσα ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἀλλά προχώρησε στήν ἀναγραφή στά Δίπτυχα τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ Ἐπισκόπου Τύχωνος, Προκαθημένου τῆς «Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας Ἀμερικῆς καί Καναδᾶ». Μίας αὐτοκέφαλης ἐκκλησίας τήν ὁποία δέν ἀναγνωρίζει καμία ἄλλη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί δέν μνημονεύει κανένας Προκαθήμενος στά Δίπτυχα, προφανῶς ἐκτός ἀπό τόν Πατριάρχη Μόσχας.
 Ἀπό τή συνάντηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου μέ τόν Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο στό Φανάρι στίς 31 Αὐγούστου 2018, κατά τήν ὁποία συζητήθηκε τό οὐκρανικό ζήτημα
Λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό αὐτά τά ἄκρως θλιβερά καί ἀκατανόητα (ὡς πρός τήν οὐσιαστική τους ὠφέλεια γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας) γεγονότα, καταθέτω μερικές ἁπλές σκέψεις-ἀπορίες μου.
Ἔστω ὅτι ἐγώ, πού εἶμαι ἄσχετος ἀπό πολιτική καί διεθνεῖς σχέσεις, ἤμουν προκαθήμενος μιᾶς τοπικῆς ἐκκλησίας καί ἀποφάσιζα νά προωθήσω μιά θέση μου. Τό πρῶτο πού θά ἔκανα θά ἦταν νά προσπαθήσω νά ἔχω τήν ἀποδοχή ἐν πρώτοις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖο, ἐξαιτίας τῆς θέσεως πού κατέχει στήν τάξη τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει τόν πρῶτο λόγο στά τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἐπί σειρά αἰώνων ἔχει χειριστεῖ δύσκολες, δυσχερέστερες ἀπό τήν παροῦσα, καταστάσεις, ὡς καί τῶν λοιπῶν παλαιφάτων Πατριαρχείων, τῶν νέων Πατριαρχείων καί τῶν λοιπῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Ἡ στάση τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, πού εἶναι ἕνα ἀπό τά νεοπαγῆ «ἐθνικά» Πατριαρχεῖα δείχνει ὅτι καθώς στίς ἐπιδιώξεις του δέν ἔλαβε τήν ἐπιθυμητή ἀναγνώριση καί τήν προσδοκώμενη ἀνταπόκριση προχώρησε σέ μία κίνηση πού δείχνει, μᾶλλον, νευρικότητα, καί δέν ἔχει εὐδιάκριτο στόχο: ἄραγε ἡ διακοπή μνημοσύνου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἔχει σκοπό νά τόν ἀπομονώσει; Μήπως συμβαίνει τό ἀντίθετο; Μήπως ἀποτελεῖ ἔμμεση ὁμολογία τῆς Μοσχοβίτικης Ἐκκλησίας γιά τήν ἀπομόνωση στήν ὁποία ἔχει ὁδηγηθεῖ; Ποιό στόχο ἄραγε θά μποροῦσε νά ἐξυπηρετεῖ ἡ μνημόνευση τοῦ Ἐπισκόπου Τύχωνος; Δηλώνει μέ αὐτή ὅτι «καί ἐγώ μπορῶ νά δίδω τήν Αὐτοκεφαλία ὅπου θέλω»; Ποιός τό δέχεται; Πόσες τοπικές Ἐκκλησίες ἀποδέχονται ὅτι οἱ Ρῶσοι μποροῦν νά δίδουν Αὐτοκεφαλία; Νομίζω καμία! Καί αὐτό δέν φαίνεται νά ἀλλάζει στό ἐγγύς μέλλον.
Ρωτοῦν πολλοί γιατί συμβαίνουν ὅλα αὐτά καί διαμαρτύρονται ἐπιρρίπτοντας —ἐνῶ δέν θά ἔπρεπε— ἐξίσου εὐθύνες σέ ὅλες τίς πλευρές. Εὐτυχῶς, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κινεῖται μέ πολύ συνετά βήματα, καί δέν παρασύρεται σέ κινήσεις πολιτικοῦ ὠφελιμισμοῦ καί λαϊκίστικου ἐντυπωσιασμοῦ. Δέν χρειάζεται οὔτε τό ἕνα οὔτε τό ἄλλο. Ἀντιθέτως, στρέφει πάντοτε τήν προσοχή της στήν οὐσία κάθε προβλήματος καί στή διακονία της στόν κόσμο πού ζοῦμε καί, νομίζω, κανείς δέν ἔχει ἀμφιβολία, ὅτι ἡ διακονία αὐτή εἶναι μαρτυρική, βασανισμένη καί ταπεινή. Στήν περίπτωση πού συζητᾶμε τόν ρόλο τοῦ διακόνου γιά τήν ἀνά τήν οἰκουμένη Ὀρθοδοξία διαδραμματίζει τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τό ὁποῖο ὡς τέτοιο ἀναγνωρίζεται ἀπό ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Προκαθημένους —μέχρι χθές καί ἀπό τόν Μόσχας— καθώς πρῶτο τό ὄνομα τοῦ Προκαθημένου του διαβάζεται στά Δίπτυχα, πού λειτουργοῦν ὡς μία ἔμπρακτη ὁμολογία τῆς πανορθόδοξης ἑνότητας, καί ὡς τέτοιο ὁμολογεῖται ἀπό κάθε ὀρθόδοξο χριστιανό, καί μάλιστα, κατά τήν θεία λειτουργία, ἡ ὁποία εἶναι μία ἀνοικτή πόρτα ἀπό τήν ὁποία προγευόμαστε τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Τά θέματα τάξεως εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικά γιά τήν Ἐκκλησία. Δέν διατηροῦν νεκρούς τύπους, ἀλλά διασώζουν τή ζῶσα ἀλήθεια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί τήν πίστη της γιά τήν ἑνότητα κατά τήν ἱστορική της πορεία. Ὅταν μνημονεύει ὁ κάθε Προκαθήμενος τούς ἄλλους Προκαθημένους, εἶναι ὡς νά βρίσκονται ὅλοι μαζί γύρω ἀπό τό τραπέζι τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, ἑνωμένοι, ἀγαπημένοι, ἐν μετανοίᾳ, «ἐν ἀγαλλιάσει καί ἀφελότητι καρδίας» (Πράξ. 2:46). Ἐπιτρέψτε μου, μέ κάθε σοβαρότητα, νά πῶ ὅτι μόλις διάβασα τήν ἀπόφαση γιά τή διακοπή μνημονεύσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἦρθε στόν νοῦ ἕνα παιδάκι πού ἐπειδή δέν γίνεται τό δικό του στό παιχνίδι, εὔκολα, ἀνεξέταστα καί πολύ ἀφελῶς, λέει στόν μέχρι πρότινος φίλο του «δέν σέ ἔχω φίλο» ἤ κάτι παρόμοιο!
Προφανής στόχος τοῦ Πατριάρχου Μόσχας ἦταν νά ἀποδυναμώσει καί νά ἀπομονώσει τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη. Τό πέτυχε ἄραγε;
Σκέφτομαι τό ἐπιχείρημά του σχετικά μέ τό πλῆθος τῶν πιστῶν πού βρίσκονται ὑπό τήν πνευματική καί διοικητική του δικαιοδοσία.
Ἀναρωτιέμαι: Μπορεῖ αὐτό νά εἶναι πνευματικό ἐπιχείρημα; Μπορεῖ νά σταθεῖ σέ μία σοβαρή συζήτηση;
Δέν θά ἦταν ἀνήθικο κατά τήν σοβιετική περίοδο, παραδείγματος χάριν, πού ἡ Ρωσική Ἐκκλησία ὑπέστη τά πάνδεινα ἀπό τό καθεστώς, μέ ἐλάχιστους καταγεγραμμένους πιστούς καί ἀκόμη λιγότερους ναούς, μονές κ.λπ., νά ἔλεγαν οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες: πόσους πιστούς ἔχει ἡ Ρωσική Ἐκκλησία; Μόνο τόσους; Ἄς κατεβεῖ μερικές θέσεις στά δίπτυχα! Κανείς ὄχι μόνο δέν ἔθεσε αὐτό τό ζήτημα, ἀλλά ὅλες οἱ κατά τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες στήριξαν, μέ κάθε τρόπο, ὑλικά καί πνευματικά, τίς Ἐκκλησίες πού στέναζαν κάτω ἀπό τά ἀθεϊστικά καθεστῶτα.
Ἐάν ἀκολουθήσουμε τή λογική τῆς ἀριθμητικῆς ὑπεροχῆς θά πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἦταν λάθος, καί μάλιστα μεγάλο, ἡ στάση τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου πρός τήν Ἐκκλησία: ἀντί «σοφά» καί «συνετά» νά μετρήσει κεφάλια πιστῶν καί εἰδωλολατρῶν καί νά σχεδιάσει τίς ἑπόμενες κινήσεις του, ὅπως πράττουν οἱ Ρῶσοι ἀδελφοί μας, ἀκούγοντας τήν καρδιά του ὑποστήριξε, μέ «ἀπερίσκεπτη» πίστη, μέ «ἄφρονα» ἐλπίδα καί «τυφλή» ἐμπιστοσύνη στό χέρι τοῦ Θεοῦ, ἕνα ἰσχνό περίπου 10%, στό ὁποῖο, σύμφωνα μέ τούς εἰδικούς ἐπιστήμονες, ἀνερχόταν τότε οἱ χριστιανοί. Καί μάλιστα, σέ μιά ἐποχή πού ἡ Ἐκκλησία προσπαθοῦσε νά ἀναλάβει δυνάμεις μετά ἀπό ἕναν ἀπό τούς σκληρότερους καί ἀπηνέστερους διωγμούς καί αὐτό τό 10% τῶν πιστῶν κατοίκων τῆς Αὐτοκρατορίας ἀγωνιζόταν γιά τήν ἴδια του τήν ἐπιβίωση.
Δέν μπορῶ παρά, γιά πολλοστή φορά, νά φέρω στόν νοῦ μου τόν λόγο τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἀπ. Παῦλο ὅταν αὐτός τοῦ ζήτησε νά τόν θεραπεύσει ἀπό τήν ἀσθένεια πού τόν βασάνιζε: «ἀρκεῖ σοὶ ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» (Β΄ Κορ. 12:9). Αὐτός ὁ λόγος ἐκφράζει τήν πίστη καί τήν παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὄχι ἡ ρωσική ἔπαρση πού τρέφεται μέ ἀλλότρια τῆς πίστεως μέσα. Αὐτός ὁ λόγος πού ἀποκαλύπτει τόν μυστικό τρόπο μέ τόν λειτουργεῖ ἡ ἔννοια τῆς δυνάμεως στήν Ἐκκλησία θά ἔπρεπε νά μᾶς καθοδηγεῖ σέ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς μας: ἡ δύναμη μόνο μέσα στά βάσανα καί στούς καημούς τῆς ἀσθενείας, τῆς ἀδυναμίας, ἐνισχύεται.
Καί νομίζω ὅτι στό πρός συζήτηση πρόβλημα οὐδείς ἀμφιβάλει γιά τό ποιός βρίσκεται ἀπό τή μεριά τῆς ἀπολύτου δυνάμεως (ἐξάλλου δέν τό κρύβουν) καί ποιός ἀγωνίζεται ταπεινά μέ τά περιορισμένα μέσα πού διαθέτει γιά νά τελειωθεῖ —ἐν ἀσθενείᾳ, ἐν μυρίοις κινδύνοις, ἐν κόποις καί μόχθοις, ἐν ψευδαδέλφοις (ὡς λέει καί ὁ ἀπ. Παῦλος στό Β΄ Κορ. 11:26)— καί νά προστατεύσει τήν ἀνά τόν κόσμο Ὀρθοδοξία ἀπό ἀμέτρητα προβλήματα, διωγμούς, ἀδυναμίες, ἐχθρούς κ.λπ.
Ἄς εὐχηθοῦμε, λοιπόν, σύντομα, καί μέ τό μικρότερο δυνατό κόστος γι᾿ αὐτούς, οἱ Ρῶσοι ἀδελφοί μας νά ἀντιληφθοῦν τά σφάλματά τους καί νά ἀλλάξουν πορεία ἐνισχύοντας μέ τήν παρουσία τους τήν πανορθόδοξη ἑνότητα καί νά συνεχίσουν νά προσεύχονται μνημονεύοντας ἐν ἀγάπῃ αὐτούς πού, κατά τό παρελθόν, ἐν ἀγάπῃ τούς χάρισαν τό ἀγαθό τῆς αὐτοκεφαλίας.

Ποροσένκο για την Αυτοκεφαλία: "Ο Τόμος είναι στην πραγματικότητα μια άλλη Πράξη Δήλωσης της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας"

Head of State: Tomos is actually another Act of Declaration of Ukraine's Independence

20 September 2018 - 12:18
President Petro Poroshenko emphasized the importance of strengthening unity in our country and stressed that the creation of the Autocephalous Orthodox Ukrainian Church would contribute to that. He also noted that the Exarchs of the Ecumenical Patriarch, who arrived in Kyiv, have already reported that the process of granting autocephaly to Ukraine has reached the finish line.
"They said it publicly. I do not know when exactly the Tomos will be approved and when it will be brought to Kyiv. But I am sure that the wheel of this story has been ramped up so that nobody will be able to turn it back," Petro Poroshenko said during the Address in the Verkhovna Rada "On the Internal and External Situation of Ukraine in 2018".
The President recalled that hundred years ago the issue of autocephaly was put on the agenda by the state leadership of the Ukrainian People's Republic. 27 years ago, Ukraine resumed its struggle for autocephaly, but "the last four years of quiet and painstaking and now public diplomacy have been crucial, including due to your, dear people's deputies, help".
"As the Scripture reads, we will certainly not worship other gods. And the state will not interfere in the internal affairs of the church, especially the foreign state. Why are they struggling for this? Because the empire loses one of the last levers of influence. Tomos is actually another Act of Declaration of Ukraine's Independence," the President said.
"For us, our own church is a guarantee of spiritual freedom. This is the key to social harmony," he added.
The President guarantees that the state will respect the choice of those who decide to remain in the church structure maintaining unity with the Russian Orthodox Church.
"And we will call it the same in order to facilitate understanding. But at the same time, I guarantee that the state will protect the rights of those priests and believers of the UOC of the Moscow Patriarchate who will voluntarily decide to leave Moscow in order to create, together with other Orthodox, the Autocephalous Orthodox Ukrainian Church," Petro Poroshenko said.
The President stressed that the value of Tomos goes beyond Ukraine. "This is the fall of the Third Rome as the oldest conceptual request of Moscow for the world hegemony. Here, in our territories, the future of the Eastern Orthodoxy is also being solved. We and Russians understand it in absolutely different ways, and this is one of the reasons why we are not on the same road with Russians. Their church is a so-called “bond” of the authoritarian regime. And we, as the largest Orthodox country in Europe, will demonstrate how Eastern Christianity and democracy get along in one national organism,” Petro Poroshenko noted.

Το Πρόγραμμα της Επισκέψεως του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Κρήτη (2-3.10.2018)


Στο πρόγραμμα της επίσκεψης στην Κρήτη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, στο πλαίσιο του επετειακού εορτασμού της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης για τα 50 χρόνια από την ίδρυσή της, αναφέρεται, σε ανακοίνωσή της η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου.  Ειδικότερα αναφέρει:

Με περίσσειαν χαράς και πνευματικής ευφροσύνης η Ιερά Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου αγγέλλει τα μεγάλα, ξεχωριστά και μοναδικά εκκλησιαστικά γεγονότα, τα οποία θα λάβουν χώρα εις την Εκκλησιαστική αυτή κληρουχία του Οικουμενικού Θρόνου κατά την 2α και 3η του μηνός Οκτωβρίου, επιόντος έτους. 

Συγκεκριμένα το εσπέρας της Τρίτης 2 Οκτωβρίου και ώρα 5.00μ.μ. θα τελεστούν τα θυρανοίξια του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, εις την γενέτειρα Του, το Συρικάρι Κισάμου. Πρόκειται για τον πρώτο Ι. Ναό εις την Μεγαλόνησο, αφιερωμένο εις τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό. Το εσπέρας της ίδιας ημέρας και ώρα 7.00μ.μ. θα τελεστούν τα εγκαίνια της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας του Αννουσάκειου Ιδρύματος της Ι. Μητροπόλεως. Πρόκειται περί νέας δομής του Αννουσάκειου, ευγενής χορηγία του Ιδρύματος «Ιωάννης Σ. Λάτσης» που θα συμβάλλει έμπρακτα εις την ανακούφιση ασθενών οι οποίοι ευρίσκονται σε λίαν εμπερίστατη κατάσταση. 

Το πρωί της Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου, θα τελεστεί Θεία Λειτουργία, μετά Πατριαρχικής χοροστασίας, εις την Ιερά Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή Οδηγητρίας Γωνιάς, Κολυμβάρι. Της Πατριαρχικής χοροστασίας θα ακολουθήσουν τα εγκαίνια του νέου Κειμηλιαρχείου της Μονής, σε πλήρως ανακαινισμένους χώρους της Μονής.

Το εσπέρας της αυτής ημέρας και ώρα 5.30μ.μ. εις το μεγάλο αμφιθέατρο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης θα πραγματοποιηθεί πανηγυρική εκδήλωσις δια τα 50 έτη λειτουργίας και διαλογικής πορείας του Ιδρύματος. 

Των ως άνω εκκλησιαστικών και ιστορικών αυτών γεγονότων θα προστεί ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, συμμετεχόντων και: του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, των Μακαριωτάτων Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου και Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου ως και της  Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης. Ο εξοχ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Προκόπιος Παυλόπουλος έχει αποδεχθεί σχετική πρόσκληση. Καλείται ο ευσεβής, φιλόθεος και φιλάγιος λαός του Θεού όπως καταστεί κοινωνός και μέτοχος της μεγάλης αυτής χαράς της Εκκλησίας και μετέχει των πνευματικών αυτών γεγονότων του διημέρου.