Να ευεργετούμε και να αγαπάμε τούς πάντες

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

της Κυριακής Β΄Λουκά 

29 Σεπτεμβρίου 2019

(Λουκ. στ΄ 31-36)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Στη βαρυσήμαντη σημερινή περικοπή αποτυπώνεται ο χρυσός κανόνας της χριστιανικής πίστης. Πιο συγκεκριμένα, και πέρα  από τον κανόνα της κοσμικής σοφίας, ο οποίος μας ζητά να τιμάμε αυτούς που μας τιμούν και να ευεργετούμε αυτούς που μας ευεργετούν, ο Κύριος διατυπώνει και προσθέτει εδώ έναν κατά πολύ ανώτερο κανόνα: Να ευεργετούμε και να αγαπάμε τούς πάντες, ανεξαρτήτως της στάσης τους, απέναντί μας.

     Η αγάπη μας οφείλει να αγκαλιάζει ακόμα και τους άσπονδους εχθρούς μας, διαφορετικά τίποτα το αξιόλογο δεν κάνουμε, το οποίο να μάς διαφοροποιεί από τους αλλόθρησκους και τους ασεβείς. Τρανό παράδειγμα και πρότυπό μας, οφείλουμε να έχουμε τον ίδιο τον πανάγαθο και φιλεύσπλαχνο Θεό, ο οποίος ποικιλοτρόπως ευεργετεί υλικά και πνευματικά τους ανθρώπους.

     Ο πανάγαθος Θεός, «Πατέρας οικτίρμων» και «θελητής του ελέους», ποτέ δεν επιθυμεί την απώλεια του αμαρτωλού, αλλά  επιδιώκει την σωτηρία και την επιστροφή του. Αναζητάει πάντα το απολωλός πρόβατο και, χωρίς να προβαίνει σε διακρίσεις, προσφέρει τον ζωογόνο ήλιο Του σε δικαίους και αδίκους. Και όλα αυτά τα έπραξε ο Κύριος σε μια άγρια και απάνθρωπη εποχή, εκεί όπου ίσχυε το δίκαιο το ισχυροτέρου, εκεί πού το καλό εθεωρείτο αδυναμία, εκεί όπου το κακό ανταποδιδόταν με κακό.

     Όλα αυτά καταργήθηκαν και ακυρώθηκαν από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Τώρα πλέον ο ψυχικά και σωματικά ασθενής είναι άξιος φροντίδας και οίκτου. Το ίδιο και ο αμαρτωλός, αλλά και κάθε ένας που είναι εχθρός μας και πασχίζει να μας βλάψει. Διότι η μνησικακία καταστρέφει και φθείρει τον άνθρωπο, μεταβάλλοντας την κοινωνία σε απέραντη ανθρωποκτόνα ζούγκλα. Βέβαια, η ανθρώπινη αγανάκτηση, ως πρώτη αντίδραση, απέναντι σε αυτούς που μας έβλαψαν, μπορεί να κατανοηθεί και δικαιολογηθεί. Όμως, κατόπιν, με ωριμότητα «εν Χριστώ», οφείλει να ξεριζώσει ο πιστός κάθε «ρίζα πικρίας» και να αγωνισθεί τον καλό αγώνα, ώστε να νικήσει τους θυμούς και τα πάθη του. Έτσι, παραμένει ήρεμος, χωρίς αγένειες, αντεκδικήσεις, στενοχώριες, άγχη και δυστροπίες βαδίζοντας το φτωχικό μονοπάτι για την Βασιλεία των Ουρανών, την οποία όλοι οφείλουμε θερμά να επιδιώκουμε. Γένοιτο!