Τίποτα δεν μένει κρυφό από Αυτόν

 ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

ΙΑ΄ Ματθαίου

20 Αυγούστου 2023

(Ματθ. ιη΄ 23-35)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης

Άσπλαχνος, αναίσχυντος και σκληρός αποδείχθηκε ο δούλος της παραβολής. Ενώ ο κύριός του, του χάρισε ένα μεγάλο χρέος, διότι λυπήθηκε την φτώχεια και την αδυναμία του, εκείνος δεν ήθελε να πράξει το ίδιο σε έναν συνάδελφο, συνάνθρωπο και σύνδουλό του, ο οποίος του χρωστούσε πολύ λιγότερα χρήματα. Όχι μόνο υπήρξε ασυγκίνητος και ανάλγητος απέναντί του, αλλά του άσκησε και ποινική δίωξη και πέτυχε την σύλληψή του για το μικρό εκείνο χρέος. Δίκαιος υπήρξε, λοιπόν, ο θυμός του κυρίου του, όταν το έμαθε και πολύ δίκαιη η τιμωρία που επεφύλαξε στον ανάλγητο και κακό αυτόν δούλο.

Την ίδια τύχη θα έχουμε και όλοι εμείς, που ενώ από τη μια μεριά ζητάμε συγχώρηση και επιείκεια από τον Θεό για τα σφάλματά μας, από την άλλη δεν είμαστε διατεθειμένοι να συγχωρήσουμε τον συνάνθρωπο, που έσφαλε απέναντί μας. Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι οιοδήποτε σφάλμα απέναντί του, μπορεί ποτέ να συγκριθεί με τα μέγιστα και βαρύτατα σφάλματα, τα οποία καθημερινά πράττει έναντι του Θεού ο ίδιος. Όμως, όλοι εμείς χαλάμε τον κόσμο για τα πρώτα, μην σκεπτόμενοι καθόλου τα δεύτερα.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί μπορεί να μας έβρισαν, να μας αδίκησαν, να μας κατηγόρησαν και να μας συκοφάντησαν. Να είπαν ψέματα εναντίον μας και να μίλησαν περιφρονητικά για εμάς, ενώπιον ή εν απουσία μας. Ωστόσο, όλα αυτά τα βλέπει, τα κρίνει και τα αξιολογεί ο Θεός. Αυτός αποτελεί τον υπερασπιστή και τον εκδικητή μας, όπως λέει ο ίδιος. Τίποτα δεν μένει κρυφό από Αυτόν, ούτε υπό το φως, μήτε υπό το σκότος.

Ως «ετάζων καρδίας και νεφρούς» δεν γνωρίζει μόνον ό,τι πράττουμε, αλλά και ό,τι σκεφτόμαστε στα μύχια της ψυχής μας. Αν δει, λοιπόν, μέσα μας σκληρότητα και πείσμα, θα αφήσει και Αυτός ανεξόφλητο το πολύ πιο μεγάλο χρέος μας απέναντί Του.

Ποια παθήματα μπορούμε εμείς να ισχυριστούμε ότι υποστήκαμε στη ζωή μας, όταν ο ίδιος ο Θεός βασανίστηκε, μαστιγώθηκε, λοιδορήθηκε, εξευτελίστηκε και σταυρώθηκε για όλους εμάς; Ποια μεγαλύτερη θυσία μπορεί να υπάρξει από όλα αυτά και ποια σύγκριση μπορεί ποτέ να γίνει μεταξύ του Ίδιου και ημών;

Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, πιστά το «αγαπάτε αλλήλους», είτε είναι φίλοι είτε εχθροί (γιατί ποιο νόημα έχει να αγαπάμε μόνο τους φίλους;) και ας παραδειγματιστούμε από τον Σωτήρα Χριστό. Γένοιτο!