Αγαπητοί Φίλοι τής ΛΟΓΟθήκης μας,
Ένας ακόμη χρόνος ανοίγεται μπροστά μας. Ένας ακόμη χρόνος γεμάτος από την παρουσία του Κυρίου μας. Ο χρόνος ακολουθεί ασταμάτητα την πορεία του. Και οι άνθρωποι στις μέρες μας πολλές φορές νιώθουν πώς δεν τους φθάνει, γιατί θέλουν να πετύχουν πολλά πράγματα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Συχνά πάλι τούς φαίνεται ατελείωτος, γιατί τους βασανίζει η ανία και η πλήξη.
Λυτρωτική σημασία για εμάς τους Χριστιανούς έχει το λειτουργικό έτος. Μέσα στους 12 μήνες και 52 εβδομάδες ενός έτους, η Εκκλησία μας υπενθυμίζει όλο το μυστήριο της Θείας Οικονομίας, όλα τα λυτρωτικά γεγονότα από τη ζωή του Κυρίου μας, πού χάρισαν σε μας τους Χριστιανούς τη σωτηρία μας. Γιορτάζουμε τη Γέννησή Του, τη Θεία Επιφάνεια, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τα Θεία Πάθη, τη ζωηφόρα Ανάσταση, την Ανάληψη στους ουρανούς, την Πεντηκοστή κλπ.
Με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, ο Κύριός μας είναι παρών ανάμεσά μας. Και όχι μόνον είναι παρών σαν ζωντανή ανάμνηση, αλλά με το Σώμα και το Αίμα Του, πού μεταλαμβάνουμε στη Θεία Ευχαριστία.
Ο Κύριός μας είναι παρών εδώ και τώρα ανάμεσά μας, με τους αγγέλους, με την Παναγία Μητέρα Του και με όλους τους αγίους και με τους κοιμηθέντες αδελφούς μας. Αυτός ο Κύριός μας, που είναι ανάμεσά μας με όλο Του το Σώμα, την Εκκλησία, αυτός γεμίζει τον χρόνο που τρέχει και κυλά μπροστά μας. Του δίνει νόημα και περιεχόμενο για την κάθε του στιγμή και προσδοκία και ελπίδα για το έσχατο, το τέλος του, όταν κάποτε για τον καθένα μας θα σταματήσει να τρέχει ο χρόνος.
Όλοι μας γνωρίζουμε, πόσο όμορφες είναι οι μέρες μας, όταν γεμίζουν από την παρουσία αγαπημένων μας προσώπων. Και ακόμη, όταν μας λείπουν, η μοναξιά μας και η σιωπή μας δεν είναι αβάστακτη. Μας κρατάει η προσδοκία πως όπου να είναι, έρχονται. Και περιμένουμε, μιλάμε στη φωτογραφία τους, τους βλέπουμε στα όνειρά μας.
Ο Κύριός μας είναι «ο ων και ο ην και ο ερχόμενος». Πάντοτε η παρουσία Του γεμίζει τον χρόνο. Ωστόσο οι Πρωτόπλαστοι αρνήθηκαν την πληρωματική παρουσία Του και έκτοτε όλο το ανθρώπινο γένος βυθίστηκε στο κενό της απουσίας Του και επιδόθηκαν στην λατρεία των ειδώλων. Παρέμεινε μόνον η ελπίδα ότι κάποτε θα έρθει ο Μεσσίας, ο λυτρωτής του κόσμου. Και δεν διαψεύστηκαν, έστω και αν πέρασαν χιλιετίες.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού ... ». Ήλθε ο Χριστός και με την παρουσία του γεμίζει τη ζωή όλων των πιστών, ομορφαίνει τα έργα τους και ανανεώνει την ψυχή τους. Όσο πιο πολύ δεχόμαστε τη λυτρωτική παρουσία Του, τόσο περισσότερο το χάρισμα της πίστεως και της αγάπης αναζωπυρώνεται.
Δεν μπορούν, λοιπόν, να είναι άδειες οι μέρες της ζωής και η πλήξη δεν μπορεί να καταδυναστεύει τούς πιστούς. Ούτε πάλι το άγχος και το κυνηγητό μιας ψεύτικης ευδαιμονίας μπορεί να απορροφήσει τον νου των Χριστιανών. Ο Κύριος μας φωτίζει το νου και την καρδιά κάθε στιγμή της ζωής μας και μας συνδέει με την ειρήνη και την αγάπη με όλους τούς συνανθρώπους. Ο Ενανθρωπήσας Κύριος δίνει το πλήρωμα και το νόημα και σε τούτο τον πρόσκαιρο κόσμο και στους ατελεύτητους αιώνες.
Σας εύχομαι χρόνια πολλά, και προσεύχομαι ο Κύριός μας να γεμίζει με την λυτρωτική παρουσία Του την κάθε μέρα του 2013.
Καλή κι ευλογημένη χρονιά!
[Εικαστικό σχόλιο στην δημοσίευση: Lina Basile, Father Time]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου