Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Χονγκ Κονγκ κ. Νεκταρίου
Βράδυ Κυριακής στο χαμένο μέσα στην ομίχλη Χονγκ Κονγκ. Ρίχνω μια ματιά στο διαδίκτυο και διαβάζω για αίσχη, προδοσίες και ενώσεις και σκέπτομαι: έχει γούστο σήμερα στο Φανάρι να συμφώνησαν ο Πάπας με τον Πατριάρχη την ένωση…
Έβαλα το καλό ράσο. Πήρα το δρόμο για το γραφείο. Έκανα και μία στάση στο ζαχαροπλαστείο να πάρω ένα cheese cake. Α, δεν θα με βρουν ανέτοιμο. Θα έρθουν οι Canossian Sisters από δίπλα για τα συγχαρίκια, μπορεί να περάσει και ο Καρδινάλιος να πιούμε ένα oolong tea για το καλό… Να μην έχω ένα γλυκό να κεράσω;
Η ώρα περνά και κανείς δεν εμφανίζεται. Τι συμβαίνει; Στο διαδίκτυο συνεχίζουν να γράφουν για τα αίσχη και τις προδοσίες που συνετελέσθηκαν σήμερα στο Φανάρι… Δεν αντέχω… Βάζω το βίντεο από την σημερινή Πατριαρχική Λειτουργία. Βλέπω στον Πατριαρχικό θρόνο να χοροστατεί ο Μητροπολίτης Βοστώνης. Κάτι δεν πάει καλά, σκέπτομαι. Γιατί δεν χοροστατεί ο Πάπας; Είναι κουρασμένος; Σε λίγο βλέπω να εισέρχεται στον πατριαρχικό Ναό ο Πάπας Φραγκίσκος και να του υποδεικνύουν να καθήσει στο τιμητικό στασίδι απέναντι από τον πατριαρχικό θρόνο. Α, δεν πάμε καλά… Γιατί δεν εισήλθε στο Ιερό, να ενδυθεί τα άμφιά του, να συλλειτουργήσει με τον Πατριάρχη; Τι σόϊ ένωση είναι αυτή;
Συνεχίζω να παρακολουθώ το βίντεο. Ο Πατριάρχης με τους Ιεράρχες του Θρόνου κυκλώνουν την Αγία Τράπεζα και ο Πάπας με τους δικούς του κάθονται έξω από το Ιερό Βήμα κι απλά παρακολουθούν… Το Σύμβολο της πίστεως το εκφωνεί ένας Άρχοντας του Πατριαρχείου, ενώ την Κυριακή Προσευχή την λέει ο Πάπας. Γιατί δεν του επέτρεψαν να πει και το Σύμβολο της Πίστεως; Άρχισα να απογοητεύομαι… Πού είναι τα αίσχη και οι προδοσίες; Έφθασε η ώρα της θείας Κοινωνίας. Ο Πάπας και οι δικοί του δεν πλησίασαν στο Άγιο Ποτήριο. Ορίστε, σκέφτηκα, θα μείνει το γλυκό. Ποιος θα φάει ολόκληρο cheese cake;
Φτιάχνω το oolong tea. Ακούω τις ομιλίες. Ούτε λέξη για ένωση. Πού είναι το μοντέλο Φερράρας-Φλωρεντίας; Δεν πιστεύω στα αυτιά μου. Ψάχνω και βρίσκω το Κοινό Ανακοινωθέν. Πάλι ούτε λέξη για ένωση. Σοκαρίστηκα. Λες, σκέφτηκα, όλα αυτά που διάβαζα στο διαδίκτυο περί προδοσιών και ενώσεων να ήταν ανοησίες; Με ξεσήκωσαν βραδιάτικα και έχω και αυτό το cheese cake πάνω στο τραπέζι να περιμένει…
Κτυπά η πόρτα του Γραφείου. Αναθάρρησα. Ανοίγω. Ήλθε να με επισκεφθεί ένας από τους πρόσφυγες που προστατεύει η Μητρόπολη. Συγχυσμένος, του λέω να καθίσει. Για ποιο λόγο πέρασες από δω τέτοια ώρα, τον ρωτώ. Είναι χαρούμενος. Ήρθε να με ευχαριστήσει για την υποστήριξη. Μετά από τρία χρόνια αναμονής και σκληρό αγώνα για επιβίωση, πληροφορήθηκε ότι εγκρίθηκε η εργατική βίζα για Αμερική. Σε δύο μήνες φεύγει.
Συμμερίστηκα την χαρά του και δεν ξέρω γιατί, αλλά το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο cheese cake… Άντε ευλογημένε, του είπα. Θα σου δώσω κι ένα ωραίο γλυκό να κεράσεις τους φίλους σου για τα ευχάριστα νέα. Το αγόρασα απόψε, συμπλήρωσα. Παρασύρθηκα από αυτούς που ασχολούνται καθημερινά περί όνου σκιάς και έχουν χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικής ζωής. Φαντασιώνονται τους ομολογητές. Άκαπνοι όμως και καλοπερασάδηκες. Μέσα στο βάλτο του διαδικτύου. Σαν τα βατράχια του Αισώπου… Ο πρόσφυγας με κοίταξε περίεργα. Με ευχαρίστησε με ευγένεια, πήρε το γλυκό και έφυγε.
Κάθισα και πάλι στο γραφείο και κοίταξα την οθόνη του υπολογιστή. Ο Πάπας και ο Πατριάρχης με χαιρετούν από το μπαλκόνι του Πατριαρχικού Οίκου. Σήκωσα κι εγώ την κούπα με το τσάι… Στην υγειά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου