«Οἱ ἅγιοι ὅλοι μὲ τὴν πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, ἐπέβαλαν τὸ δίκαιο, πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ, ἔφραξαν στόματα λεόντων· ἔσβησαν τὴ δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τὴ σφαγή, ἔγιναν ἀπὸ ἀδύνατοι ἰσχυροί, ἀναδείχτηκαν ἥρωες στὸν πόλεμο, ἔτρεψαν σὲ φυγὴ ἐχθρικὰ στρατεύματα».
Καρποί της Πεντηκοστής οι Άγιοι Πάντες. Γι’ αυτό τους εορτάζουμε την πρώτη Κυριακή μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, για να λάβουμε από την Εκκλησία μας το μήνυμα ότι αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας, η αγιότητα. Σημείο της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος είναι η Εκκλησία και τα μυστήριά της. Σημείο όμως ακόμη είναι και οι Άγιοι. Σ’ αυτούς καταλαβαίνουμε ότι το Άγιο Πνεύμα δεν αλλάζει τον κόσμο, αλλά και τους ανθρώπους. Δεν είναι μόνο η διαδικασία, το μυστήριο, το περιεχόμενό του, το σημαίνον, το σημαινόμενό του, αλλά είναι και οι άνθρωποι που προσλαμβάνουν τη χάρη του Πνεύματος και αγιάζονται. Άλλοι εν μετανοία. Άλλοι εν αρετή. Άλλοι ανοίγοντας τις καρδιές τους στον πλησίον. Άλλοι στην προσευχή. Άλλοι στη νηστεία. Άλλοι στην μακροθυμία και στη συγχώρεση. Άλλοι καλούνται μέσα από μια καθημερινότητα συνηθισμένη να ομολογήσουν το όνομα του Θεού σε έναν κόσμο που διώκει την πίστη εμφανώς. Όποιος είναι με τον Χριστό δεν δικαιούται ούτε καν να ζει. Δεν περιφρονείται απλώς. Δεν πρέπει να υπάρχει. Και οι Άγιοι συνεχίζουν μία παράδοση που έχει ξεκινήσει από την Παλαιά Διαθήκη. Πριν εμφανιστεί ο σεσαρκωμένος Λόγος του Θεού ανάμεσά μας, η πίστη έκανε τους ανθρώπους να αγιάζουν. Απλά δεν ήταν έτοιμοι να ζήσουν την αγιότητα στην πληρότητά της, όπως έγινε με την ανάσταση του Χριστού και την Πεντηκοστή. Όπως μπορούμε δηλαδή εμείς.
Σημάδι της αγιότητας είναι η πίστη. Αυτός που πιστεύει κατατροπώνει κάθε εξουσία αντίθεη, η οποία ζητά από τους ανθρώπους να τη λατρέψουν, όπως και τους ψεύτικους θεούς της. Αυτός που πιστεύει επιβάλλει το δίκαιο, δείχνει δηλαδή ποιο είναι το θέλημα του Θεού στον κόσμο λόγοις και έργοις. Δίνει τη σωστή συμβουλή και προτροπή και εμπνέει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι νόημα ζωής έχει αυτός που ελπίζει σε Θεό ζώντα, αγαπώντα και αναστάντα. Αυτός που πιστεύει ζει στην πράξη την υπόσχεση του Θεού ότι δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ, ούτε στους σταυρούς, ούτε στις ήττες, ούτε στις δοκιμασίες και στον θάνατο, αλλά θα μας δίνει δύναμη και κουράγιο, κυρίως όμως θα μας οδηγεί προς μία συνεχή ανάσταση εκ του ψεύδους του αιώνος τούτου. Κι έτσι, όσο κι αν η εξουσία του κόσμου τούτου και ο κοσμοκράτοράς της διάβολος ωρύεται σαν λιοντάρι που βρυχάται, το στόμα θα φράζει η δύναμη της πίστης. Το ίδιο και το μαχαίρι και η φωτιά και ο πόλεμος και κάθε τι που μοιάζει πανίσχυρο, δεν θα μπορεί να αντισταθεί στην δύναμη της αγάπης του Χριστού. Σαν τον Μέγα Ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκι στους «αδελφούς Καραμαζώφ», που απειλεί τον Χριστό με θάνατο στη φωτιά και ο Χριστός στον βρυχηθμό του αντιτάσσει ένα φιλί, που κάνει τον λέοντα να παγώνει, να σιωπά, να μην μπορεί να πει τίποτα και να αφήνει τον Χριστό ελεύθερο. Αυτή είναι η πίστη που οδηγεί στην αγιότητα.
Οι Άγιοι Πάντες μάς υπενθυμίζουν ότι ο Χριστός είναι παρών στη ζωή μας. Οι Άγιοι δεν ανήκουν στο χτες, αλλά είναι ανάμεσά μας, δίπλα μας. Δεν θέλει πολλά για να είσαι Άγιος. Λίγη αγάπη, πολλή πίστη και μετοχή στη ζωή της Εκκλησίας. Και φρόνημα ισχυρό, ότι δεν θα φοβηθείς κανέναν βρυχηθμό που σου ζητά να αρνηθείς την πίστη σου. Κι ας είναι της ασθένειας, της φθοράς, της απόρριψης, του θανάτου. Τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει πιο πολύ από τη σχέση με τον Χριστό, τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από τη δική του αγάπη. Και η χάρις του Πνεύματος ανοίγει δρόμους και θα ανοίγει δρόμους στην Εκκλησία και στον πλησίον.
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Κυριακή 15 Ιουνίου 2025. Των Αγίων Πάντων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου