Δικαίωση μόνον αν ζήσουμε εν Χριστώ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή μετά την Ύψωσιν 21/9/2025

Προς Γαλ. β’ 16 – 20

Του π. Διονυσίου Πομόνη

Μέχρι την έλευση του Ιησού σε αυτόν τον κόσμο οι άνθρωποι και πιο συγκεκριμένα οι Ιουδαίοι καθοδηγούνταν από τον νόμο του Μωυσέως. Ο Μωσαϊκός Νόμος όριζε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις κάθε πιστού πολίτη. Ο πιστός Ιουδαίος, λοιπόν, είχε αναπτύξει την αντίληψη ότι η σωτηρία ή η δικαίωσή  του πηγάζει από την πιστή τήρηση του Νόμου. Έτσι οδηγούνταν σε μια τυπολατρική σχέση με τον νόμο.

Ο απόστολος Παύλος στο τμήμα από την προς Γαλάτας επιστολή, που ακούσαμε σήμερα, παρουσιάζει την δικαίωση που για εμάς τους χριστιανούς πηγάζει από την ακλόνητη πίστη στον Χριστό. «Ειδότες δε ότι ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου εάν μη δια πίστεως Ιησού Χριστού», όπως χαρακτηριστικά γράφει. Ο άνθρωπος, για τον απόστολο Παύλο, πρέπει να πεθάνει για τον νόμο, για να μπορέσει να ζήσει την όντως ζωή με τον Ιησού, που, εξ αμέτρου αγάπης προς τον άνθρωπο, παραδόθηκε στον Σταυρό.  

Πολλές φορές, μες στα βιβλία της Καινής Διαθήκης, παρατηρούμε ανθρώπους, οι οποίοι είναι πιστοί τηρητές του Νόμου. Τις περισσότερες όμως φορές βλέπουμε μια τελείως επιφανειακή σχέση με τον Νόμο. Μια σχέση, που πολλές φορές εξυπηρετεί τους ίδιους τους ανθρώπου αυτούς να ανέλθουν κοινωνικά ή οικονομικά. Οπότε, διαπιστώνουμε και μια ιδιοτελή σχέση να αναπτύσσεται και μια φαινομενική δικαίωση να σκιάζει την ύπαρξη των ανθρώπων αυτών.

Αγαπητοί μου, σήμερα ο απόστολος Παύλος υπενθυμίζει κάτι το οποίο, εξαιτίας της γρήγορης ταχύτητας της εποχής και της κοινωνίας όπου ζούμε, λησμονάμε. Λησμονάμε να αναπτύξουμε ουσιαστική σχέση με τον Θεό, μένοντας κι εμείς -ως άλλοι Ιουδαίοι νομοτηρητές- στην επιφάνεια των λόγων του Κυρίου μας αλλά και των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Πιστεύοντας κι εμείς πολλές φορές ενδεχομένως ότι η δικαίωση μπορεί να έρθει μέσα από την τυπική τήρηση κάποιων κανόνων. Η δικαίωση όμως, αδελφοί μου, μπορεί να έρθει μόνον όταν αποφασίσουμε πραγματικά να ζήσουμε με τον Χριστό. Αμήν!