Ο άγιος της Αφρικής

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Σεπτέμβριος εἶναι ὁ μήνας τοῦ Σταυροῦ. Γιὰ ἕνα δεκαήμερο σχεδὸν δεσπόζει ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὶς 13 τοῦ μηνὸς (ἀπὸ τὸν ἑσπερινὸ τῆς 12ης γιὰ τὴν ἀκρίβεια) μὲ τὰ προεόρτια καὶ τελειώνοντας μὲ τὴν ἀπόδοσή της (κλείσιμο) στὶς 21, ποὺ φέτος συμπίπτει μὲ τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν.

Ὁ ζωηφόρος Σταυρὸς κατέχει πρωτεύουσα θέση στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι τὸ πανίσχυρο ὅπλο μας. Ἡ δύναμή του πρωτοφανής. Συντρίβει τὴν ἰσχὺ τῶν δαιμόνων. Μᾶς φαίνεται τρομερὸς καὶ ἀκατανίκητος ὁ διάβολος; Ὅμως «φρίττει καὶ τρέμει» μπροστὰ στὸν Σταυρό. Ἀδυνατεῖ νὰ ἀντικρύσει, νὰ ἀντέξει, νὰ ὑποφέρει τὴ δύναμή του. Ὁ Χριστὸς διὰ τοῦ Σταυροῦ συνέτριψε τὴν κεφαλὴ τοῦ ὄφεως. «Σταυρὸς δαιμόνων τὸ τραῦμα».

Ἀλλὰ μήπως μιλᾶμε θεωρητικά; Κάθε ἄλλο! Μποροῦμε, ἂν θέλουμε, νὰ ἔχουμε πείρα τοῦ γεγονότος. Νὰ κάνουμε χρήση τῆς τρομερῆς δύναμης ποὺ διαθέτει «τὸ ἀήττητον ὅπλον» τοῦ Σταυροῦ.

Νὰ τί συνέβη σὲ ἕναν 19χρονο Ἑλληνοαυστραλὸ ροκά. Μὲ ἄλλους φίλους του εἶχε φτιάξει στὴ δεκαετία τοῦ 60 τὸ μουσικὸ συγκρότημα Φλάις (The Flies), ποὺ σύντομα ἔγινε διάσημο, ὅπως οἱ Μπὴτλς καὶ οἱ Ρόλινγκ Στόουνς. Δήλωνε ἀντιδραστικός, μαρξιστής, ἄθεος. Ἦταν τῆς μόδας τότε τὰ μέλη τῶν ρὸκ συγκροτημάτων νὰ ἐπισκέπτονται τὴν Ἰνδία. Νὰ συμβουλεύονται καὶ νὰ καθοδηγοῦνται ἀπὸ τοὺς γκουρού, τοὺς «σοφοὺς» δασκάλους τῆς μαγείας καὶ τοῦ ἀποκρυφισμοῦ. Ὁ νεαρὸς ροκὰς δὲν ἀποτέλεσε ἐξαίρεση.

Σ’ ἕνα τέτοιο ταξίδι λοιπὸν οἱ ἐπισκέπτες περνοῦσαν μὲ τὴ σειρὰ νὰ πάρουν τὴν «εὐλογία» τοῦ γκουρού. Ἐκεῖνος ἔβαζε τὸ χέρι του στὸ κεφάλι τοῦ καθενὸς λέγοντας: «Σοῦ μεταδίδω γνώση». Ὅταν ἔφτασε στὸν νεαρό, σταμάτησε. «Βγάλε τὸν Σταυρό σου», τοῦ λέει. (Ἦταν τῆς μόδας ἐπίσης τότε οἱ νεαροὶ ροκάδες νὰ φορᾶνε Σταυρό. Ἁπλῶς γιὰ στολίδι, ὄχι ἀπὸ πίστη).

Ὁ νεαρὸς ἐξεπλάγη ἀπὸ τὴν προτροπὴ τοῦ γκουροὺ καὶ τὸν ρώτησε: «Γιατί;» «Δὲν μπορῶ νὰ σοῦ μεταδώσω γνώση!» ἀπάντησε ὁ «μεγάλος» δάσκαλος. «Λοιπόν, θὰ τὸν βγάλεις;» «Ὄχι!» ἀπάντησε ὁ νεαρὸς καὶ ἀμέσως, συγκλονισμένος ἀπ’ τὸ γεγονός, τὰ μάζεψε καὶ ἔφυγε γεμάτος ἐρωτήματα: Γιατί ἔχανε τὴ δύναμή του ὁ μάγος γκουροὺ μπροστὰ στὸν Σταυρό; Τί εἶναι ἐπιτέλους ὁ Σταυρός;

«Ἄρχισα νὰ διαβάζω μὲ πάθος τὸ Εὐαγγέλιο, λέει ὁ νεαρός. Καὶ ἔτσι ἀνακάλυψα τὴν πίστη στὸν Χριστό. Τὰ παράτησα ὅλα. Ἔγινα Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Ἔκανα θεολογικὲς σπουδὲς καὶ ἀφιέρωσα τὴ ζωή μου στὸν Χριστό». Ὁ διάσημος ροκὰς ἔγινε μοναχὸς καὶ κληρικὸς τῆς Ἐκκλησίας. Διακόνησε γιὰ 20 χρόνια ἱεραπόστολος στὴν Ἀφρικὴ καὶ μάλιστα στὴν τραγικὴ Σιέρα Λεόνε. Πάλεψε μὲ αὐταπάρνηση γιὰ τοὺς ἐξαθλιωμένους ἀνθρώπους μέσα στὴν ἀπόλυτη φτώχεια καὶ τὸν φοβερὸ ἰὸ Ἔμπολα.

«Ἐδῶ εἶναι ἡ πραγματικὴ δυστυχία, λέει. Δὲν ὑπάρχει ἠλεκτρικὸ ρεῦμα, οὔτε καθαρὸ πόσιμο νερό. Μόλις 28 στὰ 100 παιδιὰ καταφέρνουν νὰ φτάσουν στὴν ἡλικία τῶν πέντε ἐτῶν». Ἀποκλήθηκε «ὁ ἅγιος τῆς Ἀφρικῆς». Εἶναι ὁ ἐπίσκοπος Νικοπόλεως Θεμιστοκλῆς Ἀδαμόπουλος, ζεῖ σήμερα, δὲν μιλᾶμε γιὰ μυθικό, ἀνύπαρκτο πρόσωπο. Ἡ μοναδικὴ ἱστορία του κίνησε ἀκόμα καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ Χόλυγουντ, ποὺ σχεδιάζει νὰ κάνει ταινία τὴ ζωή του.

Ἂν ἕνας ἄθρησκος ροκάς, φορώντας ἀπὸ μόδα τὸν Σταυρό, γνώρισε τὴ συντριπτικὴ δύναμή του, τί θὰ γίνει ἂν φορᾶμε καὶ κάνουμε τὸν Σταυρό μας μὲ ἀκλόνητη ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό;

            Πόσο στ’ ἀλήθεια ἀδικοῦμε τὸν ἑαυτό μας, ἀφήνοντας ἕνα τέτοιο ὑπερόπλο στὴν ἄκρη!