Περπάτημα πάνω στα κύματα

Του π. Παναγιώτη Καποδίστρια

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα (Ματθ. 14, 22-34) παρουσιάζει μια σκηνή γεμάτη ένταση. Οι μαθητές, μετά τον χορτασμό των πεντακισχιλίων, ταξιδεύουν με το πλοίο στο μέσον της λίμνης, ενώ δυνατός άνεμος ταράζει την πορεία τους. Ο Χριστός, αφού αποσύρθηκε στο βουνό για προσευχή, πλησιάζει βαδίζοντας επάνω στα κύματα. Ο Πέτρος, με φλόγα στην καρδιά, Του λέει: «Κύριε, αν είσαι Εσύ, πρόσταξέ με να έρθω προς Εσένα επάνω στα νερά». Στο κάλεσμα «Έλα», βγαίνει από το πλοίο και αρχίζει να περπατά. Καθώς η προσοχή του μετατοπίζεται στον άνεμο και την τρικυμία, βυθίζεται και φωνάζει: «Κύριε, σώσε με!». Ο Χριστός απλώνει το χέρι Του και τον ανασηκώνει.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επισημαίνει ότι ο Κύριος άπλωσε το χέρι Του για να ενισχύσει την πίστη του Πέτρου. Η αδυναμία δεν βρισκόταν στα κύματα, αλλά στην εσωτερική του βεβαιότητα. Αν η πίστη του έμενε πλήρης, η θάλασσα θα λειτουργούσε ως σταθερό έδαφος. Ο Χρυσόστομος χρησιμοποιεί την εικόνα της μητέρας που, όταν το μικρό της βγει από τη φωλιά, το παίρνει στα φτερά της και το επιστρέφει με τρυφερότητα· έτσι και ο Χριστός στηρίζει τον μαθητή Του.

Η πορεία του Πέτρου φανερώνει ότι η δύναμη γεννιέται από την εμπιστοσύνη στον λόγο του Κυρίου. Όταν η καρδιά και το βλέμμα μένουν σταθερά στραμμένα προς Εκείνον, η πορεία γίνεται σταθερή ακόμη και επάνω σε κύματα. Η προσευχή «Κύριε, σώσε με» είναι απλή, μικρή σε λόγια και μεγάλη σε δύναμη· φτάνει απευθείας στα αυτιά του Κυρίου, ο οποίος ανταποκρίνεται άμεσα: «Εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ».

Η εμπειρία αυτή φανερώνει τη συνεργασία Θεού και ανθρώπου. Ο Πέτρος εγκατέλειψε την ασφάλεια του πλοίου και τόλμησε να βαδίσει επάνω στο νερό. Η χάρη του Θεού στήριξε το βήμα του και ολοκλήρωσε την προσπάθεια. Η θάλασσα συμβολίζει τη ζωή με τους ανέμους και τα κύματά της· το πλοίο εκφράζει τις ανθρώπινες δυνάμεις και τα σχέδια. Η φωνή του Χριστού «Έλα» προσκαλεί σε πορεία εμπιστοσύνης μαζί Του, ακόμη και σε δρόμους που φαίνονται αβέβαιοι.

Ο Χριστός συνοδεύει κάθε βήμα του ανθρώπου. Η παρουσία Του παρέχει σταθερότητα και ασφάλεια σε κάθε τρικυμία. Όταν η διψώσα ή πεφορτισμένη καρδιά Τον αναζητά και η προσευχή Τον επικαλείται, Εκείνος απλώνει το χέρι Του και ανυψώνει τον άνθρωπο από τα χαμερπή. Η δύναμη της αγάπης Του υπερβαίνει κάθε κύμα και κάθε άνεμο. Μακάρι έτσι να συμβαίνει για καθένα εκ των συνοδιτών και όλους μαζί!