Εμπόδια για την είσοδο στην ουράνια βασιλεία

Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου

31/8/2025

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Ένα φαινομενικά απλό - καθημερινό περιστατικό παρουσιάζει ο ιερός συγγραφέας,  που όμως έχει τόσο μεγάλη αξία από θεολογικής θεώρησης για τη ζωή των χριστιανών: Την συνάντηση του Ιησού με κάποιο νέο και τον διάλογο που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, μάς εκθέτει σήμερα ο ευαγγελιστής Ματθαίος.

Κάποιος νέος με ανήσυχο πνεύμα, λοιπόν, προσέγγισε το Κύριο και, αφού τον προσφωνεί Διδάσκαλε αγαθέ, Τον ρώτησε τι πρέπει να κάνει για ζήσει την όντως ζωή. Ο Ιησούς τότε του ζήτησε να τηρήσει της εντολές, όπως ο Θεός τις παρέδωσε στον Μωυσή. Ο νέος Τον διαβεβαίωσε ότι τις εντολές αυτές τις τηρεί πάντα. Τότε ο Κύριος του είπε ότι δεν μένει τίποτε άλλο από το να πουλήσει την περιουσία του και τα χρήματα που θα λάβει να τα δώσει στους απόρους συνανθρώπους του. Ο νέος μόλις άκουσε τον λόγο αυτό του Ιησού στεναχωρήθηκε και έφυγε σκυθρωπός.  Ο Κύριος, μετά τη σύντομη αυτή συνομιλία με τον νέο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι πραγματικά δύσκολο κάποιος πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού.

Ο Ιησούς παρουσιάζει, μέσα από την εν λόγω συνάντηση και συνομιλία, ένα από τα θέματα που προκύπτουν πάντα σε μια θεολογική προσέγγιση της εν Χριστώ ζωής. Το θέμα του πλουτισμού, της συσσώρευσης υλικών αγαθών από τους ανθρώπους. Ταύτα πάντα, για τον Κύριο, αποτελούν εμπόδια για την είσοδο στην ουράνια βασιλεία. Ακούγοντας την παραπάνω ευαγγελική διήγηση ίσως γεννάται σε κάποιους το ερώτημα: ο Χριστός μάς θέλει φτωχούς ή εμπερίστατους για να μας δεχτεί στη βασιλεία των ουρανών;

Αγαπητοί μου, προφανώς και όχι, ο Ιησούς μάς θέλει αξιοπρεπείς ως προς τον τρόπο ζωής μας. Η συσσώρευση υλικών αγαθών, τις περισσότερες φορές με αμετροέπεια, οδηγεί σίγουρα μακριά από τον Θεό. Με τον πλούτο να γίνεται αυτοσκοπός μας και τον εγωισμό μας να υπερνικά κάθε ηθικό και πνευματικό εμπόδιο που μπορεί να θέτει η πίστη μας στον Θεό, οδηγούμαστε πνευματικά σε αυτοκαταστροφικούς δρόμους, που πολλές φορές έχουν δύσκολο γυρισμό. Ο Κύριος σήμερα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου! Στην εποχή του άθεου υλισμού που ζούμε, ας σκεφτούμε ποιος είναι ο πραγματικός πλούτος: Αυτός που πηγάζει από την ύλη και κάποια στιγμή φθείρεται και χάνεται ή ο πνευματικός  που είναι άφθαρτος, αναλλοίωτος και πηγάζει μέσα από τα έργα της αγάπης; Ας απαντήσει ο καθένας στον εαυτό του. Αμήν!