«Πρώτος προσπελάσας τω Ιησού,
πρωτόκλητος ώφθης και ακρότης των Μαθητών,
Ανδρέα θεόπτα»
(Μεγαλυνάριον)
Ο Απόστολος Ανδρέας ήταν από τους πρώτους μαθητές του Χριστού και ένας από τους δώδεκα Αποστόλους. Γιός του Ιωνά και νεότερος αδελφός του Πέτρου, κατάγοταν από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν ψαράς στο επάγγελμα. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε «πρωτόκλητος».
Ο Ανδρέας μαζί με τον Ιωάννη τον Θεολόγο, υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια ημέρα, που βρισκόταν στις όχθες του Ιορδάνου, ο Τίμιος Πρόδρομος έδειξε τον Χριστό και τους είπε «ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάν. 1, 29). Οι δύο Απόστολοι χωρίς κανένα δισταγμό και επιφύλαξη, άφησαν αμέσως τον διδάσκαλό τους και ακολούθησαν τον Ιησού. «Ήλθον ουν και είδον που μένει και παρ’ αυτώ έμειναν την ημέραν εκείνην· ώρα ην ως δεκάτη» (Ιωάν. 1, 40).
Μετά την Πεντηκοστή, ο Απόστολος Ανδρέας κήρυξε στην Βιθυνία, στον Εύξεινο Πόντο, στη Θράκη, στη Μακεδονία και στην Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα, στην πόλη των Πατρών. Στην Πάτρα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Με αυτό τον τρόπο, το Ευαγγέλιο του Χριστού διαδόθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας. Ακόμη, και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου της Αχαΐας, του Αιγεάτου, αφού την θεράπευσε ο Απόστολος από την βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στον Χριστό.
Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών, συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στον Θεό, «δόκιμον εργάτην» (Β Τιμ, 2, 15). Δηλαδή, δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή διακρίνεται σε δύο τμήματα με επαναλαμβανόμενο θέμα. Στο πρώτο, ο Ανδρέας ακολουθεί τον Χριστό και, αφού πείσθηκε ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας, πλησιάζει τον αδελφό του Πέτρο και του ομολογεί, ότι «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν» (Ιωάν. 1, 42). Στο δεύτερο τμήμα, ο Φίλιππος τώρα ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Χριστού, ο οποίος βρίσκει τον Ναθαναήλ και επαναλαμβάνει την ίδια φράση, που είπε ο Ανδρέας στον Πέτρο, «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν».
Στην υμνογραφία της Εκκλησίας μας διαβάζουμε, «Τον ποθούμενον Θεόν εν σαρκί κατιδών επί γης βαδίζοντα, θεόπτα Πρωτόκλητε, τω μεν ομαίμονι εβόας αγαλλόμενος∙ Ευρήκαμεν, ω Σίμων, τον ποθούμενον». (Όταν είδες τον Θεό που ποθούσες, να βαδίζει ως άνθρωπος στη γη, θεόπτα Πρωτόκλητε, φώναζες με χαρά στον αδελφό σου: Βρήκαμε, Σίμων, τον ποθούμενον).
Ο Χριστός βρίσκεται και σήμερα ανάμεσά μας, κυρίως μέσα από τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδίως με την Θεία Λειτουργία. Η επιθυμία που είχε ο Απόστολος Ανδρέας για να συναντήσει τον Χριστό και η χαρά που τον κατέλαβε από την εμπειρία της θεοπτίας, ήταν αρκετά να τον συντροφεύουν σε όλη την επίγεια ζωή του.
Ο ευσεβής πόθος για τον Χριστό, θα φέρει και την αληθινή χαρά στην ζωή του χριστιανού. Αν θέλουμε και εμείς αυτήν την αληθινή χαρά, την θεϊκή χαρά, μας την προσφέρει απλόχερα ο Κύριος. Ας ποθούμε τον Κύριο, λοιπόν, όπως ο Απόστολος Ανδρέας και Εκείνος θα μας χαρίσει την χαρά της μακαριότητός Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου