Δήλωση της Συνόδου των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός συνόρων (ROCOR / ROCA)

Η Σύνοδος των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός συνόρων υψώνει τώρα τη φωνή της, από απόλυτη ανάγκη. Με την όξυνση της κρίσης και των διεθνών εντάσεων, το ρωσικό κράτος και η κοινωνία ωθούνται σε έναν εξαιρετικά επικίνδυνο δρόμο. Σε ορισμένους κύκλους, αντί να επιδιώκεται η μετάνοια και η πνευματική κάθαρση, παρατηρείται επιστροφή στην ψευδή και άθεη ιδεολογία που επικράτησε τον περασμένο αιώνα. Φοβόμαστε ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, η Ρωσία, αντί να είναι φάρος της Ορθόδοξης αλήθειας, στην οποία την καλεί η μακρά ιστορία της χριστιανικής ευσέβειας, θα γίνει ένας μακάβριος λεκές ανάμεσα στα έθνη.

Το 1981, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Εκτός Συνόρων αγιοκατάταξε όλους τους Νεομάρτυρες και Ομολογητές της Ρωσίας. Το Πατριαρχείο της Μόσχας ακολούθησε το παράδειγμα, μετά από μια δύσκολη περίοδο του εικοστού αιώνα. Ωστόσο, πρόσφατα υπήρξε μια αλλαγή στην επίσημη προσέγγιση της ιστορίας στη Ρωσία. Η «Αντίληψη της κρατικής πολιτικής για τη διαιώνιση της μνήμης των θυμάτων πολιτικής καταπίεσης», που αφορά ανθρώπους που καταδικάστηκαν υπό το κομμουνιστικό καθεστώς, αναθεωρήθηκε το 2024. (1) Σε σύγκριση με την προηγούμενη έκδοση του 2015 (2) έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές, οι οποίες μόνο ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν στους ορθόδοξους πιστούς, καθώς τείνουν σαφώς να ωραιοποιήσουν τα εγκλήματα του άθεου κομμουνιστικού καθεστώτος. Στην τελευταία τακτική συνεδρίαση του «Εκκλησιαστικού Συμβουλίου υπό την προεδρία του Πατριάρχη Κυρίλλου αφιερωμένου στη διαιώνιση της μνήμης των νεομαρτύρων και ομολογητών της Ρωσικής Εκκλησίας» (3), η νέα έκδοση της «Αντίληψης» αναλύθηκε στην έκθεση ενός κρατικού συμβούλου. Ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Εκτός Συνόρων (ROCOR / ROCA) έθεσε το ζήτημα των σοβαρών προβλημάτων που προκύπτουν από αυτήν και της δυναμικής που τα συνοδεύει. Πιστεύουμε ότι σε αυτό πρέπει τώρα να προστεθεί και η δική μας συνοδική φωνή.

Αντί για μια αντικειμενική κατανόηση της ουσίας του εγκληματικού καθεστώτος που στοίχισε αμέτρητα θύματα στη Ρωσία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, αντί για την εμβάθυνση της λαϊκής μνήμης της τραγωδίας που την έπληξε (κάτι για το οποίο εργάζεται ενεργά το «Εκκλησιαστικό και Δημόσιο Συμβούλιο»), η νέα «Αντίληψη» πηγαίνει προς τα πίσω και περιορίζει αυτό το θέμα σημαντικής πνευματικής σημασίας. Η προηγούμενη «Αντίληψη» άνοιγε το δρόμο για τη μετάνοια. Η νέα τον κλείνει. Αυτό οφείλεται στη συσκότιση και τη διαστρέβλωση της ιστορίας.

Αυτή η σκέψη δεν φαίνεται πουθενά πιο ξεκάθαρα από τα αποτρόπαια μνημεία των εγκληματιών Στάλιν (4) και Ντζερζίνσκι (5) , που ανεγέρθηκαν πρόσφατα στη Μόσχα - σαν να πρόκειται για δημόσιο προσκύνημα - προς τιμήν ανθρώπων των οποίων τα απάνθρωπα και αντιχριστιανικά εγκλήματα συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο σοβαρών του εικοστού αιώνα. Στο ίδιο πνεύμα, πρόσφατες δηλώσεις διαβεβαίωσαν ότι το ειδωλολατρικό μαυσωλείο στην Κόκκινη Πλατεία όχι μόνο δεν θα κατεδαφιστεί, αλλά θα αποκατασταθεί (6), ενώ η ίδια προσέγγιση οδηγεί στην ακύρωση της αποκατάστασης ανθρώπων που καταδικάστηκαν άδικα υπό το κομμουνιστικό καθεστώς. Τα υπάρχοντα παραδείγματα δείχνουν πώς εξελίσσονται τα πράγματα: οι αποκαταστάσεις της δεκαετίας του 1990, οι οποίες απλώς επιβεβαίωναν τις καταδίκες που είχαν εκδοθεί επί Στάλιν, κηρύσσονται αδικαιολόγητες, χωρίς κανένα νέο δεδομένο ή κριτική ανάλυση (7) Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, υπάρχουν ήδη χιλιάδες περιπτώσεις αυτού του τύπου. (8) Η προσέγγιση αυτή δεν αντέχει σε νομική κριτική. Οι άνθρωποι που συκοφαντήθηκαν από το σοβιετικό καθεστώς, οι οποίοι αθωώθηκαν νομικά, βυθίζονται και πάλι στο βούρκο των ψεμάτων της ολοκληρωτικής περιόδου - ανάμεσά τους και εκκλησιαστικές προσωπικότητες, των οποίων η φωτεινή μνήμη ατιμάστηκε άδικα (9). Επιπλέον, οι ακυρώσεις των αποκαταστάσεων χαρακτηρίζονται γρήγορα ως «εμπιστευτικές» - ένα άλλο ανησυχητικό σημάδι, που παραπέμπει στις ημέρες η εποχή του πολέμου των θεοκτονιών. Σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού: «Και η καταδίκη είναι τούτη: Ότι, ενώ ήρθε το φως στον κόσμο, οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως, επειδή τα έργα τους ήταν πονηρά. Γιατί όποιος κάνει το κακό, μισεί το φως και δεν πλησιάζει στο φως, για να μην μπορεί κανείς να ελέγξει τα έργα του. Όποιος όμως έχει βίωμά του την αλήθεια, έρχεται στο φως για να φανερωθούν τα έργα του, γιατί έχουν γίνει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού» (Ιωάννης 3:19-21).

Όλοι γνωρίζουμε τη μοίρα των κληρικών που εκδιώχθηκαν κατά την επανάσταση και στη συνέχεια κατά τον πόλεμο. Είναι οι πρόγονοί μας. Γνωρίζουμε την πολυπλοκότητα και την τραγωδία εκείνης της εποχής. Για δεκαετίες, υποφέραμε τις συκοφαντίες του ανίερου καθεστώτος. Όμως, δεν χαιρόμασταν για τον εαυτό μας όταν επιτέλους έγινε διαθέσιμη η αλήθεια -ακόμη κι αν μερικές φορές ήταν πικρή- αλλά γιατί ξέραμε και ξέρουμε ότι το πνεύμα του ψεύδους σκοτώνει και τελικά νικήθηκε. Δεν θέλουμε η Ρωσία να υποταχθεί ξανά σε αυτό.

Είδαμε ένα νέο παράδειγμα των αποτελεσμάτων αυτού του πνεύματος όταν ένας διάσημος καθηγητής, σεβαστός από πολλούς στη Ρωσία, δήλωσε στα μέσα ενημέρωσης ότι ο Τσάρος Νικόλαος Β' ήταν αυτός που πραγματικά διέλυσε και κατέστρεψε τη Ρωσία και την έσυρε στον πόλεμο (10). Αυτή ήταν η προσωπική του άποψη, απόλυτα σύμφωνη με την προπαγάνδα των Μπολσεβίκων στις αρχές του 20ού αιώνα. Πόσο ενοχλητικά είναι όμως τα λόγια του για όσους γνωρίζουν τις συνθήκες της δολοφονίας στο Εκατερίνμπουργκ: «Θα τον είχα σκοτώσει εγώ ο ίδιος!» Αλλά όλο και πιο συχνά, η πνευματική ανανέωση και οι αλήθειες που αποκτώνται μέσω της τιμής των Νεομαρτύρων και Ομολογητών από την Εκκλησία απορρίπτονται και αντικαθίστανται από τα ψέματα του περασμένου αιώνα. Λυπούμαστε που το Πατριαρχείο Μόσχας, παρά τα συμπεράσματα της Επιτροπής για την αυθεντικότητα των λειψάνων της Αυτοκρατορικής Οικογένειας και των δούλων της, δεν έχει ακόμη καταφέρει να λάβει απόφαση για το θέμα αυτό.

Γι' αυτό υψώνουμε τη φωνή μας για να απαντήσουμε στη σοβαρή πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι ορθόδοξοι λαοί και είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε τη βοήθειά μας και την προσευχητική μας υποστήριξη για την καταπολέμηση αυτών των τάσεων, όπου κι αν εμφανίζονται. Καλούμε όλους να αναγνωρίσουν την πραγματική τους ιστορία, τόσο εκτός όσο και εντός της Ρωσίας. Οι χριστιανοί πρέπει να ζουν με τα μάτια τους ανοιχτά, χωρίς να τυφλώνουν την όρασή τους με ψεύτικα υποκατάστατα- πρέπει να ακολουθούν τα μονοπάτια της ελευθερίας και του φωτός, απορρίπτοντας απερίφραστα το σκοτάδι του παρελθόντος και μη συμμετέχοντας με κανένα τρόπο στην αναγέννηση και τη δόξα του. Για πάνω από εκατό χρόνια, η Εκκλησία Εκτός Συνόρων θεωρεί καθήκον της να παραμείνει στην καρδιά αυτού του κόσμου, απαλλαγμένη από κάθε δεσμό με οποιοδήποτε κράτος, κόμμα ή κοσμική ιδεολογία, διακηρύσσοντας άφοβα την απλή και καθαρή αλήθεια της αγίας Ορθοδοξίας. Αυτό το μήνυμα είναι προφανώς τόσο αναγκαίο στη δεκαετία του 2020 όσο και στη δεκαετία του 1920, και έτσι σήμερα καλούμε όλους τους Ορθόδοξους αδελφούς μας σε κάθε χώρα να αντισταθούν σε τέτοιες προσπάθειες ανατροπής τους, να διορθώσουν τα λάθη που προκάλεσε αυτό το πνεύμα στο παρελθόν και να παραμείνουν πιστοί στο Ευαγγέλιο, που είναι η σωτηρία του κόσμου.

5 Ιουνίου 2025, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

_________________

(1) Οι τροποποιήσεις της «Αντίληψης» που εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας το 2024 είναι διαθέσιμες στην πύλη νομικών πληροφοριών: https://www.garant.ru/products/ipo/prime/doc/409134394/

(2) Η έκδοση της «Αντίληψης» του έτους 2015 είναι διαθέσιμη στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://www.president-sovet.ru/docs/normative_initiatives/kontseptsiya_gosudarstvennoy_politiki_po_uvekovecheniyu_pamyati_zhertv_politicheskikh_repressiy/

(3) Βλέπε: https://www.patriarchia.ru/db/text/2674769.html. Πρόκειται για τη συνεδρίαση της 6ης Νοεμβρίου 2024.

(4) Για το μνημείο του Στάλιν που εγκαταστάθηκε πρόσφατα (2025) στο μετρό της Μόσχας, βλ. https://www.nytimes.com/2025/05/28/world/europe/stalin-image-moscow-subway.html?smid=url-share και https://www.bbc.com/news/videos/cz63n6j7407o

(5) Για την αποκατάσταση του μνημείου του Ντζερζίνσκι (του αρχιτέκτονα του Κόκκινου Τρόμου), που είχε ανεγερθεί προηγουμένως μπροστά από τη φυλακή Λουμπιάνκα, κατεδαφίστηκε το 1991 και ξαναστήθηκε μπροστά από το κτίριο της Υπηρεσίας Πληροφοριών Εξωτερικού το 2023, βλ. https://www.theguardian.com/world/2023/sep/11/monument-to-founder-of-soviet-secret-police-unveiled-in-moscow

(6) Για τα σχέδια αποκατάστασης του μαυσωλείου, βλ. https://novayagazeta.ru/articles/2025/05/29/minkultury-zakazalo-restavratsiiu-mavzoleia-lenina-chtoby-prisposobit-ego-k-sovremennomu-ispolzovaniiu-news

(7) Δημοσιεύσεις σχετικά με το θέμα αυτό εμφανίστηκαν τον Νοέμβριο του 2024: https://re-russia.net/en/review/789/

(8) Μελέτη του BBC που διενεργήθηκε το 2024 επιβεβαίωσε 250 τέτοιες «ακυρώσεις αποκαταστάσεων» από στρατιωτικό δικαστήριο (βλ: https://www.bbc.com/russian/articles/c4gm2djdd0mo). Το ίδιο δημοσίευμα, επικαλούμενο επίσημα ρωσικά έγγραφα, αναφέρει τουλάχιστον 4.000 περιπτώσεις αυτού του τύπου, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από άλλες επίσημες πηγές- βλ: https://www.kommersant.ru/doc/7166201?tg

(9) Παράδειγμα: Ο Μητροπολίτης Ιωσήφ (Τσέρνοφ), ο οποίος υπηρέτησε στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία επί 57 χρόνια, πέρασε σχεδόν 20 χρόνια σε σοβιετικά στρατόπεδα και αποκαταστάθηκε το 1992. Τιμάται από πολλούς ως άγιος και ήταν σε εξέλιξη μια διαδικασία αγιοκατάταξής του από την Εκκλησία- η «ακύρωση αποκατάστασής» του το 2024 τερμάτισε τη διαδικασία. Βλ: https://www.facebook.com/100011220767459/posts/pfbid0CTWrMQeneukD5AmoXTKtJFwABAdnherbcaHRkWAnpQ95EV1uu71gBsdZkTfmrEK8l/

(10) Ο καθηγητής Γιούρι Βιαζέμσκι, η συνέντευξη του οποίου είναι διαθέσιμη στο Διαδίκτυο στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://rutube.ru/video/3759b81272ed1df34b5427d0ec6bdbf5/?r=wd

Πηγή και πρωτότυπο ρωσικό κείμενο εδώ: parlonsorthodoxie