Προχωρώντας στην κατά Θεόν αλλαγή

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜA

Κυριακή ΙZ΄ (B΄ Λουκά) 5/10/2025

Του π. Διονυσίου Πομόνη

Ο Απόστολος Παύλος σήμερα μας φέρνει σε επαφή με την Β’ προς Κορινθίους επιστολή του. Και πιο συγκεκριμένα με ένα τμήμα από το έκτο κεφάλαιό της. Ο απόστολος των εθνών συγγράφει την παρούσα επιστολή πιθανώς με την βοήθεια του μαθητή του Τιμοθέου, για να επιδοκιμάσει τη μεταστροφή των Κορινθίων, από τον δρόμο της αμαρτίας στην οδό του Κυρίου. Καθώς και να τους διαβεβαιώσει για την διακονία και την αγάπη του προς αυτούς.

Στο απόσπασμα που ακούσαμε σήμερα βλέπουμε τον Παύλο αρχικά να παρουσιάζει την ζωή του χριστιανού, ο οποίος γίνεται ναός του Θεού του ζώντος, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που πλησίασε τα είδωλα κι έδωσε τη ζωή και το πνεύμα του στη φθορά της αμαρτίας. Κατόπιν, παραθέτει τον λόγο του Κυρίου μες από την Παλαιά Διαθήκη που αποτελεί ταυτόχρονα και προφητεία για τους χριστιανούς. Ο Θεός δίνει την υπόσχεσή του ότι θα κατοικήσει και θα πορευτεί μεταξύ των πιστών,  για τους οποίους θα είναι ο δικός τους Θεός και αυτοί ο λαός Του. Για να γίνει όμως αυτό, είναι αναγκαίο οι χριστιανοί να είναι άνθρωποι με περιεχόμενο και η ζωή τους θα πρέπει να διαφέρει από εκείνη των ειδωλολατρών. Να μην πλησιάζουν καθετί το ακάθαρτο, να παραμείνουν στον δρόμο της σωτηρίας, και η Αγάπη του Χριστού θα έρθει ως επιστέγασμα των προσπαθειών τους. Αφού, λοιπόν, λέγει ο Παύλος, υπάρχει αυτή η υπόσχεση από τον Θεό, ας προβούμε στην πνευματική και σωματική κάθαρση και ας πορευθούμε τον δρόμο της αγιότητας. 

Αγαπητοί μου, το τμήμα της Β’ προς Κορινθίους Επιστολής, που ακούσαμε σήμερα, μας δίνει τροφή για σκέψη, που θα πρέπει να μας οδηγεί σε αυτογνωσία χωρίς την ύπαρξη αυτοαναφορικότητας. Ο δρόμος της Αγιότητας, που σήμερα ο απόστολος Παύλος προτρέπει να οδηγηθούμε, αποτελεί ταυτόχρονα και το σημείο αναφορικότητάς μας. Το μέτρο, δηλαδή, με το οποίο πρέπει να μετράμε τον εαυτό μας και δεν είναι άλλο από την Αγιότητα του Τριαδικού Θεού. Ως άνθρωποι πολλές φορές -ηθελημένα ή αθέλητα- μπορεί να βγούμε από τον δρόμο αυτό της Αγιότητος. Μπορούμε όμως πάντα να επανέλθουμε, αναγνωρίζοντας τα σφάλματα ή τις αδυναμίες μας και προχωρώντας στην κατά Θεόν αλλαγή. Αμήν!