Αρχιερατική Λειτουργία στην πανηγυρίζουσα Μονή Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Asten της Ολλανδίας

09.09.2017 Asten - Παρουσίᾳ πλήθους πιστών και κληρικών πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017 Αρχιερατική Θεία Λειτουργία επί τῃ εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Μονή στο Asten της Ολλανδίας. Πιστοί από όλη την Επαρχία της Μητροπόλεως Βελγίου και Εξαρχίας Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου, καθώς και από τις γειτονικές περιοχές της Γερμανίας κατέφθασαν για να συνεορτάσουν την Ιερά Πανήγυρη.

Με κατάνυξη και απλότητα τελέσθηκε η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βελγίου και Έξαρχο Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Αθηναγόρα, με την συμμετοχή του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Έντμοντον κ. Ιλαρίων και κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως στο κατάμεστο από προσκυνητές Καθολικό της Ιεράς Μονής.

Το θείο λόγο εκήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου αναφερόμενος στην Ευαγγελική περικοπή της εορτής του Γενεθλίου της Παναγιάς μας. Ανέφερε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων : «Βλέπετε, αγαπητοί μου, ότι η πνευματική ζωή δεν είναι μία τυπική υπόθεση. Δεν είναι η επιφάνεια του ανθρωπίνου βίου. Είναι η ζωή της αναζήτησης του Χριστού, είναι η ζωή της λειτουργικής εμπειρίας, είναι η ζωή του μυστηριακού βιώματος μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας. Αυτή τη ζωή να επιλέξουμε, για να καταξιώσουμε τον πνευματικό μας αγώνα και τον εκκλησιαστικό μας βίο».

Προ της απολύσεως, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ετέλεσε την καθιερωμένη αρτοκλασία, ενώ μετά το πέρας αυτής ευχαρίστησε όλους για τον κόπο που έκαναν να παρευρεθούν στην Ιερά Μόνη, η οποία είναι μια όαση πνευματική γεμάτη από τη χάρη της Παναγίας μέσα στον σύγχρονο κόσμο.

Στη συνέχεια ευχαρίστησε το Θεοφιλέστατο Επίσκοπο κ. Ιλαρίωνα και όλους τους παρευρισκόμενους κληρικούς και ιδιαιτέρως τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Σεβαστιανό Λάτσα, κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, καθώς και τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρεσβύτερο κ. Gabriel Bogdan κληρικό του Πατριαρχείου Ρουμανίας στο Βέλγιο. Δεν παρέλειψε να συγχαρεί την Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής, Γερόντισσα Ιωάννα, και τις άλλες μοναχὲς για το σπουδαίο και θεάρεστο έργο τους. Στη συνέχεια ευχήθηκε σε όλους να είναι γεμάτοι με την χάρη της Παναγιάς.

Ακολούθως ο Μητροπολίτης Βελγίου κ. Αθηναγόρας ετέλεσε, παρουσίᾳ όλων των μοναζουσών και προσκυνητών Τρισάγιο για τη μακαριστή Γερόντισσα Μαρία. Ακολούθησε Δεξίωση για όλους τους προσκυνητές.

Εόρτια ενθύμηση Μητροπολίτου Γέροντος Νικομηδείας Ιωακείμ

9η Σεπτεμβρίου εορτή των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης άγει τα ονομαστήριά του ο Γέρων Νικομηδείας Ιωακείμ ο από Χαλκηδόνος, ο οποίος από μακρόν χρόνου ασθενεί, νοσηλευόμενος σε νοσηλευτικό ίδρυμα της Κωνσταντινουπόλεως.

Ο άγιος Ηγούμενος Μιλήτου Απόστολος, καρδιακός φίλος του γέροντος Νικομηδείας, η αδελφότητα της Ι. Μονής, και οι αναρίθμητοι ευλαβείς προσκυνητές της Ι. Μονής,οι οποίοι κατά την διάρκεια των παρακλήσεων πάντοτε ακούν να μνημονεύεται το όνομα του ασθενούντος Ιεράρχου, ευχόμαστε για την αποκατάσταση  της υγείας του.

3 Νοεμβρίου 1985.

Κωνσταντινούπολις. Πάνσεπτος Πατριαρχικός Ναός  του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου κατά την εις Επίσκοπον Μιλήτου χειροτονία του αγίου Καθηγουμένου.

Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βαρθολομαίος, έπειτα Χαλκηδόνος και νυν Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης.

Ο Γέρων Νικομηδείας, τότε Μελιτινής, με τον νεοχειροτονηθέντα Επίσκοπο Μιλήτου Απόστολο ενώ στο βάθος διακρίνεται ο μακαριστός Πατριάρχης Κυρός Δημήτριος.

Από αριστερά η Α. Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, τότε Φιλαδελφείας, ο τότε Μελιτινής Ιωακείμ και ο μακαριστός Πριγκηποννήσων Συμεών.

Η Α. Θ. Παναγιότης και ο Γέρων Νικομηδείας είναι πνευματικά αναστήματα του μακαριστού Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, του από Ίμβρου και Τενέδου.

Αιωνία αυτού η μνήμη και μετά πολλού σεβασμού εμείς οι υπολειπόμενοι καταθέτουμε την αίδιον ευγνωμοσύνην μας διά την παρακαταθήκην που κληρονόμησε είς την Μεγάλην του Χριστού Εκκλησίαν, τον Μεγάλον Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον και τον Γέροντα Νικομηδείας κ Ιωακείμ.

O Τίμιος Σταυρός θεραπεύει τις πνευματικές πληγές

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

10 Σεπτεμβρίου 2017

(Ιωαν. γ΄ 13- 17 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Τα πάντα όσα μας περιβάλλουν βοούν και διαλαλούν την αγάπη και ευσπλαχνία του Θεού προς το ανθρώπινο γένος. Η αγάπη αυτή εκδηλώνεται με χιλιάδες τρόπους σε όλα τα γεγονότα και τις εκφάνσεις της ζωής μας.

Την υλική κτίση την δημιούργησε ο Θεός με απλό τρόπο. Όμως, την σωτηρία του ανθρώπου την πραγματοποίησε με θυσία προσωπική δια της ενανθρωπήσεως του Υιού και του Λόγου Του. Και αυτή αποτελεί την μέγιστη και υπέρτατη προσφορά και δωρεά στο ανθρώπινο γένος, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε και την αξία της υλικής κτίσης, που και αυτή έχει θεία προέλευση.

Πράγματι, η ζωή του Χριστού αποτέλεσε από τη γέννηση ώς την τελευτή και ανάστασή Του, μια διαρκή θυσία και προσφορά στο ανθρώπινο γένος. Γεννήθηκε φτωχικά, ως ο τελευταίος των ανθρώπων, στην φάτνη των ζώων. Υπήρξε πρόσφυγας και καταδιωκόμενος από τους ισχυρούς του κόσμου τούτου, μόλις λίγο καιρό μετά από την θεία γέννηση Του. Μεγάλωσε στην υποβαθμισμένη και ανυπόληπτη Ναζαρέτ, μετερχόμενος το ταπεινό και λαϊκό επάγγελμα του ξυλουργού, για να εξοικονομεί το καθημερινό ψωμί και να διατρέφει την Αγία Οικογένεια. Κι ενώ, αρχίζοντας τη δημόσια δράση Του, σκόρπιζε πλουσιοπάροχα τις δωρεές Του στους ανθρώπους, ζούσε σε μεγάλη φτώχεια και αφάνεια, πολλές φορές από τις εισφορές των άλλων.

Οδηγήθηκε κατόπιν προδοσίας σε μαρτυρικό και εξευτελιστικό τέλος, αφού προηγουμένως μπήκε ταπεινά στα Ιεροσόλυμα και την τελευταία νύκτα έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του ως δείγμα άκρας ταπείνωσης. Χλευάστηκε, συκοφαντήθηκε, ραπίστηκε, μαστιγώθηκε και καρφώθηκε στον Σταυρό. Και εκεί υπέμεινε σιωπηλός τις ύβρεις και τους εξευτελισμούς, πληρώνοντας με το αθώο αίμα Του τις αμαρτίες των ανθρώπων.

Όλα τα μεγάλα γεγονότα της ζωής Του, και φυσικά η σταυρική Του θυσία, προαναγγέλθηκαν και προεικονίστηκαν στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Μωυσής έφτιαξε, κατ’ εντολήν του Θεού, ένα χάλκινο φίδι και τον έστησε ψηλά. Και όποιος Ισραηλίτης ατένιζε το φίδι αυτό, θεραπευόταν από το φρικτό δηλητήριο των φιδιών της ερήμου. Τα φίδια αυτά είχαν αποσταλεί από τον Θεό για να τιμωρήσουν τον ισραηλιτικό λαό, εξαιτίας των αμαρτιών και της ασέβειάς του. Ο χάλκινος όφις αποτελεί συμβολισμό του Τιμίου Σταυρού, δηλαδή του οργάνου της λύτρωσης. Ενώ αυτός θεράπευε από το φυσικό δηλητήριο του φιδιού, ο Τίμιος Σταυρός θεραπεύει τις πνευματικές πληγές, που προξενεί ο νοητός Δράκων, ο Σατανάς. Ο όφις γινόταν ορατός με τα μάτια του σώματος και θεράπευε, ενώ ο Χριστός θεραπεύει με τα μάτια της ψυχής. Ας προσπαθήσουμε, ακολουθώντας τις εντολές Του, να σωθούμε από το πνευματικό δηλητήριο του Διαβόλου, δηλαδή την αμαρτία. Γένοιτο!

 

Εκκλησία και social media

Μια ατάκα, ένα tweet, μια «πνευματική» οδηγία, είναι ικανά για να πάρει φωτιά το διαδίκτυο. Υπάρχουν όρια λόγω ιεροσύνης ή όχι;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ | ATHENS VOICE, 09.09.2017 - 07:00 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:

POOL ΜΠΑΛΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ INTIME/EUROKINISSI

Ίσως δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει αλλά ένας από τους μεγαλύτερους θεράποντες των social media είναι η Εκκλησία! Και εδώ ο όρος ας εκληφθεί με την στενή, τρέχουσα έννοια, ήτοι τους κληρικούς όλων των βαθμίδων και διάφορους εκκλησιαστικούς οργανισμούς.

Στο facebook και στο twitter –για να περιοριστούμε στα πιο δημοφιλή– είναι κατακλυσμιαία η παρουσία κληρικών και μοναχών. Το ενδιαφέρον είναι, φυσικά, κυρίως η θεματολογία.

Πνευματικές νουθεσίες, πνευματικές –ας τις πούμε έτσι– συζητήσεις, σκέψεις (ως επί το πλείστον «θετικές»), προσευχές, ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου, κυκλοφορούν εν αφθονία στις σχετικές σελίδες. Μάλιστα ένας ιερέας έβγαλε σε βιβλίο το υλικό του στο fb και πωλείται σα ζεστό ψωμάκι. Και τίθεται το ερώτημα: Ασκείται ποιμαντική από το facebook; Προφανώς και όχι. Η ποιμαντική προϋποθέτει προσωπική σχέση. Στα social media τα πράγματα είναι απρόσωπα εν πολλοίς (παρά την… ειρωνεία του «φίλου» στο fb) και η φύση του μέσου δεν αντέχει σοβαρή ποιμαντική. Άρα αυτό που ασκείται από τους ιερείς είναι καθοδήγηση. Και τα social media προσφέρονται για καθοδήγηση.

Μια ατάκα, ένα tweet, μια «πνευματική» οδηγία, είναι ικανά για να πάρει φωτιά το διαδίκτυο. Χιλιάδες likes, σχόλια υπερεκχυλιζούσης συναισθηματικότητας, εκατοντάδες κοινοποιήσεις, με ένα λόγο «χαλάει ο κόσμος». Και ο ιερωμένος – γέροντας καθίσταται αδιαφιλονίκητος γκουρού των social media. Μια ανάρτησή του κάνει τα πλήθη να παραληρούν.

Παράλληλα, βλέπει κανείς στο fb ιερείς να πίνουν καφέ, με συναδέλφους τους κληρικούς ή φίλους λαϊκούς, να κάνουν αναρτήσεις από εντατικές νοσοκομείων όπου νοσηλεύονται οι ίδιοι (sic), να φωτογραφίζονται εντός ναού, εκτός ναού, να μας ενημερώνουν κάθε λεπτό πού βρίσκονται, τι κάνουν και πολλά άλλα απίθανα!

Ποια η ανάγκη των κληρικών να εκφράζονται στα social media ως «κοινοί θνητοί»; Έχουν βέβαια κάθε δικαίωμα, είναι άνθρωποι της εποχής τους, αλλά τίθεται ένα θέμα: υπάρχουν όρια λόγω ιεροσύνης ή όχι; Έχουμε σκεφτεί μήπως το μυστήριο της ιεροσύνης κινδυνεύει σοβαρά από τα social media;

Κατά καιρούς κάποιοι αρχιερείς έχουν δώσει οδηγίες στους ιερείς της Μητροπόλεώς τους για τη χρήση του facebook, θεωρώντας πως το πράγμα έχει «ξεφύγει».

Ο Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας Γαβριήλ σε σχετική εγκύκλιό του προς τους ιερείς της περιφερείας του σημειώνει ότι δεν θέλει να προβεί σε «ενέργειες αποκλεισμού» από την διαδικτυακή παρουσία των κληρικών του, αλλά τονίζει μεταξύ άλλων: «Δέν δυνάμεθα νά χρησιμοποιοῦμε τά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης χωρίς ἐκκλησιαστική συνείδηση καί συνάμα χωρίς ἐκκλησιαστικό φρόνημα. Δίνουμε μαρτυρία Ἐκκλησίας καί ὄχι ἀλλότριων χώρων». Τώρα θα πρέπει να ορίσουμε τι σημαίνουν σήμερα οι όροι «εκκλησιαστική συνείδηση» και «εκκλησιαστικό φρόνημα», και πώς μπορούν να αποτυπωθούν στην χρήση των social media από τους ιερείς.

Ο Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας επισημαίνει σωστά ότι απαιτείται η αρετή της διάκρισης και ότι «χρειάζεται κατανόηση ἀπό μέρους μας καί συνεχῆ ὑπενθύμιση ὅτι οὔτε αὐτόκλητοι σωτῆρες εἴμαστε οὔτε ἡ ἄρχή καί τό τέλος τῆς ἐκκλησίας, γιά αὐτό καλό θά εἶναι νά μήν ἀναλωνόμαστε σέ διαδικτυακές μεγαλορητορίες καί ἀτέρμονες κριτικές πού περισσότερο ἐγωισμό καί ἐπαρση μᾶς προσδίδουν παρά ἐκκλησιαστική παρρησία». Ποιος όμως διδάσκει στους σημερινούς ιερείς την διάκριση; Όχι με λόγια, αλλά κυρίως με πράξεις. Η αδιακρισία είναι το κατ’ εξοχήν συστατικό των social media, αλλά και το κύριο χαρακτηριστικό της Εκκλησίας στις μέρες μας.

Πρωτοσύγκελος Μητροπόλεως ζήτησε από τους ιερείς να προσέχουν που… φωτογραφίζονται και κυρίως να μην προχωρούν στην δημόσια ανάρτηση των φωτογραφιών αυτών και να απενεργοποιήσουν τους προσωπικούς τους λογαριασμούς στο… facebook.

Το αίτημα του Πρωτοσύγκελου προκάλεσε την αντίδραση ιερέα που ανέφερε: «έχω περισσότερους από 3.000 “φίλους” στο facebook», για να πάρει την εξής “πληρωμένη” απάντηση: «Στο facebook έχεις 3.000 “φίλους" αλλά στην Ενορία σου δεν μαζεύεις ούτε 30 πιστούς».

Σημαντικό ζήτημα για την διοικούσα Εκκλησία είναι η παρουσία μοναχών στο fb.

Οι μοναχοί υποτίθεται πως απαρνούνται τα του κόσμου. Άρα και τις τρέχουσες (διάβαζε εφήμερες) πρακτικές του κόσμου. Επομένως, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι μοναχισμός και social media είναι πράγματα εντελώς ασύμβατα.

Τα social media σίγουρα δυναμιτίζουν την εσωτερική ζωή της Εκκλησίας, καθώς αναπαράγονται κουτσομπολιά, εκτοξεύονται… βολές, βγαίνουν στην επιφάνεια ζηλότυπες καταστάσεις κ.ο.κ. Το πρόβλημα έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με εγκυκλίους ή προτροπές.

Η ματαιοδοξία και η ματαιολογία –για να μην αναφερθούμε στη φωτολαγνεία– κυριαρχούν στις αναρτήσεις των κληρικών στο διαδίκτυο.

Η κατάσταση δεν φαίνεται να είναι αναστρέψιμη, αφού η διοικούσα Εκκλησία δεν μπορεί ακόμα να προφέρει σωστά την πραγματικότητα σε σχέση με το φαινόμενο. Άρα, τα social media θα είναι το βήμα και κάθε… πικραμένου κληρικού. 

* Ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος είναι θεολόγος.