Το Αγρίνιο υποδέχτηκε με τιμές το σεπτό Χέρι του Αγίου Διονυσίου του εν Ζακύνθω

Με τιμές, οι εκκλησιαστικές αρχές της περιοχής, ο κλήρος και πλήθος πιστών υποδέχθηκαν στον  Ι. Ν. Αγίας Τριάδας Αγρινίου, το απόγευμα της Δευτέρας, 25ης Φεβρουαρίου 2019,  το σεπτό Χέρι του Αγίου Διονυσίου Αρχιεπισκόπου Αιγίνης του εν Ζακύνθω.

Μετά την υποδοχή του λειψάνου θα τελεσθεί δοξολογία και στη συνέχεια ακολουθία του Δισαρχιερατικού Εσπερινού, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ζακύνθου και Στροφάδων κ.κ. Διονυσίου Δ' και συγχοροστατούντος του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά.

Στην τελετή υποδοχής των λειψάνων  παιάνιζε η Φιλαρμονική Αγρινίου.

Το ιερό Λείψανο θα βρίσκεται στον Ι. Ν. Αγίας Τριάδας μέχρι τις 4 Μαρτίου.

Το πρόγραμμα των επόμενων ημερών:

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

10:00 π.μ. Ιερά Παράκληση. 17:30 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού.

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

10:00 π.μ. Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού.

20:30 μ.μ. έως 01:00 π.μ. Ιερά Αγρυπνία.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

10:00 π.μ. Ιερά Παράκληση.

18:00 μ.μ. Εσπερινός και Εγκώμια του Αγίου Διονυσίου.

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019

10:00 π.μ. Ιερά Παράκληση. 
17:30 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού.

Σάββατο 2 (Ψυχοσάββατο) Μαρτίου 2019

07:00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

17:30 μ.μ. Αναστάσιμος Εσπερινός.

Κυριακή 3 Μαρτίου 2019

7:00 π.μ. Αρχιερατικό Συλλείτουργο.

17:30 μ.μ. Μυστήριο Ιερού Ευχελαίου.

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

10:00 π.μ. Ιερά Παράκληση.

17:30 μ.μ. Ιερά Παράκληση προς τον Άγιο Διονύσιο και στη συνέχεια αναχώρηση του Ιερού Λειψάνου από τον Ιερό Ναό.

[πηγή: agrinionews.gr]

"Ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ορθόδοξη Εκκλησία". Live ομιλία Μητροπολίτου Σμύρνης Βαρθολομαίου στις Βρυξέλλες

Ο κύκλος ομιλιών «Ορθόδοξος Λόγος» της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου διοργάνωσε και παρουσιάζει βαρυσήμαντη ομιλία, η οποία πραγματοποιείται στην αίθουσα διαλέξεων της Μονής των Δομινικανών, αυτή την ώρα, Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019. 

Προσκεκλημένος ομιλητής είναι ο Σεβ. Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος. Ο τίτλος της ομιλίας του είναι: «Ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ορθόδοξη Εκκλησία». Η διάλεξη διεξάγεται ελληνικά με γαλλική μετάφραση.

Ομιλία με θέμα «Ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ορθόδοξη Εκκλησία» πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 25 Φεβρουαρίου 2019 στο κέντρο των Βρυξελλών, στα πλαίσια του κύκλου ομιλιών της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου «Ορθόδοξος Λόγος«.

Τον λόγο στην συγκεκριμένη εισήγηση έλαβε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, ιεράρχης έμπειρος σε Διορθόδοξα θέματα, ο οποίος υπηρέτησε σε νευραλγικές θέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Υπογραμματεύοντος και του Αρχιγραμματέως, σε συγκυρίες κρίσιμες και σημαντικές με κυριότερη την τελευταία περίοδο της προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία έλαβε χώρα στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016, και μετέπειτα, από τον Αὐγουστο του ίδιου έτους εξελέγη Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Σμύρνης, παραμένων πάντοτε στο έμψυχο δυναμικό των παρεπιδημούντων στην Πόλη ιεραρχών.

Στην εμπεριστατωμένη εισήγησή του ο Μητροπολίτης Βαρθολομαίος αρχικά αναφέρθηκε στην απαρχή και την ιστορική πορεία της Επισκοπής του Βυζαντίου, η οποία με την ίδρυση της Πόλεως και την μεταφορά της Ρωμαϊκής πρωτεύουσας έγινε η Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως και με την πάροδο των αιώνων και τις εξελίξεις έγινε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αρχικά δευτερόθρονο και στην συνέχεια πρωτόθρονο και πρωτεύθυνο.

Μια πρωτοκαθεδρία, η οποία δεν προέρχεται από την εξουσιαστική δύναμη έναντι των λοιπών κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά μια πρωτοκαθεδρία ευθύνης και συντονιστικού ρόλου στον Ορθόδοξο κόσμο.

Στην συνέχεια ανέπτυξε τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε διορθόδοξο, διαχριστιανικό και διαθρησκειακό επίπεδο, στους διαλόγους και τις πλατφόρμες στις οποίες είτε απλά συμμετέχει, είτε πρωτοστατεί για την προώθηση και την επίλυση διαφόρων καίριων και σημαντικών ζητημάτων που απασχολούν τον κόσμο.

Το πέρας της ομιλίας ακολούθησε συζήτηση, όπου το πολυπληθές ακροατήριο είχε την ευκαιρία να θέσει ερωτήματα και να λάβει απαντήσεις για σημαντικά θέματα, τα οποία απασχολούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον συντονιστικό ρόλο, τον οποίο διαδραματίζει στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ο "ανεπιθύμητος" Ουκρανός Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ και πώς όλα ξεκαθαρίζουν για την απομάκρυνσή του από την Εξαρχία Δ. Ευρώπης

Γράφει ο π. ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Οι τελευταίες εξελίξεις και αποκαλύψεις (δείτε σχετικά ΕΔΩ) σχετικά με την πρώην Εξαρχία των εν Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως επιβεβαιώνουν δυστυχώς όσα μέχρι σήμερα για ορισμένους ήταν μόνο υποθέσεις ή εικασίες σχετικά με την δόλια διείσδυση της Μοσχοβίτικης Εκκλησίας σε αυτήν, μέσω προθύμων «δούρειων ίππων», όπως ο νυν Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως κ. Ιωάννης, αλλά και όλο αυτό το «λόμπι» που συνέβαλε στην ανάδειξή του. Μετά, φυσικά, από την συστηματική υπονόμευση και τελικά απομάκρυνση του τέως επικεφαλής της Εξαρχίας, του ουκρανικής καταγωγής Αρχιεπισκόπου Τελμησσού κ. Ιώβ...

Ο Ιώβ είχε αντιληφθεί την καταδολίευση της Εξαρχίας αυτής του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τους Μοσχοβίτες, μέσω των εγκαθέτων τους, οι οποίοι υποκίνησαν και υπέθαλψαν πολλές αναταραχές και αντιδράσεις εναντίον του, χρησιμοποιώντας και το Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι ως μοχλό για τις εις βάρος του επιθέσεις και «καταγγελίες». Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μολονότι γνώριζε ότι ο πόλεμος κατά του Ιώβ ήταν άδικος και υποκινούμενος, κάνοντας μια τακτική υποχώρηση, αποδέχθηκε την απομάκρυνσή του από την Εξαρχία και τη διαδοχή του από τον Αρχιεπίσκοπο Χαριουπόλεως κ. Ιωάννη. Όμως, η τακτική αυτή αναδίπλωση, με σκοπό να ηρεμήσουν τα πράγματα στην Εξαρχία και να μη δοθούν οι «προφάσεις εν αμαρτίαις» σε όσους από καιρό βρίσκονταν σε μυστικές διαβουλεύσεις με τη Μόσχα, δεν σήμαινε την παραίτηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την κανονική ευθύνη και εξουσία του σε αυτήν. Ούτε υπήρχε περίπτωση το Οικουμενικό Πατριαρχείο να επιτρέψει να λειτουργεί υπό τη δική του «ομπρέλα» μια μοσχοβίτικη ωρολογιακή βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης... Γι' αυτό και προχώρησε τον περασμένο Νοέμβριο στην διάλυση αυτής της Εξαρχίας, την οποία κοινοποίησε με το ένα λιτό ανακοινωθέν, χωρίς ούτε να ζητήσει τη γνώμη του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη ούτε και να τον ενημερώσει εκ των προτέρων, γεγονός που μαρτυρεί την πατριαρχική δυσαρέσκεια -ενδεχομένως και τη γνώση- για τις φιλομοσχοβίτικες ραδιουργίες του: “Προτάσει τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς κανονικῆς Αὐτοῦ εὐθύνης, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τήν ἀναδιάρθρωσιν τοῦ καθεστῶτος τῆς μέχρι τοῦδε «Ἐξαρχίας τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως», ὑπαγαγοῦσα τούς ὑπ᾿ αὐτήν πιστούς εἰς τούς ἐν Εὐρώπῃ Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου”.

Τώρα πλέον έχει αποκαλυφθεί ότι ο Ιωάννης βρισκόταν σε μυστικές συνεννοήσεις με τη Μοσχοβία... Η διάλυση της Εξαρχίας ακύρωσε για την ώρα τους σχεδιασμούς του.

Επίσης, διαφαίνεται ότι ο Ιώβ, ο οποίος είναι άξιος και αφοσιωμένος Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, υπονομεύθηκε από τους φιλομοσχοβίτες της Εξαρχίας, αφενός για αυτή την προσήλωσή του στη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και αφετέρου για το γεγονός ότι είναι Ουκρανός, αφού τότε (το 2015) το ζήτημα της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας βρισκόταν στα σκαριά, ένα χρόνο μετά την οριστική ρήξη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία που επέφεραν οι παράνομες και βίαιες επιθέσεις της Μόσχας κατά της ουκρανικής εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας (κατάληψη Κριμαίας, υπόθαλψη φιλορωσικών αυτονομιστικών ομάδων και ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή Ντονμπάς)...

Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον της πρώην Εξαρχίας είναι άδηλο... Στη Συνέλευση του περασμένου Σαββάτου, 23 Φεβρουαρίου 2019, κρίθηκε ότι οι τελικές αποφάσεις για το ζήτημα της δικαιοδοσίας θα ληφθούν τον προσεχή Ιούνιο... Μέχρι τότε τι θα ισχύει στην πρώην Εξαρχία; Ποιον θα μνημονεύει ο Χαριουπόλεως Ιωάννης στη Θεία Λειτουργία; Υπάρχει σοβαρό ζήτημα κανονικότητας πλέον, από τη στιγμή που αρνήθηκαν να υπακούσουν στην εντολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να υπαχθούν στις κατά τόπους Μητροπόλεις του Θρόνου...

Και φυσικά θα πρέπει να αναμένεται η τοποθέτηση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις προσεχείς της συνεδριάσεις, μετά το «όχι» της Κληρικολαϊκής Συνέλευσης στην απόφαση για τη διάλυση της Εξαρχίας.

Πώς απέτυχε ο αιφνιδιασμός της Μόσχας για ενσωμάτωση των Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως στην Δ. Ευρώπη

Γράφει ο π. ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Δημοσιεύουμε μετάφραση αποσπάσματος από την ενδιαφέρουσα ανάλυση και τις πληροφορίες που παραθέτει ο έγκυρος και έμπειρος γνώστης των βαθύτερων μυστικών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Sergei Chapnin, σε ανάρτησή του στο facebook (δείτε ΕΔΩ).

Το κείμενο αφορά στις εξελίξεις μετά την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία λήφθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, να διαλυθεί η Εξαρχία των Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως στη Δυτική Ευρώπη, μια απόφαση που είχε ανακοινωθεί στις 29 Νοεμβρίου 2018 ως εξής: «Προτάσει τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς κανονικῆς Αὐτοῦ εὐθύνης, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τήν ἀναδιάρθρωσιν τοῦ καθεστῶτος τῆς μέχρι τοῦδε «Ἐξαρχίας τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως», ὑπαγαγοῦσα τούς ὑπ᾿ αὐτήν πιστούς εἰς τούς ἐν Εὐρώπῃ Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου».

Έκτοτε, ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης, επικεφαλής αυτής της Εξαρχίας, δεν έπαυσε να εκφράζει με κάθε τρόπο και μέσο την αντίθεσή του σε αυτήν την απόφαση και να αναζητά τρόπους για τη μη εφαρμογή της... Προς τον σκοπό αυτόν είχε συγκαλέσει την Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019 στην έδρα της, στο Παρίσι, με μοναδικό αντικείμενο τη λήψη απόφασης έναντι των αποφάσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στη Συνέλευση αυτή, με συντριπτική πλειοψηφία, οι συμμετέχοντες αποφάσισαν να μην αποδεχθούν τη διάλυση της Εξαρχίας και την άμεση υπαγωγή τους στους κατά τόπους Μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο Χαριουπόλεως Ιωάννης, όμως, καθ’ υπέρβασιν της ημερησίας διατάξεως, προσπάθησε να πείσει τους συγκεντρωμένους να λάβουν άμεση απόφαση για την υπαγωγή τους στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία, με σχετικά γράμματα από τη Μόσχα, προσέτρεξε με προθυμία να τους... «αγκαλιάσει»... Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει ο Sergei Chapnin, ο Ιωάννης και μια ομάδα φίλων της Μόσχας είχαν έλθει ήδη σε μυστικές διαβουλεύσεις με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία... Η Συνέλευση όμως τους άδειασε, αφού δεν αποδέχθηκε προς το παρόν να ληθεί κάποια απόφαση για το πώς θα συνεχίσει την κανονική λειτουργία της, δηλαδή σε ποια δικαιοδοσία θα ενταχθεί... Και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν φαίνεται και τόσο πρόθυμη να προστρέξει προς το Πατριαρχείο της Μόσχας ούτε και να τσιμπήσει το «δόλωμα» που τους πέταξε ο Πατριάρχης Κύριλλος...

Η παρατιθέμενη ανάλυση του Sergei Chapnin είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστική:

«... ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης και μια ομάδα υποστηρικτών της ενοποίησης με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διεξήγαγαν ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τον Πατριάρχη Κύριλλο με σκοπό την ταχεία ένταξή τους.

     Σε αντίθεση με την απόφαση του Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής ότι το ζήτημα της επιλογής δικαιοδοσίας πρέπει να αναβληθεί μέχρι τον Ιούνιο, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προσπάθησε να επιμείνει ώστε η Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής, το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, να αποφασίσει να προσχωρήσει στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν συζητήθηκαν σοβαρά εναλλακτικές επιλογές... 

     Το Πατριαρχείο της Μόσχας ήθελε τόσο πολύ να αποκτήσει την Αρχιεπισκοπή, που ο Πατριάρχης Κύριλλος μετέφερε τη συνεδρίαση της Συνόδου από τις 20 στις 26 Φεβρουαρίου.

     Το τέλος του Φεβρουαρίου είναι μια πολύ ασυνήθιστη στιγμή για τη συνεδρίαση της Συνόδου, αλλά στην περίπτωση αυτή ο λόγος είναι ξεκάθαρος: η σύγκληση της Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αμέσως μετά τη Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής στο Παρίσι. Ο Πατριάρχης Κύριλλος ήταν τόσο σίγουρος για μια γρήγορη νίκη που προσαρμόστηκε στο χρονοδιάγραμμα της Αρχιεπισκοπής.

     Προφανώς το σχέδιο ήταν απλό: στις 23 Φεβρουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης θα ζητούσε τη συγκατάθεση της Συνέλευσης για ένταξη στη Μόσχα και θα συνέτασσε το σχετικό αίτημα (προς τη Μόσχα). Και τρεις ημέρες αργότερα, στις 26 Φεβρουαρίου, η Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα εγκαθίδρυε τη δικαιοδοσία της στην Αρχιεπισκοπή...

     Αλλά το Blitzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) του Σαββάτου απέτυχε. Η ομάδα των υποστηρικτών του Πατριαρχείου της Μόσχας αποδείχτηκε πολύ ασήμαντη και η ευκαιρία να επηρεάσει τους συγκεντρωμένους ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προφανώς είχε υπερεκτιμηθεί. Και για μια απόφαση απαιτούνται τα 2/3 των ψήφων εκείνων που συγκεντρώθηκαν. Και σε κάθε περίπτωση, οι κανόνες (η ημερήσια διάταξη) της Συνέλευσης δεν επέτρεψαν να γίνει ψηφοφορία επί του ζητήματος της δικαιοδοσίας.

     Με λίγα λόγια, η πιθανότητα ότι η Αρχιεπισκοπή θα προσχωρήσει πλέον στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εξαιρετικά μικρή...»