Τα είχε όλα, αλλά δεν ήταν ικανοποιημένος

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής του Ασώτου, 12 Φεβρουαρίου 2023

(Λουκ. ιε΄ 11-32)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης

Η νεότητα πολλές φορές συνοδεύεται από την επαναστατικότητα, την αμφισβήτηση και την προπέτεια. Ο νέος άνθρωπος, παλαιότερα, αλλά και σήμερα πολύ περισσότερο, αμφισβητεί τον κόσμο των μεγάλων. Καθίσταται αυστηρός και αδέκαστος κριτής τους και τούς κατηγορεί, συχνά δικαίως, για πολλές άσχημες και καταπιεστικές καταστάσεις, τις οποίες θεωρεί ότι εξαιτίας τους βιώνει.

Ένας τέτοιος ήταν και ο νέος της σημερινής Παραβολής, αλλά και ο κάθε άνθρωπος παλιός ή σύγχρονος. Αισθανόταν πνιγηρά και ασφυκτικά στο πλούσιο πατρικό σπίτι του. Τα είχε όλα, αλλά δεν ήταν ικανοποιημένος. Ονειρευόταν τέρψεις και ανεξέλεγκτες απολαύσεις, τις οποίες θεωρούσε ότι του στερούσε η πατρική παρουσία, παρότι τις δικαιούταν.

Γι’ αυτό θέλησε να φύγει και απαίτησε το μερίδιό του από την πατρική περιουσία. Ο πατέρας του δεν τον εμπόδισε, καθώς ένιωθε την αγωνία και καταλάβαινε τον ψυχισμό του παιδιού του. Έτσι, αντί να αρνηθεί και να τον εμποδίσει, όπως είχε κάθε δικαίωμα, εκείνος συναίνεσε στην απόφαση του γιου του.

Τότε ο νέος, χωρίς εμπόδια πια και εφοδιασμένος με αρκετά χρήματα, ήταν ελεύθερος να ζήσει την ζωή του. Ένιωθε ότι ο κόσμος όλος τού ανήκε. Ταξίδεψε, διασκέδασε με κοινές γυναίκες, έμεινε σε επαύλεις και οργάνωσε συμπόσια συγκεντρώνοντας γύρω του παράσιτα, κόλακες και ψεύτικους φίλους. Ντύθηκε, έφαγε και έζησε πολυτελώς. Όμως, κάποτε όλα αυτά τελείωσαν. Η κοινωνική αναστάτωση, ο πόλεμος, ο λιμός, οι χρεοκοπίες, οι κλοπές, χωρίς να το περιμένουμε, έρχονται και ανατρέπουν συχνά την κανονικότητα της ζωής μας.

Ο προπέτης και επιπόλαιος νέος θα τα χάσει τελικά όλα. Όλοι θα τον εγκαταλείψουν. Οι αστάθμητοι παράγοντες, οι ατυχίες και οι σπατάλες, θα τον οδηγήσουν στην απόλυτη φτώχια και θα τον καταστήσουν χοιροβοσκό. Ζώντας την άθλια ζωή του και νοσταλγώντας το πατρικό σπίτι, θα πάρει τη μεγάλη απόφαση της επιστροφής. Όμως, φοβάται ενδόμυχα για την υποδοχή που θα συναντήσει. Και δικαίως….

Τα γεγονότα όμως θα τον διαψεύσουν. Όχι μόνο δεν θα διωχθεί, αλλά αντιθέτως θα γίνει δεκτός στην γεμάτη στοργή και αγάπη πατρική αγκαλιά. Ο πατέρας του, παρά τις αντιδράσεις του άλλου υπάκουου και εργατικού γιου του, θα οργανώσει λαμπρές γιορτές για να τον τιμήσει και θα τον ντύσει στα χρυσά.

Το ίδιο θα πράξει και ο Θεός για καθέναν από εμάς, που θα μετανοήσει με συντριβή. Θα παραβλέψει την ασέβεια και την ανυπακοή μας, την καταφρόνηση και την απείθεια προς το Πρόσωπό Του. Διότι, ο Θεός, δεν καταφρονεί ποτέ τον αμαρτωλό, αλλά μονάχα αποστρέφεται την αμαρτία. Αυτό ακριβώς μάς καλεί να πράξουμε και όλοι εμείς, έναντι των συνανθρώπων μας, χωρίς να γινόμαστε επικριτικοί και καταδικαστικοί, όπως ο δεύτερος γιος της Παραβολής.

Ας αποφεύγουμε, όσο μπορούμε, το παμφάγο τέρας της αμαρτίας, που οδηγεί σε υλική και σε ψυχική εξαθλίωση. Ο δε Θεός του ελέους και σπλαχνικός Πατέρας δέχεται τα παιδιά Του δίχως προαπαιτούμενα: Με ανοιχτή την αγκαλιά της Αγάπης, επειδή ο ίδιος είναι όλος Αγάπη!