ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κυριακή του Ασώτου Υιού, 16/2/2025
Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ
Συνεχίζοντας ο Ιησούς να διδάσκει τον λαό χρησιμοποιώντας μικρές ιστορίες μέσα από τον καθημερινό βίο, τις λεγόμενες “παραβολές”, βλέπουμε μες από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή να παρουσιάζει διάφορους χαρακτήρες ανθρώπων. Η σημερινή Κυριακή πήρε το όνομά της από έναν εκ των πρωταγωνιστών της σημερινής παραβολικής διήγησης, τον άσωτο υιό.
Ο Κύριος μάς μεταφέρει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στον πυρήνα μιας ευκατάστατης οικογένειας, που μέχρι στιγμής λειτουργούσε φαινομενικά σωστά. Η οικογένεια αυτή αποτελείτο από τρία τουλάχιστον πρόσωπα, τον πατέρα και τους δυο υιούς του.
Ο μικρότερος υιός μια μέρα ζήτησε από τον πατέρα το μερίδιο της περιουσίας που του αναλογούσε και, αφού το έλαβε, απομακρύνθηκε από την πατρογονική οικία και, αφού κατασπατάλησε σε ασωτίες το ποσό που έλαβε ως μερίδιο από την πατρογονική περιουσία, κατέληξε να βόσκει χοίρους και να τρέφεται από την τροφή τους. Μέχρι που δεν άντεξε άλλο και αποφάσισε να επιστρέψει στον πατέρα του. Αυτό και έγινε. Μια μέρα ο πατέρας, περιμένοντάς τον σαν να ήξερε ότι θα επέστρεφε, τον είδε να έρχεται προς το μέρος του και αμέσως τον αγκάλιασε, του φόρεσε καθαρά ενδύματα και υποδήματα, του έδωσε δαχτυλίδι και διέταξε να γίνει γιορτή μεγάλη, γιατί -όπως είπε- ο υιός του ήταν νεκρός και ανέζησε, ήταν χαμένος και βρέθηκε.
Μετά από λίγο εμφανίζεται και το τρίτο πρόσωπο της διήγησης, ο μεγάλος υιός. Ακούγοντας φωνές και τραγούδια, ρώτησε να μάθει τι είχε γίνει, για να λάβει την απάντηση από τον ίδιο του τον πατέρα που του ανακοίνωσε την επιστροφή του αδερφού του. Στο άκουσμα αυτής της είδησης θύμωσε για τις τιμές που έκανε ο πατέρας στον άσωτο υιό του και, αγανακτισμένος καθώς ήταν, άρχισε να προβάλει τις αγαθές πράξεις του προς τον πατέρα αλλά και προς την πατρογονική περιουσία. Ο πατέρας λυπήθηκε με τη στάση του αυτή και προσπάθησε να του εξηγήσει πως ό,τι κατείχε ο ίδιος θα είναι δικά του, ενώ ο αδερφός του ήταν χαμένος και επέστρεψε και για το λόγο αυτόν μια απλή εορτή ήταν ίσως το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν.
Αγαπητοί μου, μελετώντας εις βάθος την σημερινή ευαγγελική περικοπή αντιλαμβανόμαστε ότι το πρωταγωνιστικό τελικά πρόσωπο δεν είναι ο άσωτος υιός και σίγουρα, ούτε ο μεγαλύτερος υιός ο παραπονιάρης. Το πρόσωπο που πρωταγωνιστεί ουσιαστικά σήμερα στην παραβολή του Ιησού είναι ο σπλαχνικός πατέρας. Αν θέλαμε να μιλήσουμε για μετάνοια, θα ασχολούμαστε περαιτέρω με τον άσωτο, αν η μετάνοιά του ήταν προϊόν περισυλλογής και ουσιαστικής αλλαγής τρόπου ζωής, και όχι ιδιοτελών κινήτρων. Η αγάπη όμως του πατέρα είναι σίγουρα ανιδιοτελής και παραπέμπει στην Αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο.
Αυτή την αγάπη καλούμαστε να μιμηθούμε σήμερα, μια αγάπη που δεν έχει ούτε όρους, μήτε προδιαγραφές. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου