Επισκέψεις

Γράφει ο Αντώνης Παπαβασιλείου 

Σελιδογυρίζω ένα κόμικ. Απαλά, ζεστά χρώματα αφηγούνται την ιστορία ενός εφήβου. 14 ετών ο Αναστάσιος Κεφαλάς αντιμετωπίζει στην Πόλη, την σκληρότητα του εργοδότη του, τη φτώχεια, την πείνα. Γίνεται ερείπιο, αρρωσταίνει. Τσακίζεται. «Ρεκλιό» που λένε στην Σκόπελο.

Εκεί στο παταράκι, όμως, που μένει δέχεται μια επίσκεψη. Έρχεται κοντά του ο Χριστός, βεβαιώνοντας: ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. 

Ο νεαρός εκείνος ήταν ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης και ο Χρήστος Γουσίδης τα ιστορεί όμορφα στο ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΑΤΑΡΙ.

*

Εκεί στο τσάκισμα, στο βαθύ σκοτάδι, στο αδιέξοδο. Μαυρίλα. Να όμως που Φως, με τρόπο παράδοξο, ξαφνικά αλλάζει τα πάντα. 

*

Θυμάμαι τι μας έλεγε ο γεροΜωυσής ο Αγιορείτης. Τέλη του 90, στην Αμερική. Τσακισμένος. 36 χάπια την ημέρα. 

Περιμένει την εγχείρηση, εξουθενωμένος. Τότε δέχεται την επίσκεψη. Ασκεπής, με κόκκινο πολυσταύρι αρχιερέας: 

«Όλους τους κάλεσες, εκτός από μένα, εγώ όμως ήλθα». Όχι λόγος παραπόνου, αλλά αρχοντικός, φωτεινός, ιαματικός. 

Ήταν ο Άγιος Νεκτάριος.

*

Επισκέψεις στο σκοτάδι, απαλύνουν και σώζουν.