Το βράδυ της Παρασκευής, 25ης Ιουνίου 2016, η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, στο πλαίσιο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, παρόντων μάλιστα των Μελών της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της εν Κρήτη Εκκλησίας, ανακήρυξε τους δέκα Προκαθημένους των Πατριαρχείων και των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών Μεγάλους Ευεργέτες και Εταίρους της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης. Σημειωτέον ότι ο Οικουμενικός πατριάρχης και ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας είχαν ανακηρυχθεί παλιότερα.
Κατάλληλες προσλαλιές προς τους τιμωμένους και την επίσημη ομήγυρι απηύθυναν εκ μέρους της Ο.Α.Κ. τόσον ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, όσο και ο γενικός Διευθυντής της Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς. Και οι δύο εξέφρασαν χαρά και ευγνωμοσύνη προς τους Προκαθημένους της Ορθοδοξίας για το ιστορικό γεγονός της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, το οποίο λαμβάνει χώραν στους χώρους της Ο.Α.Κ., αλλά και την εν γένει στήριξη της Ακαδημίας εκ μέρους τους απ' αρχής της δραστηριοποίησής της, το 1968.
π. Π. Κ.
π. Π. Κ.
Προσφώνησις
Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου καί Σελίνου κ. Ἀμφιλοχίου,
Προέδρου Δ.Σ. τῆς ΟΑΚ,
κατά τήν τελετήν ἀνακηρύξεως τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Μεγάλων Εὐεργετῶν καί Ἑταίρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης
(ΟΑΚ, 24 Ἰουνίου 2016)
Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι τῶν Ἁγιωτάτων Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,
Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κρήτης, Πρόεδρε τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης,
Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Πανοσιολογιώτατοι,
κ. Περιφερειάρχα Κρήτης, κ. Δήμαρχοι,
Ἐλλογιμώτατοι κ. Καθηγηταί, ἀδελφοί καί ἀδελφαί
Ἡ ἐλαχιστότης μου ἔχει τήν ἰδιαίτεραν χαράν, τιμήν, καί εὐλογίαν νά χαιρετίζῃ, καλωσορίζῃ καί ὑποδέχηται πάντας Ὑμᾶς, μετά πολλοῦ σεβασμοῦκαί ἀγάπης, ἐκ προσώπου τοῦ Δ.Σ. τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, ὡς Πρόεδρος αὐτοῦ.
Τυγχάνει γνωστόν ὅτι, ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης, καθίδρυμα τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί φέρει τήν πνευματικήν αὐτῆς ἀναφοράν εἰς τόν Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Θρόνον. Τό πνευματικόν Καθίδρυμα τοῦτο ἑτοιμαζόταν νά ἑορτάσῃτόν Ὀκτώβριον τοῦ 2018 τήν πρώτην πεντηκονταετίαν (1968-2018) λειτουργίας, μαρτυρίας καί διακονίας του. Πρός τοῦτο, εἴχομεν ἐπισκεφθεῖ μετά τό Γενικοῦ Διευθυντοῦ αὐτῆς, ἐλλογιμωτάτου Δρος Κωνστντίνου Ζορμπᾶ, τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον, ὡς καί τόν ἐξοχώτατον Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, κ. Προκόπην Παυλόπουλον, ἐπιδόντες πρόσκλησιν συμμετοχῆς εἰς τόν ἐπετειακόν αὐτόν ἑορτασμόν.
Ἡ πρόνοια ὅμως τοῦ παναγάθου Θεοῦ διαφορετικῶς ἠθέλησεν καί προώρως ηὐδόκησεν νά περιβάλλῃ μέ τιμήν καί δόξαν, οὐ τήν τυχοῦσαν, τήν Ἀκαδημίαν ταύτην, διά τῆς πραγματοποιήσεως εἰς τούς χώρους της τῶν ἐργασιῶν τῆς συγκαλουμένης Ἁγίας καί Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου. Σύνοδος διά τῆς ὁποίας ἡ ἀλήθεια τῆς Πίστεως ἀκροᾶται καί προσεγγίζει τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, οἰκοδομεῖται τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί καταδεικνύεται ἡ ἑνότης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐκφράζεται τοιουτοτρόπως καί ἡ καθολικότης Αὐτῆς, καθώς τά δύο αὐτά μεγέθη, ἡ καθολικότης καί ἡ συνοδικότης, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀλληλοπεριχωροῦνται.
Τήν σπουδαιότητα καί σημασίαν τοῦ ἱστορικοῦ καί μοναδικοῦ τούτου ἐκκλησιαστικοῦ γεγονότος καταδεικνύει, μεταξύ τῶν ἄλλων, καί τό ἐνδιαφέρον συμπάσης τῆς οἰκουμένης, ἡ ὁποία κατά τάς ἡμέρας ταύτας ἔχει στρέψει τό βλέμμα της εἰς τήν εὐλογημένην αὐτήν γωνίαν τῆς Κρητικῆς γῆς, ὅπου λαμβάνουν χώραν αἱ ἐργασίαι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας. Ἀναμφιβόλως, μετά πολλοῦ τοῦ ἐνδιαφέροντος ἀναμένει τάς ἀποφάσεις Αὐτῆς.
Βαθεῖα ἡ εὐγνωμοσύνη καί ἄμετροιαἱ εὐχαριστίαι μας πρός τήν Αὐτοῦ Θειοτάτην Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί ἡμέτερον Δεσπότην κ.κ. Βαρθολομαῖον, ὅπως καί πρός πάντας Ὑμᾶς Μακαριώτατοι καί τιμιώτατοι Προκαθήμενοι τῶνἉγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, διότι προεκρίνατε τό πνευματικόν τοῦτο Καθίδρυμα διά τήν πραγμάτωσιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.
Ἡ σημερινή πανηγυρική ἐκδήλωσις ἀνακηρύξεως τῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς Ἑταίρους τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, μέ ἐξαίρεσιν τόν Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον καί τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιον, οἱ ὁποῖοι συναριθμοῦνται ἤδη εἰς τήν χορείαν ταύτην ἀπό ἱκανοῦ καιροῦ, σηματοδοτεῖ τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Ἀκαδημίας.
Τό πνευματικόν Καθίδρυμα τοῦτο ὑπηρετεῖ τήν ἱεράν καί πολυεύθυνον διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας μας, κομίζοντας τό ἄγγελμα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας εἰς τόν ἐν συγχύσει εὑρισκόμενον σύχρονον κόσμον καί τήν ἀλήθειαν τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ. Παραλλήλως, διακονεῖ τό ἱερόν ἔργον τῆς ἐπιμορφώσεως τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί παράδοσιν, καί συγχρόνως καλλιεργεῖ καί ἀναπτύσσει τόν διάλογον τῆς συνδιαλλαγῆς καί τῆς ἀλληλοκατανοήσεως μεταξύ τοῦχριστιανικοῦ κόσμου, συμφώνως μέ τό πνεῦμα τοῦ σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Δέν πρόκειται νά ἐπιχειρήσωμεν τήν ἐπίσημον ταύτην ὥραν οἱουδήποτε εἴδους ἀπολογισμόν, οὔτε νά Σᾶς κουράσωμεν μέ ἀριθμητικά ἤ ἀλλά μεγέθη. Σᾶς παρακαλοῦμεν μόνον νά συνοδεύσητε δι’ ὀλίγον τήν ἀνάμνησίν μας, καί νά συγκοινωνήσητε μέ τήν ἠθικήν ἱκανοποίησιν πού γευόμεθα, ὅλοι ὅσοι διακονούμε, καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, εἰς τό Ἵδρυμα τοῦτο.
Ἡ μνήμη μας, ἐν πρώτοις, οἰκείᾳ αὐτῆς βουλήσει, ἀνατρέχει, εἰς τόν ἐν χώρᾳ ζώντων ἀναπαυόμενον μακαριστόν προκάτοχόν μας, Μητροπολίτην Κισάμου καί Σελίνου κυρόν Εἰρηναῖον. Τολμῶμεν νά εἴπωμεν, ὅτι ἡ ὑποδοχή καί φιλοξενία τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος, τῆς πραγματοποιήσεως, δηλονότι, τῆς Ἁγίας καί Μεγάλη Συνόδου, εἰς τούς χώρους τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, πληροῖ τάς προσδοκίας καί ἀντιδωρίζει δαψίλειαν ἀναπαύσεως, εὐλογίας καί χάριτος εἰς τούς κόπους καί τούς ἀγῶνας τοῦ προσφιλοῦς Ἀρχιερέως. Ἄς εἶναι ἡ μνήμη του αἰωνία.
Ἀξιοχρέως μνημονεύομεν μετά λόγων ζωηρῶν καί ἐπαινετικῶν τόν πλέον ἐπίλεκτον συνεργάτην τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου, τόν πρῶτον καί ἐπί πολλάς δεκαετίας Γενικόν Δντήν του Καθιδρύματος αὐτοῦ, Δρα Ἀλέξανδρον Παπαδερόν, ὁ ὁποῖος καί ἐβάστασεν εἰς τούς ὤμους του τό πολυεύθυνον ἔργον τῆς Ἀκαδημίας, πολλάκις εἰς χρόνους ἐξόχως δισέκτους.
Ἀκολούθως, καθηκόντως μιμνησκόμεθα τά πρόσωπα ἐκεῖνα πού μέ τόν δικόν τους τρόπον συνέβαλον εἰς τήν ὑλοποίησιν τοῦ ὁράματος τούτου. Τόν τότε Ἀρχιεπίσκοπον Κρήτης κυρόν Εὐγένιον, ὡς καί τόν διάδοχόν του κυρόν Τιμοθέον, ἐξόχως δέ τόν νῦν Ἀρχιεπίσκοπον Κρήτης κ. Εἰρηναῖον,ἀλλά καί ἅπαντα τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, παρόντα καί ἐκλιπόντα ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.
Τούς κατά καιρούς ἐκπροσώπους τῆς ἐντιμοτάτης Ἑλληνικῆς Πολιτείας καί τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως, διά τήν συμβολήν καί ἀρωγήν τους εἰς τήν εὔρυθμον λειτουργίαν τοῦ Ἱδρύματος.
Ἕπονται οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀμεσοτέρας προσφορᾶς καί τῆς προσωπικῆς θυσίας: οἱ πατέρες τῆς παρακειμένης Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ὁδηγητρίας Γωνιᾶς, ἐπί ἐδάφους τῆς ὁποίας ἔχει κτισθεῖ τό Ἵδρυμα τοῦτο, ὁ ἱερός Κλῆρος καί ὁ εὐσεβής λαός τῶν Ἐπαρχιῶν τῆς Μητροπόλεώς μας, τῆς Κισάμου καί τοῦ Σελίνου, τά μέλη τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ἱδρύματος ἀπό τῆς ἱδρύσεώς του ἕως καί σήμερον, καθώς καί οἱ ἐν αὐτῷ ἐργαζόμενοι. Οἱ ἐπώνυμοι καί ἀνώνυμοι ἐκ τῆς ἐνδοχώρας καί τοῦ ἐξωτερικοῦ, οἱ ὁποῖοι μέ φιλάδελφον ἀγάπην καί ἀνιδιοτελές φρόνημα ἀγκαλιάζουν καί στηρίζουν τό ἐπιτελούμενον ἔργον καί τήν πορείαντου.
Ἐνώπιόν μας παρελαύνουν ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι, ἀπό τό θέρος τοῦ 1968, ὁπότε ἠνέῳξεν τήν ἀγκάλην τουὁ λειμών αὐτός τοῦ διαλόγου, τῆς καταλλαγῆς καί τῆς συμφιλιώσεως,ἤρχισαν νά καταφθάνουνὡς ἀποδημητικά πτηνά: αἱ χιλιάδες τῶν ἀνθρώπων, Ἕλληνες καί ἀλλοεθνεῖς, Ὀρθόδοξοι καί μή, πιστοί καί δύσπιστοι, κληρικοί καί λαϊκοί, νέοι καί ἐνήλικες, γυναῖκες καί ἄνδρες, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, οἱ πραεῖς καί οἱ ὠργισμένοι, οἱ ἀληθινά ἐνδιαφερόμενοι καί οἱ ἁπλῶς περίεργοι, οἱ καχύποπτοι καί οἱ ἀγαθοί τῇ καρδίᾳ, οἱ πεφημισμένοι καί οἱ ἄγνωστοι. Ἄνθρωποι διψασμένοι διά τό φῶς, τήν δικαιοσύνην, τήν εἰρήνην καί τήν ἀγάπην,ἀλλά καί οἱ πλήσμονες πανουργίας, κρίσεως καί ἐπικρίσεως. Ὅλοι καλοδεχούμενοι καί εὐπρόσδεκτοι. Χωρίς διάκρισιν, χωρίς προτίμησιν, χωρίς ἀποτίμησιν, ἀλλά μέ ἐκτίμησιν καί ἀγάπην πολλήν. Ἐμοιράσθημεν μαζί τους, καθ΄ ὅλην αὐτήν τήν πεντηκονταετίαν, τόν ἄρτον καί τόν οἶνον, τόν λόγον καί τόν διάλογον, τήν πραότητα καί τήν ἔντασιν, τό ὄνειρον καί τήν ἀπογοήτευσιν, τόν φόβον καί τήν ἐλπίδα, τήν ἀμφιβολίαν καί τήν πίστιν, τήν διαφωνίαν καί τήν συμφωνίαν, τήν προσευχήν καί τήν εὐχαριστίαν, τήν βαθεῖαν σιγήν πού ὁδηγεῖ εἰς τό Φῶς καί τήν Ἀποκεκαλυμμένην Ἀλήθειαν, εἰς τό μυστήριον τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἡ ἀναφορά μας αὐτή ἀποτελεῖ λόγον ἀχωρήτου εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας πρός τόνἐν Τριάδι Θεόν, ὁ ὁποῖος ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῶν δούλων Αὐτοῦ καί μᾶς ἠξίωσεν νά οἰκοδομήσωμεν μέ τήν Χάριν Του ἔργον ἀφιερωμένον εἰς τήν δικήν Του δόξαν, εἰς τήν εὐπρέπειαν τῆς Ἐκκλησίας Του καί εἰς τήν ἀξιοπρέπειαν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Δόξαν καί αἶνον ἀναπέμπομεν εἰς τήν πανάγαθονβούλησίν Του, διότι ηὐδόκησεν ἡ ἱεράαὕτη Γωνία τῆς Κρήτης νά ἐξακολουθῇ, ὕστερον ἀπό πέντε ὁλοκλήρους δεκαετίας, ἐνώπιον τῶν νέων προκλήσεων τῶν καιρῶν, τήν ἔνδοξον παράδοσιν τούτου τοῦ Τόπου· νά διακονῇ τόν Θεῖον Λόγον εἰς προάσπισιν τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας ἐκ τῆς πολυποικίλου καταδυναστεύσεως καί τῶν ὀλεθρίων δεσμῶν.
Ἔχομεν τήν αἴσθησιν, ὅτι ἡ ἀναρίθμητος αὕτη στρατιά τῶν κοινωνῶν τῆς ζωῆς καί τοῦ βιώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης κατακλύζουν νοερῶς τήν αἴθουσαν αὐτήν,κατά τήν μοναδικήν ταύτην περίστασιν διά τό ἵδρυμα, μετέχουν μυστικῶς εἰς τήν παροῦσαν σύναξιν καί συνεορτάζουνμεθ’ ἡμῶν.
Ἀφοῦ καί πάλιν ἐκφράσωμεν τάς ἐκ μέσης καρδίας εὐχαριστίας καί τήν ἄμετρον εὐγνωμοσύνην ἡμῶν πρός πάντας τούς συνεργούς καί συγκυρηναίους εἰς τό ἔργον καί τήν διακονίαν τοῦ καθιδρύματος τούτου, προβαίνομεν σήμερον εἰς τήν ἀνακήρυξιν τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, εἰς Ἑταίρους τοῦ Ἱδρύματος, συμφώνως πρός τήν ὑπ. ἀριθ. ροζ΄/29-2-2016 ἀπόφασιν τοῦ Δ.Σ., ὅπως αὕτη θά ἀναγνωσθῇ ἐντός ὀλίγου ὑπό τοῦ Γεν. Δντοῦ αὐτοῦ, Δρος Κωνσταντίνου Ζορμπᾶ. Μακαριώτατοι, ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἑξῆς οἱ δεσμοί τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης μετά πάντων Ὑμῶν τυγχάνουν ἀκατάλυτοι, ἀδελφοποιοί, ἐπιστηρικτικοί, τήν εἰρήνην βραβεύοντες ἀλλά καί ἐπιποθοῦντες.
Εὐχαριστοῦντες δαψιλῶς διά τήν ἀποδοχήν ὑφ’ Ὑμῶν τοῦ αἰτήματός μας, ἵνα συγκαταλεγῆτε εἰς τήν χορείαν τῶν Ἑταίρων τοῦ Ἱδρύματος, παρακαλοῦμεν ἅπαντας ὅπως εὔχησθε, ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης νά συνεχίζῃ καί κατά τήν ἐπιοῦσαν πεντηκονταετίαν λειτουργίας της τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας,τό ὁποῖον δέν μπορεῖ νά εἶναι διαφορετικόν ἀπό τήν διαρκῆ ἐπανάληψιν τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον, κατά τόν λόγον τῆς Ἀποκαλύψεως: «ἀνάβα, βλέψον, ἄκουσον, τήρησον», ὡς σημειώνει καί ἡ Α.Θ.Π., ὁ Οἰκουμενικός ἡμῶν Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, εἰς τήν ὁμιλίαν Του κατά τά ἐγκαίνια τῆς παρούσης πτέρυγος, τόν Νοέμβριον τοῦ 1995.
Μακαριώτατοι καὶ τιμιώτατοι ἀδελφοὶ Προκαθήμενοι τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν,
Μετ᾿ ἰδιαιτέρας χαρᾶς καὶ συγκινήσεως χαιρετίζομεν τὴν ἀπόφασιν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης νὰ ἀποδώσῃ εἰς ἕκαστον ἐξ Ὑμῶν, Μακαριώτατοι καὶ Ἁγιώτατοι ἀδελφοὶ καὶ συλλειτουργοὶ ἐν Χριστῷ, τὴν τιμητικὴν διάκρισιν τοῦ Ἑταίρου αὐτῆς, διότι πρόκειται περὶ μιᾶς διακρίσεως, ἡ ὁποία ἀποδίδεται δικαίως ἑκάστῳ ἀδελφῷ-ἐκκλησιαστικῷ ἡγέτῃ, ὑπὸ ἑνὸς Ἱδρύματος ταχθέντος εἰς τὴν διακονίαν τοῦ διαλόγου καὶ τῆς χριστιανικῆς καταλλαγῆς.
Συγχαίρομεν ἑνὶ ἑκάστῳ ἐξ Ὑμῶν διὰ τὴν ὑπὸ τῆς Ἀκαδημίας ταύτης προσγενομένην Αὐτῷ τοιαύτην τιμήν, εἰς ἔνδειξιν ἀναγνωρίσεως τῆς πολυτίμου προσφορᾶς ἑκάστου ἀδελφοῦ Προκαθημένου εἰς τὴν ἧς προκάθηται Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ καὶ τῆς συνεισφορᾶς αὐτοῦ εἰς τὸν διάλογον πρὸς καταλλαγὴν καὶ συμφιλίωσιν μεταξὺ τῶν χριστιανῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων ὅλου τοῦ κόσμου, εἰς ἐποχὴν ἐξάρσεως τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ καὶ τῆς ἐρειδομένης εἰς ψευδῆ θρησκευτικὴν βάσιν τρομοκρατίας, χωρὶς βεβαίως ὑποχώρησιν ἀπὸ τὰς ὀρθόδοξους θέσεις μας.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης λειτουργεῖ ὑπὸ τὴν πνευματικὴν προστασίαν τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τὴν ἄμεσον ἐπίβλεψιν τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἱερότητος, ἀδελφὲ ἅγιε Κισάμου καὶ Σελίνου κύριε Ἀμφιλόχιε, ὡς χῶρος διαλόγου καὶ συμπνευματισμοῦ μεταξὺ τῶν ὀρθοδόξων διὰ τὴν κατὰ τὸ ἐφικτὸν διαμόρφωσιν ἑνιαίας θέσεως ἐπὶ τῶν συγχρόνων προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου. Μέχρι σήμερον ἡ Ἀκαδημία ἔχει δώσει πολλὰ δείγματα τοιούτου διαλόγου.
Ἐπίσης, ἔχει δώσει ἀξιόλογα δείγματα προβολῆς τῶν ὀρθοδόξων θέσεων πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους καὶ τοὺς ἑτεροθρήσκους κατὰ τὴν διάρκειαν διαλόγων μετ᾿ αὐτῶν καὶ εὐρύτερον μεταξὺ τῆς πίστεως, τῆς ἐπιστήμης καὶ τοῦ πολιτισμοῦ.
Ἡ ἵδρυσις αὐτῆς, ἄλλωστε, εἰς τὸ ἐξαιρέτου κάλλους φυσικὸν τοῦτο περιβάλλον, τὸ ὁποῖον διέθεσεν ἡ παρακειμένη ἱστορικὴ Ἱερὰ Πατριαρχικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ Παναγίας Ὁδηγητρίας Γωνιᾶς, εἶναι συνυφασμένη μὲ τὸ πνεῦμα τοῦτο τοῦ διαλόγου καὶ τῆς καταλλαγῆς, καθὼς ἡ ἀνέγερσις τῶν πρώτων ἐγκαταστάσεων τῆς Ἀκαδημίας ἐπραγματοποιήθη μὲ τὴν οἰκονομικὴν βοήθειαν τῆς ἁρμοδίας Ὑπηρεσίας τῆς Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας (Evangelische Zentralstelle für Entwicklungshilfe), ὡς σημεῖον μετανοίας καὶ συμφιλιώσεως, εἰς τόπον ἐντόνως συνδεδεμένον μὲ τὴν Μάχην τῆς Κρήτης τοῦ 1941, μίαν ἡρωϊκὴν μάχην διὰ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἀνθρωπίνην ἀξιοπρέπειαν, μὲ βαρείας καὶ αἱματηρὰς θυσίας διὰ τὸν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξον Κρητικὸν λαόν.
Ἡ λειτουργία τῆς Ἀκαδημίας εἰς τὴν Μεγαλόνησον Κρήτην, ὅπως τὴν ὡραματίσθη ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης κυρὸς Εἰρηναῖος Γαλανάκης, μὲ τὸν στενὸν συνεργάτην του Ἐντιμολ. Ἀλέξανδρον Παπαδερόν, ἀποτελεῖ μίαν ἀκόμη ἀπόδειξιν διὰ τὸ πῶς ἡ πολιτεία τῶν χριστιανῶν, ἡ κοινωνία τῶν πιστῶν, μὲ τὸν σπόρον τῆς πίστεως καὶ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μεταμορφώνει τοὺς θεσμούς, τὴν ζωήν, τοὺς ἀνθρώπους ἑνὸς τόπου, κράτους καὶ ὅλου τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μήτρα, ἡ ὁποία ἀναγεννᾷ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν κόσμον, μέσα ἀπὸ τὴν εἰρηνικὴν καὶ μυστηριακὴν ζωήν της, τὴν ἀδιάλειπτον λατρείαν καὶ τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων της.
Διάφορος θὰ ἦτο ἡ κατάστασις εἰς τὸν κόσμον μας, ἐὰν τὰ ἔθνη ἐνεπνέοντο ἀπὸ τὰ χριστιανικὰ ἰδεώδη τῆς ἀνοχῆς πρὸς τὸν ἕτερον, τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς ἀλληλοκατανοήσεως καὶ τῆς συνεργασίας, τῆς ἀγάπης πρὸς κάθε ἄνθρωπον ἀνεξαρτήτως φύλου, γένους, καὶ γλώσσης καὶ θρησκείας. Διάφορος θὰ ἦτο ἡ κατάστασις, ἐὰν ὁ κόσμος εὐθυγράμμιζε τὴν ζωὴν αὐτοῦ πρὸς τὸν μοναδικὸν κανόνα ἀληθινῆς ζωῆς-τὸ Ευαγγέλιον. Τότε ἀσφαλῶς θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ κατευθύνῃ πρὸς εὐαγγελικὰς λύσεις τὰ μεγάλα δυσεπίλυτα προβλήματα τοῦ πλανήτου μας, τὰ ὁποῖα πολλάκις ἔχουν συζητηθῆ εἰς τοὺς χώρους τῆς Ἀκαδημίας ταύτης, ὅπως τὸ φλέγον πρόβλημα τοῦ περιβάλλοντος, διὰ τὸ ὁποῖον ἀσφαλῶς ἅπαντες ἡμεῖς οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἰδιαιτέραν ἐπιδεικνύομεν εὐαισθησίαν.
Ἡ Ἐκκλησία δίδει ζωὴν εἰς τὸν κόσμον, προσανατολισμὸν εἰς τὸν πολιτισμὸν καὶ εἰς τὴν ἱστορίαν, ἐπιδρᾷ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ἐναγκαλίζεται, τοὺς ἑνώνει, τοὺς χριστοποιεῖ καὶ τοὺς θεώνει.
Μὲ τὰς γενικὰς αὐτὰς σκέψεις, συγχαίρομεν ἑκάστῳ τιμωμένῳ ἀδελφῷ ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ προσωπικῶς, ὡς ἀνθρώπῳ καὶ πνευματικῷ ἡγέτῃ, συμβάλλοντι εἰς τὸν διάλογον καὶ εἰς τὴν διαφύλαξιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, καὶ εὐχαριστοῦμεν τῷ ἐντίμῳ Διοικητικῷ Συμβουλίῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, διότι ἐξ ἀρχῆς ἐνηγκαλίσθη μὲ θέρμην καὶ ἀγάπην τὸ γεγονὸς τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου καὶ κατενόησε τὴν σημασίαν αὐτοῦ διὰ τὴν ἑνότητα τῶν ὀρθοδόξων καὶ τὴν ἐνίσχυσιν τῆς φωνῆς τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον.
Σημειοῦμεν δὲ ἰδιαιτέρως, ὅτι διὰ τῆς ἀποφάσεως ταύτης, ἀλλὰ καὶ τῆς συνολικῆς πολυτίμου συμβολῆς εἰς τὴν διοργάνωσιν τῆς Συνόδου ἡμῶν, ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης ἀποδεικνύει ὅτι ἡ μέριμνα αὐτῆς δὲν περιορίζεται εἰς τὴν προσφορὰν ἀκαδημαϊκῶν γνώσεων, ἀλλὰ συμβάλλει ἐμπράκτως εἰς τὸ ἔργον καὶ τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ εἰς τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ τὸ πολυτιμότερον ἀγαθὸν αὐτῆς.
Περιπτυσσόμενοι δὲ ἀδελφικῶς τὰς Ὑμετέρας Μακαριότητας, δόξαν καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν μεθ᾿ Ὑμῶν πάντων, Μακαριώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοί, τῷ οὕτως εὐδοκήσαντι καὶ οἰκονομήσαντι τὰ τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοῦ Ἐκκλησίας καὶ ἑκάστου ἐξ ἡμῶν Ἁγίῳ Θεῷ, Ὅστις ἦν καὶ ἐστι καὶ ἔσται ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
* * *
Χαιρετισμὸς
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου,
Προέδρου τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
πρὸς τοὺς Μακαριωτάτους Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν
ἐπὶ τῇ Ἀνακηρύξει Αὐτῶν ὡς Ἑταίρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης
(24 Ἰουνίου 2016)
Μακαριώτατοι καὶ τιμιώτατοι ἀδελφοὶ Προκαθήμενοι τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν,
Μετ᾿ ἰδιαιτέρας χαρᾶς καὶ συγκινήσεως χαιρετίζομεν τὴν ἀπόφασιν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης νὰ ἀποδώσῃ εἰς ἕκαστον ἐξ Ὑμῶν, Μακαριώτατοι καὶ Ἁγιώτατοι ἀδελφοὶ καὶ συλλειτουργοὶ ἐν Χριστῷ, τὴν τιμητικὴν διάκρισιν τοῦ Ἑταίρου αὐτῆς, διότι πρόκειται περὶ μιᾶς διακρίσεως, ἡ ὁποία ἀποδίδεται δικαίως ἑκάστῳ ἀδελφῷ-ἐκκλησιαστικῷ ἡγέτῃ, ὑπὸ ἑνὸς Ἱδρύματος ταχθέντος εἰς τὴν διακονίαν τοῦ διαλόγου καὶ τῆς χριστιανικῆς καταλλαγῆς.
Συγχαίρομεν ἑνὶ ἑκάστῳ ἐξ Ὑμῶν διὰ τὴν ὑπὸ τῆς Ἀκαδημίας ταύτης προσγενομένην Αὐτῷ τοιαύτην τιμήν, εἰς ἔνδειξιν ἀναγνωρίσεως τῆς πολυτίμου προσφορᾶς ἑκάστου ἀδελφοῦ Προκαθημένου εἰς τὴν ἧς προκάθηται Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ καὶ τῆς συνεισφορᾶς αὐτοῦ εἰς τὸν διάλογον πρὸς καταλλαγὴν καὶ συμφιλίωσιν μεταξὺ τῶν χριστιανῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων ὅλου τοῦ κόσμου, εἰς ἐποχὴν ἐξάρσεως τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ καὶ τῆς ἐρειδομένης εἰς ψευδῆ θρησκευτικὴν βάσιν τρομοκρατίας, χωρὶς βεβαίως ὑποχώρησιν ἀπὸ τὰς ὀρθόδοξους θέσεις μας.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης λειτουργεῖ ὑπὸ τὴν πνευματικὴν προστασίαν τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τὴν ἄμεσον ἐπίβλεψιν τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἱερότητος, ἀδελφὲ ἅγιε Κισάμου καὶ Σελίνου κύριε Ἀμφιλόχιε, ὡς χῶρος διαλόγου καὶ συμπνευματισμοῦ μεταξὺ τῶν ὀρθοδόξων διὰ τὴν κατὰ τὸ ἐφικτὸν διαμόρφωσιν ἑνιαίας θέσεως ἐπὶ τῶν συγχρόνων προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου. Μέχρι σήμερον ἡ Ἀκαδημία ἔχει δώσει πολλὰ δείγματα τοιούτου διαλόγου.
Ἐπίσης, ἔχει δώσει ἀξιόλογα δείγματα προβολῆς τῶν ὀρθοδόξων θέσεων πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους καὶ τοὺς ἑτεροθρήσκους κατὰ τὴν διάρκειαν διαλόγων μετ᾿ αὐτῶν καὶ εὐρύτερον μεταξὺ τῆς πίστεως, τῆς ἐπιστήμης καὶ τοῦ πολιτισμοῦ.
Ἡ ἵδρυσις αὐτῆς, ἄλλωστε, εἰς τὸ ἐξαιρέτου κάλλους φυσικὸν τοῦτο περιβάλλον, τὸ ὁποῖον διέθεσεν ἡ παρακειμένη ἱστορικὴ Ἱερὰ Πατριαρχικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ Παναγίας Ὁδηγητρίας Γωνιᾶς, εἶναι συνυφασμένη μὲ τὸ πνεῦμα τοῦτο τοῦ διαλόγου καὶ τῆς καταλλαγῆς, καθὼς ἡ ἀνέγερσις τῶν πρώτων ἐγκαταστάσεων τῆς Ἀκαδημίας ἐπραγματοποιήθη μὲ τὴν οἰκονομικὴν βοήθειαν τῆς ἁρμοδίας Ὑπηρεσίας τῆς Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας (Evangelische Zentralstelle für Entwicklungshilfe), ὡς σημεῖον μετανοίας καὶ συμφιλιώσεως, εἰς τόπον ἐντόνως συνδεδεμένον μὲ τὴν Μάχην τῆς Κρήτης τοῦ 1941, μίαν ἡρωϊκὴν μάχην διὰ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἀνθρωπίνην ἀξιοπρέπειαν, μὲ βαρείας καὶ αἱματηρὰς θυσίας διὰ τὸν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξον Κρητικὸν λαόν.
Ἡ λειτουργία τῆς Ἀκαδημίας εἰς τὴν Μεγαλόνησον Κρήτην, ὅπως τὴν ὡραματίσθη ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης κυρὸς Εἰρηναῖος Γαλανάκης, μὲ τὸν στενὸν συνεργάτην του Ἐντιμολ. Ἀλέξανδρον Παπαδερόν, ἀποτελεῖ μίαν ἀκόμη ἀπόδειξιν διὰ τὸ πῶς ἡ πολιτεία τῶν χριστιανῶν, ἡ κοινωνία τῶν πιστῶν, μὲ τὸν σπόρον τῆς πίστεως καὶ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μεταμορφώνει τοὺς θεσμούς, τὴν ζωήν, τοὺς ἀνθρώπους ἑνὸς τόπου, κράτους καὶ ὅλου τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μήτρα, ἡ ὁποία ἀναγεννᾷ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν κόσμον, μέσα ἀπὸ τὴν εἰρηνικὴν καὶ μυστηριακὴν ζωήν της, τὴν ἀδιάλειπτον λατρείαν καὶ τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων της.
Διάφορος θὰ ἦτο ἡ κατάστασις εἰς τὸν κόσμον μας, ἐὰν τὰ ἔθνη ἐνεπνέοντο ἀπὸ τὰ χριστιανικὰ ἰδεώδη τῆς ἀνοχῆς πρὸς τὸν ἕτερον, τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς ἀλληλοκατανοήσεως καὶ τῆς συνεργασίας, τῆς ἀγάπης πρὸς κάθε ἄνθρωπον ἀνεξαρτήτως φύλου, γένους, καὶ γλώσσης καὶ θρησκείας. Διάφορος θὰ ἦτο ἡ κατάστασις, ἐὰν ὁ κόσμος εὐθυγράμμιζε τὴν ζωὴν αὐτοῦ πρὸς τὸν μοναδικὸν κανόνα ἀληθινῆς ζωῆς-τὸ Ευαγγέλιον. Τότε ἀσφαλῶς θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ κατευθύνῃ πρὸς εὐαγγελικὰς λύσεις τὰ μεγάλα δυσεπίλυτα προβλήματα τοῦ πλανήτου μας, τὰ ὁποῖα πολλάκις ἔχουν συζητηθῆ εἰς τοὺς χώρους τῆς Ἀκαδημίας ταύτης, ὅπως τὸ φλέγον πρόβλημα τοῦ περιβάλλοντος, διὰ τὸ ὁποῖον ἀσφαλῶς ἅπαντες ἡμεῖς οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἰδιαιτέραν ἐπιδεικνύομεν εὐαισθησίαν.
Ἡ Ἐκκλησία δίδει ζωὴν εἰς τὸν κόσμον, προσανατολισμὸν εἰς τὸν πολιτισμὸν καὶ εἰς τὴν ἱστορίαν, ἐπιδρᾷ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ἐναγκαλίζεται, τοὺς ἑνώνει, τοὺς χριστοποιεῖ καὶ τοὺς θεώνει.
Μὲ τὰς γενικὰς αὐτὰς σκέψεις, συγχαίρομεν ἑκάστῳ τιμωμένῳ ἀδελφῷ ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ προσωπικῶς, ὡς ἀνθρώπῳ καὶ πνευματικῷ ἡγέτῃ, συμβάλλοντι εἰς τὸν διάλογον καὶ εἰς τὴν διαφύλαξιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, καὶ εὐχαριστοῦμεν τῷ ἐντίμῳ Διοικητικῷ Συμβουλίῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, διότι ἐξ ἀρχῆς ἐνηγκαλίσθη μὲ θέρμην καὶ ἀγάπην τὸ γεγονὸς τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου καὶ κατενόησε τὴν σημασίαν αὐτοῦ διὰ τὴν ἑνότητα τῶν ὀρθοδόξων καὶ τὴν ἐνίσχυσιν τῆς φωνῆς τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον.
Σημειοῦμεν δὲ ἰδιαιτέρως, ὅτι διὰ τῆς ἀποφάσεως ταύτης, ἀλλὰ καὶ τῆς συνολικῆς πολυτίμου συμβολῆς εἰς τὴν διοργάνωσιν τῆς Συνόδου ἡμῶν, ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης ἀποδεικνύει ὅτι ἡ μέριμνα αὐτῆς δὲν περιορίζεται εἰς τὴν προσφορὰν ἀκαδημαϊκῶν γνώσεων, ἀλλὰ συμβάλλει ἐμπράκτως εἰς τὸ ἔργον καὶ τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ εἰς τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ τὸ πολυτιμότερον ἀγαθὸν αὐτῆς.
Περιπτυσσόμενοι δὲ ἀδελφικῶς τὰς Ὑμετέρας Μακαριότητας, δόξαν καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν μεθ᾿ Ὑμῶν πάντων, Μακαριώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοί, τῷ οὕτως εὐδοκήσαντι καὶ οἰκονομήσαντι τὰ τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοῦ Ἐκκλησίας καὶ ἑκάστου ἐξ ἡμῶν Ἁγίῳ Θεῷ, Ὅστις ἦν καὶ ἐστι καὶ ἔσται ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου