Ὁ ἀεί ἀναμενόμενος, ἐρχόμενος καί προσδοκώμενος Σωτῆρας τοῦ κόσμου τῶν ἀνθρώπων, ὁ ἅπαξ καί ἀεί γεννώμενος ἐξ ἀειπαρθένου, ἀεί-μητέρας, σέ μιά αἰώνια λησμονημένη κι ἄσημη Βηθλεέμ, ἔρχεται στήν ὥρα Του κι ἐφέτος.
Τόν φέρνουμε ὅλοι μας, ἐκόντα-ἄκοντα, ἀκόμα κι ὅσοι καυχῶνται γιά την ἐθελούσια λησμονιά τους… στήν πραγματικότητα καί τραγικότητα τῆς ζωῆς μας, στήν ἐλπίδα καί τήν ἀγωνία τῆς κάθε Γέννησης, στήν στυφότητα καί στό ὀξύ κόψιμο κάθε θανάτου, κάθε ἀποχωρισμοῦ…
Ἀλλά τί ζητοῦν οἱ καρδιές μας σ’ αὐτήν την ἄσκηση τῆς προσμονῆς; Τί πραγματικά κρύβει αὐτός ὁ γρῖφος τῆς παγκόσμιας προσδοκίας; Ποιά μνήμη ἀνασύρει κι ἀνακυκλώνει μέσα σ’ αὐτήν τήν ἀπροσμέτρητη κοσμογονία; Ἀλλά ἐφέτος νοιώθω μικρός γιά τόσα μεγάλα καί μεγάλος γιά τά τόσα μικρά, γιατί οἱ «ποιμένες» μέ μπέρδεψαν… και οἱ φλογέρες τους πλανήσανε πολλούς, πού χάθηκαν σέ σκοτεινά κι ἀνήλια δάση…
Νομίζω θά 'ρθῶ μαζί μέ τούς Μάγους κι ὅλους τούς ξένους τῆς Ἀνατολῆς, γιατ’ ἔρχομαι κι ἐγώ ἀπό πολύ μακριά κ' εἶδα πολλά κι ἔπαθα σέ μάτια φίλων, ξένων κι ἀδελφῶν κι ἀποχωρίζομαι ἀπό τόν κόσμο πού 'ξερα, μέρα μέ τήν ἡμέρα.
Τοῦτα τά μάτια πού φέρνω μέσα μου θα 'ρθῶ νά στ’ ἀποθέσω σάν δῶρα ἀπό την φτώχεια μου Χριστέ μου, ψελλίζοντας καί κλαίγοντας, μόνο μιά λέξη-προσευχή: Δικαιοσύνη!
Μέ τήν ἀγάπη Του
+Ὁ Μητροπολίτης Καμερούν Γρηγόριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου