Ομιλία εκφωνηθείσα υπό του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, κατά τον Αρχιερατικό Εσπερινό, στον πανηγυρίζοντα Ναό Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής Μαριών Ζακύνθου
(21 Ιουλίου 2023)
Σεβασμιώτατε,
σεβαστοί Πατέρες,
αγαπητοί Συνεορταστές,
Καθώς η Εκκλησία των Ορθοδόξων τιμά από σήμερα και αύριο την Αγία Μυροφόρο και Ισαπόστολο Μαρία την Μαγδαληνή, η τοπική της Ζακύνθου Εκκλησία την τιμά εξαιρετικά ως πρώτη ευαγγελισαμένη τον Χριστό στο νησί, λίγο μόλις καιρό μετά τον σταυρικό θάνατο και την Ανάστασή Του.
Η άφιξη της Μαγδαληνής Μαρίας στη Ζάκυνθο, αλλά και της Μαρίας του Κλωπά, συνέβη εδώ κοντά, στην παράκτια περιοχή Βρώμη των σημερινών Μαριών και Εξωχώρας. Έτσι, ο δύσβατος -αλλά και ευφρόσυνος- ετούτος τόπος του ορεινού Τζάντε κατέστη ο πρώτος άμβωνας, όχι μονάχα του ιόνιου αυτού νησιού μας, αλλά της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Όλοι γνωρίζουμε την δύναμη της Παράδοσης. Μέσω αυτής οικοδομούνται σχέσεις, οριοθετούνται λαοί, καλλιεργούνται πιστεύματα, εγείρονται αυτοσυνειδησίες.
Η ισχύουσα Παράδοση ως προς την κήρυξη και επικράτηση του Χριστιανισμού στο νησί της Ζακύνθου οδηγεί κατευθείαν, λοιπόν, στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή, η οποία -ως γνωστόν- υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοη μάρτυρας του Αναστημένου Χριστού.
Σύμφωνα με τα παραδεδομένα, αυτή η αφοσιωμένη μαθήτρια του Ιησού, την οποίαν Εκείνος απάλλαξε από την ψυχική ασθένεια που την ταλαιπωρούσε, δεν μπορούσε να ανθέξει την κατάφωρη αδικία εναντίον του Θεού της Αγάπης, που συντελέσθηκε επί Ποντίου Πιλάτου και ταξίδεψε στη Ρώμη, μαζί με την άλλη μαθήτρια, τη Μαρία του Κλωπά, ώστε να διαμαρτυρηθεί στον αυτοκράτορα Τιβέριο για την όλη δικαστική πλάνη και τα φρικτά αποτελέσματα που επέφερε η δειλή και, ως εκ τούτου, εγκληματική στάση του Ρωμαίου εκπροσώπου στην Ιουδαία.
Ο εξαιτίας θαλασσοταραχής αναγκαστικός ελλιμενισμός των δύο Μαριών εδώ στα βορειοδυτικά της νήσου Ζακύνθου, όπου βρήκαν την ευκαιρία να διαδώσουν στους εντοπίους τα Μεγάλα Γεγονότα που εβίωσαν, δηλαδή Χριστό Εσταυρωμένο και Αναστάντα, απετέλεσε την αυγή μιας νέας εποχής στην περιοχή. Συν τω χρόνω η Ζάκυνθος προσχώρησε στη νέα πίστη, πολλά χρόνια μάλιστα πριν τον ευαγγελισμό που έκαμε δια των περιοδειών του ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα, ο Απόστολος Βαρνάβας στην Κύπρο και οι λοιποί Απόστολοι στα πέρατα της γνωστής τότε Οικουμένης.
Αυτό -θεωρούμε- δεν έχει επισημανθεί ή αναδειχθεί όσο θα έπρεπε στη ροή των ιστορικών χρόνων και των θεολογικών σπουδών. Εάν γίνει αποδεκτή η επί τόσους αιώνες ισχύουσα Παράδοση για το κήρυγμα της Μαγδαληνής στη Ζάκυνθο αμέσως μετά τα Πάθη και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού (παράδοση, που έχει αφομοιωθεί από τους διαχρονικούς ιστορικούς της Επτανήσου στα μελετήματά τους και διασώζεται ισχυρότατη μέχρι τις ημέρες μας) τότε η μικρή Ζάκυνθος αποτελεί τον πρώτο ευρωπαϊκό τόπο, όπου ιδρύθηκε η πρώτη χριστιανική κοινότητα.
Είκοσι αιώνες μετά το πρώτο εκείνο ιερό κήρυγμα της Μαγδαληνής στην Ευρώπη, η Ζάκυνθος, τέτοιες ημέρες του 2010, είχε την εξαιρετική ευλογία να υποδεχθεί ξανά -όπως ασφαλώς ενθυμούμαστε όλοι- την Ευαγγελίστριά της με μεγάλη πνευματική χαρά και ψυχική εγρήγορση. Αγιορείτες Πατέρες έφεραν το χαριτόβρυτο Λείψανο του τιμίου Χεριού της από τη Μονή Σίμωνος Πέτρας, όπου μόνιμα θησαυρίζεται, για προσκύνηση από τον πιστό λαό της Ζακύνθου κι ευλογία της τοπικής Εκκλησίας, την οποία Εκείνη δια του ζέοντος λόγου Της καθίδρυσε. Επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων αυτός εδώ ο Ναός Της, εδώ στο φιλοπρόοδο και γραφικό χωριό «Μαριές», που έλαβε το όνομά του από τις δύο Μαρίες και ανηγέρθη ετούτος ο ναός.
Κάθε χρόνο, στις 22 Ιουλίου, εορτάζεται εδώ η μνήμη και το πέρασμά Της με κάθε δυνατή μεγαλοπρέπεια και πάνδημη συμμετοχή, το 2010 όμως, έλαμψε κυριολεκτικά από αγαλλίαση, καθώς Τήν ξαναϋποδέχθηκε και σωματικά!!!
Σεβασμιώτατε,
αγαπητοί Πατέρες
και φιλέορτο εκκλησίασμα,
Ας ανοίξουμε διάπλατες τις -συχνά ερμητικά κλειστές- πύλες της καρδιάς μας, ώστε να εισρεύσουν, ευεργετικά και ιαματικά, παραμυθητικά και ανακουφιστικά, οι αναζωογονητικές ευωδίες από τα αναστάσιμα μύρα της «μιάς των σαββάτων», τα οποία προσκομίζει η Μαρία η Μαγδαληνή στον τόπο και τον καιρό μας. Ας γίνουμε -όσο μπορούμε- δεκτικότεροι της Χαράς και της Χάριτος που ευαγγελίζονται οι ιεροκηρύκτριες της Αναστάσεως, οι άγιες Μαρίες των Μαριών!
Λοιπόν, αγαπητοί, μαζί με τον ιερό υμνογράφο της εορτής, «Πόθῳ, καὶ θυμηδίᾳ ψυχῆς, τῆς Μυροφόρου τὴν πανήγυριν σήμερον, τελοῦντες πιστοὶ ἐν ὕμνοις, τὸν ζωοδότην Χριστὸν, τὸν αὐτὴν δοξάσαντα δοξάσωμεν, τιμῶντες γηθόμενοι, ὡς τοῦ Λόγου μαθήτριαν, καὶ εὐσεβείας, ὡς ὀφθεῖσαν ὑπέρμαχον· καὶ γεραίροντες, εὐσεβῶς μακαρίσωμεν, χαίροντες καὶ δοξάζοντες, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, τὸν ἐπαξίως τὴν μνήμην, αὐτῆς φαιδρῶς μεγαλύναντα· Αὐτὸν δυσωποῦντες, ταῖς εὐχαῖς αὐτῆς βραβεῦσαι, ἡμῖν τὸ ἔλεος.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου