Του π. Παναγιώτη Καποδίστρια
Η εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου αποτελεί μιαν από τις πιο φωτεινές στιγμές της εκκλησιαστικής ζωής. Ο Δεκαπενταύγουστος αναγνωρίζεται ευλαβικά από τον λαό του Θεού ως το «Πάσχα του καλοκαιριού». Αυτή η προσωνυμία αποκαλύπτει μια βαθιά πνευματική αλήθεια: Ότι η Παναγία εισέρχεται στη ζωή με τον ίδιο τρόπο που ο Χριστός, με την Ανάστασή Του, άνοιξε τον δρόμο της αφθαρσίας.
Το Πάσχα του Κυρίου Ιησού είναι η υπέρτατη εορτή της Εκκλησίας, η εορτή της ζωής, η έξοδος του ανθρώπου από τον τόπο και τον τρόπο του θανάτου προς την απαράμιλλη και θεοειδή εμπειρία του φωτός. Με τον Σταυρό και την Ανάσταση, ο Χριστός οδηγεί την ανθρώπινη φύση στην αιώνια κοινωνία με τον Θεό. Αυτό το πέρασμα –από το πρόσκαιρο στο αιώνιο, από το φθαρτό στο άφθαρτο– ονομάζεται Πάσχα, δηλαδή διάβαση. Η ανάσταση του Χριστού αποτελεί δι-έξοδο και πηγή ζωής για όλους τους ανθρώπους. Ο Χριστός έγινε η οδός, η αλήθεια και η ζωή για κάθε ύπαρξη που Τον ακολουθεί.
Η Παναγία, ως η πλησιέστερη ύπαρξη στον Χριστό, βαδίζει δίπλα Του καθ' όλη την πορεία της ζωής Του με αφοσίωση, σιωπή και πίστη. Φέρει τον Ιησού στην κοιλία της, Τον ανατρέφει, Τον ακολουθεί, και τελικά Τον κοινωνεί όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά. Στην Κοίμησή Της, βιώνει το δικό Της Πάσχα. Το σώμα Της αναπαύεται εν ειρήνῃ, και η ψυχή της ενώνεται με την πληρότητα της θείας ζωής. Η μετάστασή Της αποτελεί το προσωπικό της πέρασμα προς την αιώνια κοινωνία με τον Υιό της.
Όπως ο Χριστός κατήλθε στον Άδη και ανήλθε εν δόξῃ, έτσι και η Παναγία πορεύεται προς την πληρότητα της δόξας. Το φως του Πάσχα, ως φως του Αναστάντος Κυρίου, είναι συνάμα και φως που καθρεφτίζεται στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Ο ευσεβής λαός μας, αναγνωρίζοντας αυτή τη μυστική αρμονία, γιορτάζει την Κοίμηση Εκείνης με τον χαρακτήρα της Ανάστασης. Ψάλλει με χαρά, νηστεύει με προθυμία, ιεραποδημεί σε παναγιοφρούρητα προσκυνήματα με πόθο και αγάπη, αγαλλίαση και ανάταση ψυχής!
Η Παναγία είναι το πρώτο πλήρες μέλος της Εκκλησίας που μετέχει ολοκληρωτικά στη νίκη του Χριστού. Με την Κοίμησή της φανερώνεται ο προορισμός κάθε πιστού: η ζωή εν Χριστώ, η κοινωνία της αγάπης, η θέωση. Το Πάσχα του Κυρίου φέρνει το φως· το Πάσχα της Παναγίας μάς δείχνει πώς αυτό το φως μπορεί να γίνει προσωπική πραγματικότητα. Όπου βρίσκεται Εκείνη, εκεί υπάρχει και η βεβαιότητα ότι ο άνθρωπος μπορεί να ενωθεί με τον Θεό.
Η Εκκλησία βιώνει το Πάσχα ως γεγονός συνεχές. Δεν περιορίζεται σε μία εποχή, αλλ' ακτινοβολεί σε κάθε στιγμή της πνευματικής ζωής, εδώ και τώρα, σήμερα και κάθε μέρα. Ο Δεκαπενταύγουστος, μέσα στο καλοκαιρινό φως, γίνεται εορτή πασχάλιας χαράς. Όπως την Άνοιξη ανθίζουν τα πάντα και η φύση συμπορεύεται με την Ανάσταση του Κυρίου συναγαλλόμενη, έτσι και τον Αύγουστο όλη η πλάση συμμετέχει στη δόξα της Θεοτόκου συμπανηγυρίζοντας. Ο ουρανός και η γη ενώνουν τις φωνές τους σε ύμνους παρακλητικούς, σε ψάλματα δοξολογικά.
Η Παναγία αποτελεί το υπόδειγμα της απόλυτης ανταπόκρισης στο σχέδιο του Θεού. Όποιος Την ευλαβείται και Την ακολουθεί, πορεύεται σε δρόμο που οδηγεί στην όντως ζωή. Όποιος Την επικαλείται, αισθάνεται την ανακουφιστική παρουσία Της, την ιαματική στοργή Της. Όποιος Την αγαπά, ενώνεται με Εκείνην, η οποία πρώτη αγάπησε τον Χριστό με όλη της την ύπαρξη, άρα στοιχείται με την Αγάπη που Είναι ο Θεός!
Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στο φως αυτής της ημέρας. Ας βαδίσουμε το προσωπικό μας Πάσχα με εμπιστοσύνη, γνωρίζοντας ότι η ίδια η Παναγία προπορεύεται. Ας πλημμυρίσουμε από την παρηγοριά της παρουσίας Της, αντλώντας δύναμη από την υπόσχεση ότι ο δρόμος της ζωής συνεχίζεται και ολοκληρώνεται στην κοινωνία με τον Αναστάντα Κύριο. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου