Αποκαθαίροντας την ψυχή μας

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

της Κυριακής Στ΄ Λουκά 

21 Οκτωβρίου 2018 

(Λουκ. η΄ 27-39)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

«Φόβω μεγάλω συνείχοντο» οι Γαδαρηνοί της σημερινής περικοπής. Μέγας φόβος και τρόμος τούς κατέλαβε όμως, δυστυχώς, φόβος εφάμαρτος και όχι δημιουργικός και σωτήριος φόβος Θεού. Και ο φόβος τους αυτός πήγαζε από την ένοχη και αμαρτωλή συνείδησή τους.

Άνθρωποι ασεβείς, οι οποίοι καταπατούσαν τον ιερό πατροπαράδοτο νόμο, ο οποίος απαγόρευε ως ακάθαρτους τους χοίρους. Και αυτό το έκαναν, διότι τους είχε κυριεύσει ένας δαίμονας πολύ χειρότερος από αυτόν που κατατυραννούσε και βασάνιζε τον δυστυχή συμπατριώτη τους. Και ο δαίμονας αυτός ήταν ο δαίμονας της ύλης, του χρήματος και  του κέρδους με οποιοδήποτε τίμημα. Η πώρωση, η ασέβεια και η τυφλότητά τους είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην παραδειγματιστούν καθόλου από το φοβερό θαύμα που είδαν να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους. 

Είδαν τον Κύριο όχι μόνο να εκβάλει τα δαιμόνια από τον άνθρωπο αυτόν, αλλά επιπλέον να τους δίνει εντολή να εισέλθουν στους χοίρους τους, οι οποίοι στη συνέχεια γκρεμίστηκαν και πνίγηκαν στη λίμνη της Τιβεριάδας. 

Το φοβερό αυτό γεγονός, το οποίο είχε παιδαγωγική σημασία κι έγινε με σκοπό τη στηλίτευση των ανομιών τους και την μετάνοιά τους, φαίνεται πως δεν τους άγγιξε καθόλου. Αντίθετα, λυπήθηκαν για τα χρήματα που έχαναν και με διάθεση εκδίκησης παρακίνησαν τους συμπολίτες τους να διώξουν τον Ιησού από την περιοχή τους. 

Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να μην τους μιμηθούμε γενόμενοι άπληστοι, άπιστοι, αλαζόνες, πωρωμένοι, αλλά να φροντίζουμε να μετανοούμε αποκαθαίροντας την ψυχή μας από την αμαρτία, ώστε να μην καταλήξει ρυπαρή σαν τους χοίρους. Γένοιτο!