Νιγηρίας Αλέξανδρος: Ιεράρχης με ήθος, θεολογικό ύψος και βάθος, άνθρωπος με καρδιά μικρού παιδιού

Γράφει ο Επίσκοπος Κωνσταντιανής Κοσμάς

"Ὡς χρυσόν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκιμάσεν αὐτόν καί ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αυτόν..." (Σοφ. Σολομ. Κεφ. 3, 5-6).

        Τα λόγια αυτά από το βιβλίο της Σοφίας Σολoμώντος, ταιριάζουν απόλυτα για τον μακαριστό Μητροπολίτη Νιγηρίας, κυρό Αλέξανδρο. Η είδηση της εκδημίας του μακαριστού, ανθρωπίνως γέμισε θλίψη τη ψυχή μας. Αφήνει ένα μεγάλο κενό στη Μητρόπολη της Νιγηρίας, αλλά και στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

        Η Εκκλησία έχασε επί γης έναν Ιεράρχη με ήθος, θεολογικό ύψος και βάθος, άνθρωπο με καρδιά μικρού παιδιού. Πονούσε για το ποίμνιό του, θυσιάζοντας τον εαυτό του δίνοντας τα πάντα στην Εκκλησία.

        Ήταν επαναστατικός, ρηξικέλευθος, αλλά και με πολλή αγάπη για τον άνθρωπο, οποιουδήποτε χρώματος η φυλής. Η θεολογική του κατάρτιση, αλλά και η διακονία του σε έναν ιδιαίτερο χώρο και χώρα, δεν τον άφηνε αδιάφορο. Προσπαθούσε να βρει τρόπους προσέγγισης των Αφρικανών αδελφών μας, υπερβαίνοντας αγκυλώσεις, δισταγμούς και επιφυλακτικότητες, για να υψώσει η Εκκλησία την φωνή της μέσα από το Ευαγγέλιο, θεραπεύοντας τραυματισμένες ψυχές από το σκοτάδι της σημερινής ειδωλολατρείας.

        Παρόλο που παρεξηγήθηκε από πολλούς Εκκλησιαστικούς κύκλους, ο μακαριστός Ιεράρχης δεν κλείστηκε στον εαυτό του, αλλά προσπάθησε να ανοιχτεί προς τον κόσμο, για να δείξει στους ανθρώπους ότι η Εκκλησία είναι ο ίδιος ο κόσμος. Έλεγε συγκεκριμένα ο ίδιος: «Παρόλα αυτά, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε, πληρώνοντας κάποτε ακριβά το κόστος της επιλογής μας, να παραμείνουμε άνθρωποι ελεύθεροι, σκεπτόμενοι, ευαίσθητοι, δημιουργικοί με λόγο προφητικό, ελπιδοφόρο, αναστάσιμο για πληρότητα ζωής για όλους τους ανθρώπους. Αυτό είναι η Βασιλεία του Θεού στο τώρα, αυτή είναι η θέληση του Αγίου Πνεύματος».

        Ο μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Αλέξανδρος αγωνίστηκε, πόνεσε, έκλαψε, πικράθηκε, όμως, το έργο του θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο μέσα στο μυαλό και στην καρδιά μας. Παρόλο που ταλαιπωρήθηκε με την υγεία του δεν σταμάτησε να προσεύχεται και να ενδιαφέρεται για όσους είχαν προβλήματα υγείας και ιδιαιτέρως γι' αυτούς που νοσηλεύονταν στα νοσοκομεία. Είχε γράψει ο ίδιος πριν λίγους μήνες με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου: "Τούτη την περίοδο κατά την οποία κι εγώ δίνω τον δικό μου αγώνα με την ασθένεια αυτή, απευθύνομαι σε όλους τους συν-ασθενείς για να ευχηθώ ο Κύριος με τις πρεσβείες των Αγίων μας, να χαρίζει δύναμη σωματική και ψυχική σε όλους μας και ποτέ να μην λησμονούμε ότι “γενηθήτω το θέλημα Του".

        Ας είναι αιωνία του η μνήμη!