Γράφει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Ο Άγιος Νεομάρτυρας Θεόφιλος (με το επώνυμο: Μαραμπελιώτης) γεννήθηκε στην ταπεινή περιοχή του Άμμου της Ζακύνθου, το 1617, επί ενετικής κυριαρχίας, από πολύ φτωχή οικογένεια. Εξ ανάγκης πολλής και για να εξασφαλίσει τα προς το ζην για την εμπερίστατη οικογένειά του επιδόθηκε από μικρός στο επάγγελμα του ναυτικού.Σ' ένα ταξίδι στην τουρκοκατεχόμενη τότε νήσο Χίο και στην άρνησή του να δεχθεί την προσφορά ενός Αγαρηνού (Τούρκου) καπετάνιου να συναινέσει στις άνομες ορέξεις του, συκοφαντήθηκε εντέλει από αυτόν στις τουρκικές αρχές ότι φορούσε τούρκικο σκουφί, πράξη αυστηρά απαγορευμένη από τους Τούρκους για τους Χριστιανούς. Στην πρόταση του οθωμανού κριτή ν' αλλαξοπιστήσει, μια πρόταση η οποία έγινε στην αρχή με κολακείες και υποσχέσεις, κατόπιν δε με απειλές, ο νεαρός Θεόφιλος ήταν ανυποχώρητος, μένοντας στερρός στην πατροπαράδοτη πίστη του αληθινού Θεού του.
Το τίμημα όμως της θαρραλέας και ανδρείας αυτής ομολογίας του ήταν να καταδικασθεί στον φρικτότατο δια της πυράς θάνατο. Φορτωμένος ο ίδιος τα ξύλα για τη φωτιά που θα τον έκαιγε, οδηγήθηκε στην κωμόπολη του Βροντάδου της Χίου, όπου η φωτιά έδωσε τέλος στην επίγεια ζωή του, σε ηλικία μόλις 18 ετών. Ήταν 24 Ιουλίου του 1635.
Η εκκλησιαστική συνείδηση τον καταξίωσε αμέσως στη χορεία των Νεομαρτύρων. Η μνήμη του τελείται πλέον στις 24 Ιουλίου κάθε χρόνο -ημερομηνία κατά την οποίαν εισήλθε παλικαρίσια και με το αίμα του στην ουράνια μακαριότητα- με εόρτιες λειτουργικές / λατρευτικές συνάξεις ανά τους ναούς του νησιού της Ζακύνθου και όπου αλλού ευλαβούνται οι φιλάγιοι την αγιασμένη φυσιογνωμία του Θεοφίλου, του εύοσμου αυτού πνευματικού "φιόρου" του Τζάντε.
Χάριν των διαδικτυακών φίλων, που παρακολουθούν το πολυπεριοδικό μας, αναγράφουμε ευθύς κατωτέρω τρία μόνο χαρακτηριστικά τροπάρια από την ψαλλόμενη ιερή Ακολουθία, τιμητικά για τον έφηβο Άγιό μας και ενδεικτικά της διά Χριστόν αυτοθυσίας του.
