e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Πατριαρχικό Μήνυμα για την 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα προσευχών για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΥΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Χάριτι Θεοῦ εἰσερχόμεθα σήμερον εἰς τὸ νέον ἐκκλησιαστικὸν ἔτος, συνεχίζοντες «διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς»[1] συμμαρτυρεῖν καὶ λόγον διδόναι «περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος»[2], ζῶντες ἐν Ἐκκλησίᾳ, ἐν Χριστῷ καὶ κατὰ Χριστόν, ὁ Ὁποῖος ἐπηγγείλατο νὰ εἶναι μαζί μας «πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος»[3].

Παρῆλθον εἰκοσιοκτὼ ἔτη ἀπὸ τήν, συνοδικῇ ἀποφάσει, καθιέρωσιν ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς ἑορτῆς τῆς Ἰνδίκτου ὡς «Ἡμέρας προστασίας τοῦ περιβάλλοντος», κατὰ τὴν ὁποίαν ἐν τῷ Ἱερῷ Κέντρῳ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναπέμπονται εὐχαὶ καὶ ἱκεσίαι «ὑπὲρ τῆς ὅλης δημιουργίας». Ἡ σχετικὴ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιος ἐκάλεσε σύμπαντα τὸν ὀρθόδοξον καὶ τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον, ὅπως ἀναπέμπῃ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν εὐχαριστηρίους δεήσεις πρὸς τὸν Κτίστην τῶν ὅλων διὰ τὸ «μέγα δῶρον τῆς Δημιουργίας»[4] καὶ ἱκεσίας διὰ τὴν προστασίαν αὐτῆς.

Ἐκφράζομεν τὴν χαρὰν καὶ τὴν ἱκανοποίησιν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος διὰ τὴν ἀπήχησιν καὶ τὴν πλουσίαν καρποφορίαν τῆς ἐν λόγῳ πρωτοβουλίας τῆς Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας. Ἀνεδείξαμεν τὰς πνευματικὰς ρίζας τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως καὶ τὴν ἀνάγκην μετανοίας καὶ ἐπανιεραρχήσεως τῶν ἀξιῶν τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου. Ἐβεβαιώθη, ὅτι ἡ ἐκμετάλλευσις καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς κτίσεως ἀποτελοῦν διαστρέβλωσιν καὶ κακὴν ἀλλοίωσιν τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους καὶ ὄχι ἀναγκαίαν συνέπειαν τῆς βιβλικῆς ἐντολῆς «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε...»[5], ὅτι ἡ ἀντιοικολογικὴ συμπεριφορὰ εἶναι προσβολὴ τοῦ Δημιουργοῦ καὶ ἀθέτησις τῶν ἐντολῶν Του, καὶ ὅτι λειτουργεῖ κατὰ τοῦ ἀληθοῦς προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξῃ βιώσιμος ἀνάπτυξις εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος.

Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία προέβαλε καὶ προβάλλει τὸ οἰκοφιλικὸν δυναμικὸν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, ἀναδεικνύουσα τὴν εὐχαριστιακὴν χρῆσιν τῆς κτίσεως, τὴν λειτουργίαν τοῦ πιστοῦ ὡς «ἱερέως» τῆς Δημιουργίας, ὁ ὁποῖος ἀδιαλείπτως ἀναφέρει αὐτὴν εἰς τὸν Κτίστην τῶν ἁπάντων, καὶ τὴν ἀνυπέρβλητον ἀξίαν τοῦ ἀσκητικοῦ πνεύματος, ὡς ἀντιδότου κατὰ τοῦ συγχρόνου εὐδαιμονισμοῦ. Ὄντως, ὁ σεβασμὸς τῆς δημιουργίας ἀνήκει εἰς τὸν πυρῆνα τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως.

Προκαλεῖ ἰδιαιτέραν ἀνησυχίαν τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐνῶ εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ οἰκολογικὴ κρίσις συνεχῶς ἐπιτείνεται, ἡ ἀνθρωπότης, ἐν ὀνόματι τῆς οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως καὶ τῶν τεχνολογικῶν ἐφαρμογῶν, κωφεύει εἰς τὰς πανταχόθεν ἐκκλήσεις πρὸς ριζικὴν ἀλλαγὴν συμπεριφορᾶς ἀπέναντι εἰς τὴν κτίσιν. Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ προϊοῦσα ἀλλοίωσις τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ἀποτελεῖ συνέπειαν ἑνὸς συγκεκριμένου προτύπου οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως, τὸ ὁποῖον ἀδιαφορεῖ διὰ τὰς ἀντιοικολογικὰς ἐπιπτώσεις του. Τὰ βραχυπρόθεσμα ὀφέλη ἀπὸ τὴν ἄνοδον τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου εἰς ὡρισμένας περιοχὰς τῆς ὑφηλίου, ἁπλῶς ἐπικαλύπτουν τὴν ἀλογίαν τῆς ἐκμεταλλεύσεως καὶ συλήσεως τῆς δημιουργίας. Ἡ οἰκονομικὴ δραστηριότης, ἡ ὁποία δὲν σέβεται τὸν οἶκον τῆς ζωῆς, εἶναι οἰκο-ανομία καὶ ὄχι οἰκο-νομία. Ὁ ἄκρατος οἰκονομισμὸς τῆς παγκοσμιοποιήσεως συμπορεύεται σήμερον μὲ τὴν ἁλματώδη ἀνάπτυξιν τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, ἡ ὁποία, παρὰ τὰ πολλὰ εὐεργετήματά της, συνοδεύεται ἀπὸ ἔπαρσιν ἔναντι τῆς φύσεως καὶ ὁδηγεῖ εἰς ποικιλομόρφους ἐκμεταλλεύσεις αὐτῆς. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος γνωρίζει, ἀλλὰ δρᾷ ὡς νὰ μὴ ἐγνώριζε. Γνωρίζει ὅτι ἡ φύσις δὲν αὐτοανακαινίζεται εἰς τὸ διηνεκές, ἀδιαφορεῖ ὅμως διὰ τὰς ἀρνητικὰς συνεπείας τοῦ «τεχνοπωλίου» διὰ τὸ περιβάλλον. Αὐτὸ τὸ ὄντως ἐκρηκτικὸν μῖγμα τοῦ ἀκράτου οἰκονομισμοῦ καὶ τοῦ ἐπιστημονισμοῦ, ἤτοι τῆς ἀπεριορίστου ἐμπιστοσύνης εἰς τὴν δύναμιν τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, ἐπιτείνει τοὺς κινδύνους διὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς δημιουργίας καὶ διὰ τὸν ἄνθρωπον.

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σοφῶς καὶ σαφῶς κατωνόμασε τοὺς κινδύνους τῆς «ἰδιονομίας τῆς οἰκονομίας», τῆς αὐτονομήσεως αὐτῆς ἀπὸ τὰς ζωτικὰς ἀνάγκας τοῦ ἀνθρώπου, αἱ ὁποῖαι ὑπηρετοῦνται μόνον ἐντὸς βιωσίμου φυσικοῦ περιβάλλοντος, καὶ προέτεινε μίαν οἰκονομίαν «τεθεμελιωμένην εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ Εὐαγγελίου»[6] καὶ τὴν ἀντιμετώπισιν τοῦ συγχρόνου οἰκολογικοῦ προβλήματος «ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ἀρχῶν τῆς χριστιανικῆς παραδόσεως»[7]. Ἡ παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας ἀπαιτεῖ, ἐνώπιον τῶν συγχρόνων ἀπειλῶν, «ριζικὴν ἀλλαγὴν νοοτροπίας καὶ συμπεριφορᾶς» ἀπέναντι εἰς τὴν κτίσιν, πνεῦμα ἀσκητισμοῦ, «ὀλιγαρκείας καὶ ἐγκρατείας»[8], ἔναντι τῆς «ἀπληστίας»[9], τῆς «θεοποιήσεως τῶν ἀναγκῶν καὶ τῆς κτητικῆς στάσεως»[10]. Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος ἀνεφέρθη μετ᾿ ἐμφάσεως καὶ εἰς τὰς «κοινωνικὰς διαστάσεις καὶ τὰς τραγικὰς ἐπιπτώσεις τῆς καταστροφῆς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος»[11].

Ἀκολουθοῦντες τὰς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου ταύτης, ὑπογραμμίζομεν, εἰς τὴν παροῦσαν ἐγκύκλιόν μας, τὴν στενὴν συνάφειαν τῶν περιβαλλοντικῶν καὶ τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων καὶ τὴν κοινὴν ρίζαν αὐτῶν ἐν τῇ χωρὶς Θεὸν «ἄφρονι καρδίᾳ», ἐν τῇ πτώσει καὶ ἁμαρτίᾳ, ἐν τῇ κακῇ χρήσει τῆς θεοσδότου ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου. Τῆς καταστροφῆς τῆς φύσεως καὶ τῆς κοινωνίας προηγεῖται πάντοτε μία ἐσωτερικὴ «ἀνατροπὴ τῶν ἀξιῶν», μία πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ καταστροφή. Ὅταν τὸ ἔχειν κυριεύσῃ τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν μας, τότε ἡ στάσις μας τόσον ἔναντι τοῦ συνανθρώπου, ὅσον καὶ πρὸς τὴν κτίσιν, εἶναι ἀναποφεύκτως κτητικὴ καὶ ἀνοίκειος. Τὸ «σαπρὸν δένδρον» ποιεῖ, κατὰ τὸ Βιβλικόν, πάντοτε «καρποὺς πονηρούς»[12].

Τονίζομεν, ἀντιστοίχως, ὅτι καὶ ὁ σεβασμὸς πρὸς τὴν κτίσιν καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἔχουν τὴν αὐτὴν πνευματικὴν πηγὴν καὶ ἀφετηρίαν, τὴν ἐν Χριστῷ δηλαδὴ ἀνακαίνισιν τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν κεχαριτωμένην ἐλευθερίαν του. Ὡς ἡ καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀδικία συμπορεύονται, ἔτσι καὶ ἡ οἰκοφιλικὴ συμπεριφορὰ καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀλληλεγγύη εἶναι ἀδιαίρετοι.

Εἶναι αὐτονόητον, ὅτι διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῆς συγχρόνου πολυδιαστάτου κρίσεως τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ πολιτισμού του καὶ τοῦ οἴκου του, ἀπαιτεῖται πολύπλευρος κινητοποίησις καὶ κοινὴ προσπάθεια. Ὅπως ὅλα τὰ μεγάλα προβλήματα, οὕτω καὶ αἱ σοβοῦσαι ἀλληλοπεριχωρούμεναι κρίσεις τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καὶ τῆς κοινωνίας, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀντιμετωπισθοῦν χωρὶς τὴν διαχριστιανικὴν καὶ διαθρησκειακὴν συνεργασίαν. Ὁ διάλογος εἶναι ἐδῶ πρόσφορος χῶρος διὰ νὰ ἀναδειχθοῦν αἱ ὑπάρχουσαι οἰκοφιλικαὶ καὶ κοινωνικαὶ παραδόσεις, διὰ οἰκολογικὴν καὶ κοινωνικὴν εὐαισθητοποίησιν, καθὼς καὶ διὰ ἐποικοδομητικὴν κριτικὴν τῆς ἀποκλειστικῶς τεχνολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς προόδου καὶ τῶν ἀτομοκεντρικῶν καὶ κοινωνιοκρατικῶν προτύπων, εἰς βάρος τῆς κτίσεως καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ προσώπου.

Κατακλείοντες, ὑπογραμμίζομεν καὶ πάλιν τὸ ἀδιαίρετον τοῦ σεβασμοῦ πρὸς τὴν δημιουργίαν καὶ πρὸς τὸ ἀνθρώπινον πρόσωπον, καλοῦμεν πάντας τοὺς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως εἰς τὸν καλὸν ἀγῶνα διὰ τὴν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καὶ τὴν ἑδραίωσιν τῆς ἀλληλεγγύης, καὶ δεόμεθα πρὸς τὸν ἀγαθοδότην Κύριον, πρεσβείαις τῆς Παναγίας τῆς Παμμακαρίστου, νὰ χαρίζῃ εἰς τὰ τέκνα αὐτοῦ «καῦσιν καρδίας ὑπὲρ πάσης τῆς κτίσεως»[13] καὶ «παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων»[14]. 

,βιζ' Σεπτεμβρίου α΄
Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος
διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

----------------------------
[1] Ρωμ. η΄, 38
[2] πρβλ. Α΄ Πέτρ. γ΄, 15
[3] Ματθ. κη΄, 20
[4] Ἐγκύκλιος ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἰνδίκτου, 1/9/1989
[5] Γεν. α΄, 22
[6] Ἐγκύκλιος, §15
[7] ὅ. π., §15
[8] Ἡ Ἀποστολὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον, §10
[9] ὅ. π., §10
[10] Ἐγκύκλιος, §14
[11] ὅ. π.
[12] Ματθ. ζ', 17
[13] Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος, Τὰ εὑρεθέντα ἀσκητικά, Λόγος, πα
[14] Ἑβρ. ι', 24

Επίσκεψη του νέου Πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Άγκυρα Alexei Εrkhov στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

[φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο]

Επίσκεψη στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, πραγματοποίησε την Τρίτη, 29 Αυγούστου, ο Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Άγκυρα, κ. Alexei Εrkhov. 

Ο κ. Εrkhov, ο οποίος συνοδευόταν από τον Πρόξενο στην Πόλη, κ. Dmitry Evdokimov, έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. 

Η συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα φιλική ατμόσφαιρα, διήρκεσε περισσότερο από μία ώρα και είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για τις σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Μόσχας, το θέμα της Ουκρανίας, για την πρόσκληση του Πατριάρχου Κυρίλλου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη να επισκεφθεί τον Δεκέμβριο τη Μόσχα κ.α.. Κατά την συνομιλία τους οι δύο άνδρες έκαναν εκτενή αναφορά στον δολοφονηθέντα τον περασμένο Δεκέμβριο προκάτοχό του κ. Erkhov, για τον οποίο ο κ. Πρέσβης ενημέρωσε τον Πατριάρχη ότι ετοιμάζεται στη Μόσχα προτομή του, η οποία θα τοποθετηθεί στην είσοδο της Πρεσβείας στην Άγκυρα. 

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο νέος Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας υπηρέτησε, μέχρι προ διετίας, ως Γενικός Πρόξενος της χώρας του στην Πόλη και γνωρίζει άριστα τα θέματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου καθώς και των μειονοτήτων στην Τουρκία. 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης για τις καταστροφικές συνέπειες από τον ισχυρό τυφώνα Harvey




Την βαθύτατη θλίψη του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την απώλεια ανθρωπίνων ζωών, τη δοκιμασία χιλιάδων πολιτών και τη μεγάλη καταστροφή περιουσιών από τον ισχυρό Τυφώνα Harvey που έπληξε την ακτογραμμή του Κόλπου του Τέξας και ιδιαιτέρως την πόλη του Χιούστον, εκφράζει με δήλωσή του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Στη δήλωση -που έγινε στην αγγλική γλώσσα- ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημειώνει ότι, «η συνεχιζόμενη καταστροφή από τον Τυφώνα Harvey [...] στην περιοχή των ακτών του Κόλπου του Τέξας και ιδιαίτερα στο Χιούστον, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι μια δραματική υπενθύμιση της τρομακτικής δύναμης της φύσης».

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας», συνεχίζει, «θρηνεί για την άδικη απώλεια ανθρωπίνων ζωών αλλά και για τις τεράστιες υλικές ζημιές και τη μεγάλη δοκιμασία χιλιάδων οικογενειών. Προσευχόμαστε για την ανάπαυση εκείνων των οποίων η ζωή διεκόπη βιαίως από αυτήν την συμφορά, καθώς επίσης και για την παρηγορία των τεθλιμμένων συγγενικών τους προσώπων».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπενθυμίζει ότι στο Χιούστον λειτουργεί ο Ελληνορθόδοξος Ιερός Καθεδρικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και προσθέτει ότι στη σκέψη και τις προσευχές του έχει «εκείνους που διακονούν και εργάζονται υπέρ του Ορθοδόξου ποιμνίου» αλλά και όλες τις Υπηρεσίες της πόλης που ανέλαβαν δράση για τη στήριξη των πληγέντων.

Ιδιαιτέρως αναφέρεται στις γυναίκες και τους άνδρες «που με γενναιότητα προσφέρουν εκτάκτως τις υπηρεσίες τους προκειμένου να ανακουφίσουν όλους εκείνους που βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απελπιστικές συνθήκες. Ο Θεός να τους παράσχει δύναμη και σθένος τη στιγμή αυτή της ανάγκης».

Καλεί μάλιστα την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής να παράσχει βοήθεια και στήριξη, κατά τις δυνάμεις της, μέσω των Διεθνών Ορθοδόξων Χριστιανικών Φιλανθρωπικών Οργανισμών, της Εθνικής Φιλοπτώχου ή μέσω των διαθέσιμων πόρων της.

«Τώρα είναι η ώρα της αλληλεγγύης και της συμπόνιας στην πράξη, και συγχαίρουμε όσους το έχουν ήδη πράξει», τονίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και προσθέτει: «Να προβληματιστούμε όλοι μας για την ευθύνη μας, ως άνθρωποι, να είμαστε καλοί και σοφοί διαχειριστές του Περιβάλλοντος. Όλοι καλούμαστε να συμμετάσχουμε στη διάσωση και διαφύλαξη του κόσμου μας, είτε μέσω της αντιμετώπισης της καταστροφικής δύναμης αυτών των τυφώνων με έναν καλύτερο περιβαλλοντικό σχεδιασμό, είτε ενασχολούμενοι περισσότερο σοβαρά με το νευραλγικό ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και με το πώς αυτή επηρεάζει τον πλανήτη μας».

Πατριαρχική Χοροστασία στον πανηγυρίζοντα Ναό του Προδρόμου Ξηροκρήνης Κ/Πόλεως

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Φωτογραφίες: Ηλίας Κουλουρίδης | Φως Φαναρίου














Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς ἀποτομῆς τῆς Κεφαλῆς τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τήν Τρίτην, 29ην Αὐγούστου, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ πανηγυρίσαντι φερωνύμῳ Ἱ. Ναῷ τῆς Κοινότητος Ξηροκρήνης κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, καθ᾿ ἥν τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχης κ. Βενιαμίν.

Ἐκκλησιάσθησαν οἱ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Γέρων Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος καί Μητροπολῖται Ντητρόϊτ κ. Νικόλαος, Πιττσβούργου κ. Σάββας, Νέας Ἰερσέης κ. Εὐάγγελος, Ρόδου κ. Κύριλλος, Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας κ. Πολύκαρπος καί Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντῖνος, Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, καί πιστοί ἐντεῦθεν.

Ἐν τῷ τέλει τῆς Θείας Λειτουργίας ὡμίλησαν Σεβ. Μητροπολίτης Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Βοσπόρου, ὁ Ἐντιμ. κ. Ἰωάννης Φενερλῆς, ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, ὁ Πατριάρχης, ἀναφερθείς εἰς τά πρόσφατα ταξείδιά Του, καί ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Γέρων Ἀμερικῆς. 

Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῷ αὐλογύρῳ τοῦ Ἱ. Ναοῦ.

* * *

Α. Θ. Παναγιότης Πατριάρχης, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν:

Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Πέτρον, Καθηγούμενον τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Διονυσίου, καί τόν Ὁσιώτ. Μοναχόν κ. Νικόδημον Ἁγιοπαυλίτην, ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἁγίου Ὄρους.

Τόν Ἐξοχ. κ. Alexey Erkhov, νέον Πρέσβυν τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίας ἐν Ἀγκύρᾳ, μετά τοῦ Ἐντιμ. κ. Dmitry Evdokimov, Προξένου ἐν τῇ Πόλει.
 

Αρχιερατική Λειτουργία, στο Γαϊτάνι Ζακύνθου, για την ανάμνηση της Μετακομιδής του Οσίου Ιωσήφ του Σαμάκου από την Κρήτη στη Ζάκυνθο (1669)


Πρωί Τρίτης, 29ης Αυγούστου 2017, στον πανηγυρίζοντα Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Γαϊτανίου Ζακύνθου. Εκεί θησαυρίζεται το πανίερο και πανσεβάσμιο Λείψανο του Κρητός Οσίου Ιωσήφ του Σαμάκου, το Οποίο μετακομίστηκε, σαν σήμερα το 1669, στο -υπό Ενετική τότε Κυριαρχία- νησί μας από τους Κρήτες πρόσφυγες, μετά την πτώση του Χάνδακα στους Οθωμανούς, μετά από πολιορκία εικοσιενός ετών. 
     Της Ευχαριστιακής Συνάξεως προέστη ο οικείος Μητροπολίτης Σεβ. Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄, τον δε θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Λυκογιάννης, Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Μεταξύ των ιερέων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην θ. Λειτουργία, ήταν ο Μέγας Οικονόμος Σωτήριος Δραπανιώτης από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας, ενώ παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ο προΕφημέριος της Ενορίας Γαϊτανίου Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Σεμιτέκολος και οι Αρχιμανδρίτες Αμφιλόχιος Γελαδάκης και Σάββας Ζέρβας από την Αίγινα, επικεφαλής νέων ομαδαρχών της Ι. Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης, οι οποίοι βρέθηκαν σε προσκυνηματική περιήγηση στο νησί μας. 
     Έψαλε, κατά το ζακύνθιο μουσικό ύφος, Χορός Ιεροψαλτών, με διευθύνοντα τον Πρωτοψάλτη Κατασταρίου κ. Νικόλαο Λειβαδά.
[Φωτογραφίες: Σπύρος Νέγκας]