Λίγες εόρτιες σκέψεις του π. Παναγιώτη Καποδίστρια
Ο ναός της Παναγούλας μας είναι ήδη κατά πάντα έτοιμος για την αυριανή Ευχαριστιακή Σύναξη, κατά τη οποία θα συμμετάσχουμε στα δρώμενα της "μητροπόλεως των εορτών", δηλαδή της Θείας Γέννας! Καθ' όλο το σημερινό απόγευμα τελέστηκε το Μυστήριο της Εξομολόγησης και ύστερα απέμεινε ο ναός κενός (ή, μήπως, καινός;) σε αναμονή του Γεγονότος των γεγονότων! Ο Υιός και Λόγος του Θεού συγκαταβαίνει ολοένα, για να μας χειραγωγήσει στην πάλαι ποτέ πατρίδα μας! Καθίσταται γήινος, για να ξαναγίνουμε ουράνιοι! Μειώνεται, για ν' αυξηθούμε! Σαρκώνεται, για να θεωθούμε, αποκτώντας όχι πλέον ημερομηνία λήξης, αλλά αδιάπτωτη διάρκεια έως την Αιωνιότητα, κατακλυζόμενοι από το εσχατολογικό Φως της Δόξας Εκείνου!
Ο ναός μας απαστράπτων, λοιπόν, αναμένει να συντελεστεί εντός του το Μυστήριο ξανά! Ένα Μυστήριο, το οποίο βέβαια συνέβη άπαξ σε ιστορικό χρόνο και χώρο, δεν παύει όμως να συμβαίνει καθημερινά έκτοτε και θα συμβαίνει στον αιώνα, δεδομένου ότι πρόκειται για τη φανέρωση στον κόσμο μας του Θεανθρώπου Χριστού, ο Οποίος είναι "χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας"!
Ο ναός μας μοιάζει με μήτρα, από την οποία εκβλαστάνει ζωή, επειδή θα εξέλθει αύριο, ενώπιον του λαού, νήπιος ο κυοφορούμενος Αναμενόμενος. Αλλ' όμως, στην ίδια σύναξη, ο Νήπιος θα είναι ταυτόχρονα και Θυσιαζόμενος, Μελιζόμενος, Προσφερόμενος, Εσθιόμενος, Ανασταινόμενος, Αναλαμβανόμενος, διαρκώς Παρών και Παρατεινόμενος! Αυτό κι αν είναι Χάρη και Χαρά των ανθρώπων!!!
Μακάρι, αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, όλοι μας αύριο να καταστούμε άξιοι μέτοχοι της Γέννας και της Αυτοθυσίας του Σωτήρα Χριστού!
