Για την αυριανή εορτή των Ταξιαρχών στο ομώνυμο ενοριακό Παρεκκλήσιο του Μπανάτου

Εορτάζει αύριο η Ενορία μας, εδώ στο Μπανάτο και μάλιστα στο νεόδμητο Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, την σύναξη των Αγίων Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών ασωμάτων δυνάμεων. 

Όλα είναι πανέτοιμα για την Θεία Λειτουργία, η οποία θα αρχίσει στις 8.30 το πρωί, ενώ θα γίνει και η καθιερωμένη Αρτοκλασία. Για όλα έχουν φροντίσει οι ευλαβέστατοι Κτήτορες του ναού και Μεγάλοι Ευεργέτες μας κ.κ. Παναγιώτης Στραβοπόδης και η σύζυγός του Αντωνία. Στο τέλος θα τελεσθεί Μνημόσυνο για την ανάπαυση του πρόωρα αποβιώσαντος γιου τους ΜΙΧΑΗΛ, εις μνήμην του οποίου -ως γνωστόν- έχει ανεγερθεί και δωρηθεί στην Ενορία ο εν λόγω ναός. 

Η παρουσία των φιλέορτων γνωστών και φίλων θα προσδώσει χαρά σε όλους μας!

2003. Παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη στη θερινή Λιτανεία του Αγίου Διονυσίου εν Ζακύνθω

   Εσπέρας 24ης Αυγούστου 2003   

ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ κ. κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

(βράδυ, 24 Αὐγούστου 2003)

«Τερπομένη ὦ πατρίς, Διονυσίου τό σκῆνος δέχου∙ ἧκε γάρ ἐν σοί, καί τήν ἄφιξιν αὐτοῦ, λαμπρῶς ἑόρταζε».

Μεγάλη ἡ στιγμή καί ἡ κατάνυξη! Σπουδαία ἡ εὐκαιρία πνευματικῆς ἀνάτασης. Ἡ Ζάκυνθος ἔκλινε γόνυ προσκύνησης, καθώς διάβαινε ἀπό γειτονιά σέ γειτονιά, ἀπό δρόμους καί πλατεῖες πρό ὀλίγου ὁ Πατέρας καί Πολιοῦχος Ἅγιός μας, ὁ δικός μας ἄνθρωπος στόν Οὐρανό, ὁ οὐράνιος ἄνθρωπος ἐπί τῆς γῆς ἀνέγγιχτος ἀπό τή φθορά.

Πενήντα (50) ἀκριβῶς χρόνια πρίν καί 12 μόλις μέρες μετά τήν βιβλική καταστροφή τῆς πόλης μας, τό Ἅγιο Λείψανο περιδιάβηκε τ’ ὁλοκαύτωμα τῆς πόλης καί διά τῶν ἐρειπίων δημιουργοῦσε ρίγη συγκίνησης καί ἀποφασιστικότητας γιά ἕνα νέο ξεκίνημα ὅλων μας.

Ἀπόψε, δόξῃ καί τιμῇ, τελειώνοντας αὐτή τήν ἱερή Λιτάνευση, μέ «πάντα ἀνοιχτά, πάντα ἄγρυπνα τά μάτια τῆς ψυχῆς μας» (κατά τήν σολωμική ἔκφραση) κάτω ἀπό τό ἄγρυπνο βλέμμα τοῦ Πολιούχου μας, ἔδωσε ὁ Θεός νά περικοσμούμεθα μέ τήν παρουσία ὄχι μόνον μισῆς ἑκατοντάδος ἀδελφῶν Ἀρχιερέων «ἐκ περάτων», ἀλλά καί μέ τήν ὑψηλή παρουσία τοῦ Πρώτου καί Κυριάρχου τῆς ὑπ’ Οὐρανόν Ὀρθοδοξίας, τοῦ Αὐθέντου καί Δεσπότου τοῦ Γένους μας, κ.κ. Βαρθολομαίου τοῦ Α’.

Δέν θά μακρύνω τόν λόγο, ὥστε νά μᾶς δοθεῖ ἡ εὐκαιρία ν’ ἀφουγκρασθοῦμε τό ἀπαύγασμα τῆς σοφίας τοῦ Πρώτου. Ἁπλά καί ἐπιγραμματικά μόνον εὐχαριστῶ Κλῆρο καί Λαό, Ἄρχοντες καί Ἀρχόμενους κι ἐν πρώτοις Ἐσᾶς, Παναγιώτατε, διά τήν τιμή, τή, συμμετοχή, τήν φιλαλληλία.

«Ἀκουσόμεθά Σου», Βαρθολομαῖε, εὐθύς ἀμέσως!!!

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ

ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΕΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΝ ΤΗΣ ΛΙΤΑΝΕΙΑΣ

(24 Αὐγούστου 2003)

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ζακύνθου, Ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας, κύριε Χρυσόστομε,

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί,

Ἐξοχώτατοι καί Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,

Τίμιον Πρεσβυτέριον,

Περιούσιε, εὐλογημένε καί ἠγαπημένε Λαέ τοῦ Κυρίου,

Ἠξιώθημεν νά λιτανεύσωμεν ἀνά τάς ὁδούς τῆς Ζακύνθου τό ἱερώτατον λείψανον τοῦ Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν, τοῦ συμπατριώτου σας καί πολιούχου καί προστάτου Ἁγίου Διονυσίου, διά νά ἁγιασθῇ καί πάλιν ἡ πόλις καί νῆσος σας ἀπό τήν χάριν του, νά λάβετε πάντες τήν εὐλογίαν καί εὐχήν του, νά τόν ἴδητε περιπολοῦντα ἐν μέσῳ σας καί νά νοιώσετε μέχρι τά μύχια τῆς ψυχῆς σας ὅτι ἔχετε Προστάτην, ἔχετε Πατέρα, ἔχετε πρέσβυν πρός Κύριον, ἔχετε θερμόν ἀντιλήπτορα καί βοηθόν καί φίλον καί ἀδελφόν, ὁ ὁποῖος ἀγαπᾷ πολύ τήν Ζάκυνθον καί τόν λαόν της, σᾶς τούς συντοπίτας του. Ἔχετε Ἅγιον, πλουσίως χαριτωθέντα ἀπό τόν Θεόν καί τεταγμένον νά εἶναι μαζί σας καί σωματικῶς, ὥστε νά αἰσθητοποιῆται καλλίτερον ἡ ὑπέρ ὑμῶν πρόνοια καί ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Πρό πεντήκοντα ἀκριβῶς ἐτῶν ὁ ἴδιος Ἅγιος περιῆλθε λιτανευόμενος μετά δακρύων καί θρήνων καί πόνου πολλοῦ μίαν ἄλλην Ζάκυνθον. Τήν Ζάκυνθον τῶν σεισμῶν τοῦ 1953, τήν Ζάκυνθον τῶν ἐρειπίων καί τῆς καταστροφῆς, τήν Ζάκυνθον τοῦ πένθους καί τῆς οἰμωγῆς. Ἐλιτανεύθη καί τότε ὁ Ἅγιος καί εἶδε αὐτοπροσώπως τά βάσανα τῶν τέκνων του καί τήν ἀξιοδάκρυτον καταστροφήν τῆς νήσου του. Καί σᾶς ἐπαρηγόρησε˙ σᾶς ἐνίσχυσε˙ σᾶς ἔδωκε δύναμιν καί θάρρος˙ σᾶς ἀνεπτέρωσε τάς ἐλπίδας καί ἀνώρθωσε τό φρόνημα. Μετ' ὀλίγον ἐσπογγίσατε τά δάκρυα, ὀρθώθητε ἀτενίζοντες πρός τόν Θεόν πλήρεις χρηστῶν ἐλπίδων, ἐκάματε τόν σταυρόν σας, ἐγυμνώσατε τούς βραχίονας καί ἤρξασθε τοῦ κολοσσιαίου ἔργου τῆς ἀνοικοδομήσεως τῆς νήσου. Παρ᾿ ἡμῖν εἰργάσατο σιωπηλῶς, ἀθορύβως, ἀοράτως, ἀλλά οὐσιαστικῶς καί μετά δυνάμεως πολλῆς ὁ Ἅγιος. Τά ἐρείπια παρεχώρησαν τήν θέσιν των εἰς μίαν νέαν Ζάκυνθον, ὡραιοτέραν καί μεγαλοπρεπεστέραν τῆς προσεισμικῆς. Μίαν Ζάκυνθον ἀξίαν τῶν εὐγενῶν παραδόσεών της, λαμπράν καί χαρίεσσαν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τόν σμάραγδον τῶν Ἰονίων Νήσων.

Κατ' αὐτάς ἡ ἀδελφή καί γείτων Λευκάς ὑπέστη τήν μῆνιν τοῦ ἐγκελάδου. Ἄς παρακαλέσωμεν τόν Ἅγιον Διονύσιον, τόν ὁποῖον οἱ Λευκάδιοι ἀδελφοί τιμοῦν πρεπόντως, νά μεσιτεύσῃ εἰς τόν Κύριον, τόν ἐπιβλέποντα ἐπί τήν γῆν καί ποιοῦντα αὐτήν τρέμειν διά τάς ἁμαρτίας μας, νά στερεώσῃ τήν γῆν ἐπί τήν ἀσφάλειαν τοῦ ἐλέους καί τῆς φιλανθρωπίας Του, νά παραμυθήσῃ τούς σεισμοπλήκτους ἐπί τήν πέτραν τῆς εἰς Αὐτόν πίστεως καί τῆς ἐργασίας τῶν ἁγίων ἐντολῶν Του.

Χαίρετε, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Χριστῷ, καί ἑορτάζετε ἀξίως εἰς ἔτη πολλά τήν λαμπράν πανήγυριν τοῦ πολιούχου σας. Ἡ πατρική μας εὐχή καί Πατριαρχική εὐλογία σᾶς συνοδεύουν πάντοτε.

Ἡ Χάρις καί τό πλούσιον Ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἴησαν μαζί σας πάντοτε. Ἀμήν.

*          *          *

Π Ρ Ο Π Ο Σ Ι Σ

ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΔΕΙΠΝΟΝ

κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

(24 Αὐγούστου 2003)

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ζακύνθου καί φίλτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κύριε Χρυσόστομε,

Ἐντιμότατε καί φίλτατε κύριε δήμαρχε,

Ἀγαπητοί καί ἐκλεκτοί συνδαιτυμόνες,

          Ἡ σημερινή ἑορτή τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, προστάτου καί πολιούχου Ζακύνθου, εἶναι ἡ πρώτη κατά τήν ὁποίαν Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἶχε τήν εὐλογίαν νά παραστῇ κατ΄ αὐτήν, νά ἱερουργήσῃ καί νά εὐλογήσῃ τόν εὐσεβῆ, φιλάγιον καί φιλοπρόοδον Ζακυνθινόν Λαόν. Κατά τοῦτο λογιζόμεθα ἑαυτούς εὐτυχεῖς καί δοξάζομεν τό Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἐπεφύλαξε τήν εὐλογίαν αὐτήν. Ἀπεδέχθημεν, λοιπόν, ἀσμένως τήν ὑμετέραν πρόσκλησιν, Ἱερώτατε ἀδελφέ, Μητροπολίτα Ζακύνθου, καί ἤλθομεν μετά πολλῆς τῆς χαρᾶς κομίζοντες τά ἀναλλοίωτα αἰσθήματα τῆς ἀγάπης καί τῆς τιμῆς τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας πρός τήν ποτέ ἐπαρχίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Ἱεράν τῶν Ζακυνθίων Μητρόπολιν, ἡ ὁποία βιώνει εἰλικρινῶς τήν εὐαγγελικήν καί πνευματικήν ἑνότητα αὐτῆς μετά τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί μετά πάσης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Μέγα ὄντως τό αἴσθημα τῆς πνευματικῆς ἑνότητος τῶν πιστῶν, ρίζα καί θεμέλιον πάσης πνευματικῆς προόδου.

          Ἀλλά τήν σημασίαν τοῦ ἐφετεινοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μετακομιδῆς τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ μεγάλου τέκνου τῆς Ζακύνθου Ἁγίου Διονυσίου ὑπογραμμίζει ἡ συμπλήρωσις πεντηκονταετίας ἀπό τόν πολύδακρυ ἐκεῖνον Αὔγουστον τοῦ 1953, ὅτε ἡ Ζάκυνθος ἐδοκιμάσθη δεινῶν ὑπό τοῦ φονικοῦ σεισμοῦ καί ἡ λαοφιλής Λιτανεία τοῦ Ἁγίου ἔλαβε χώραν ἐν μέσῳ ἐρειπίων καί πένθους καί θλίψεως ἀπεριγράπτου. Πόνος τότε ἀπαραμύθητος. Ἐφέτος χαρά καί συγκίνησις εἰς μίαν νέαν Ζάκυνθον, διότι «τό χάσμα π΄ ἄνοιξε ὁ σεισμός εὐθύς ἐγιόμισε ἄνθη» καί τά ἐρείπια ἀντικατεστάθησαν ὑπό τῆς ὡραιότητος τῶν νέων οἰκοδομῶν, ἡ ὁποία μᾶς περιβάλλει.

          Ὅμως ὁ σεισμός εἰς τήν γείτονα καί ἀδελφήν Λευκάδα ἦλθε νά μᾶς ἐνθυμήσῃ τό ἐφήμερον τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων καί νά μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς ἔκφρασιν τῆς βαθυτάτης εὐγνωμοσύνης μας διά τήν μικράν σχετικῶς ἔκτασιν τῶν ζημιῶν ἐκ τοῦ νέου σεισμοῦ, ἀλλά καί εἰς πνευματικήν ἐγρήγορσιν καί ἐκζήτησιν ἐκ βάθους ψυχῆς καί καρδίας τῆς θείας ἀντιλήψεως καί βοηθείας.

          Ὁ Ἅγιος Διονύσιος, τό καύχημα τῆς Ἑπτανήσου, εἶναι βεβαίως ἕνας διακεκριμένος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας, διά τοῦτο καί ὁ Θεός ἐτίμησε τό ἱερόν Λείψανόν του μέ τό χάρισμα τῆς ἀφθαρσίας καί ποικίλης θαυματουργίας. Εἶναι ὅμως ἐκ παραλλήλου καί ὁ Ἅγιος, ὁ ὁποῖος ηὐλόγησε τήν πρώτην σημαίαν τοῦ πρώτου νεοελληνικοῦ κράτους, δηλαδή τήν σημαίαν τῆς Πολιτείας τῆς Ἑπτανήσου, ἡ ὁποία ἐτέθη πρός καθαγιασμόν ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ Σκηνώματος τοῦ Ζακινθίου Ἁγίου. Εὐλόγως, λοιπόν, χαίρει σήμερον καί πανηγυρίζει χρεωστικῶς καί ἡ Πολιτεία, καί συμμετέχει εἰς τόν πάνδημον ἑορτασμόν διά καταλλήλου ἐκπροσωπήσεως. Ἀλλά καί σεῖς, οἱ τά πρῶτα ἐν τῷ Δήμῳ φέροντες, ὡς καί οἱ ἐν τῇ Νομαρχίᾳ καί Περιφερείᾳ καί Κυβερνήσει, εἶσθε τέκνα γνήσια καί πεφιλημένα τῆς Ἐκκλησίας καί τοιουτοτρόπως ἡ συμμετοχή σας εἰς τούς ἑορτασμούς ἀποτελεῖ συμμόρφωσιν πρός ἐσωτερικήν ὑποχρέωσιν καί ψυχικήν ἀνάγκην. Σᾶς συγχαίρομεν, ὅθεν, κύριε Δήμαρχε, διά τήν ὅλην συμμετοχήν ὑμῶν καί τῆς καθ΄ ὑμᾶς Δημοτικῆς Ἀρχῆς εἰς τούς ἑορτασμούς, εὐχαριστοῦμεν δέ διά τό ἐπίσημον τοῦτο δεῖπνον, τό ὁποῖον ἐπισφραγίζει τάς ἐκδηλώσεις σεβασμοῦ καί ἀγάπης τόσον πρός τόν Ἅγιον Διονύσιον ὅσον καί πρός τήν εὐσεβῆ ἔκφρασιν τοῦ Γένους, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί τήν ἡμετέραν Μετριότητα.

          Ἀναχωροῦντες αὔριον διά Κεφαλληνίαν θά συναποκομίσωμεν ἐντόνους συγκινήσεις, τάς ὁποίας ἐπί τριήμερον ἐζήσαμεν παρ΄ ὑμῖν καί θά ἐνθυμούμεθα ἐπί μακρόν τήν εὐγένειαν καί λεπτότητα τῶν πρός ἡμᾶς αἰσθημάτων ὑμῶν καί τοῦ εὐσεβοῦς Ζακυνθινοῦ Λαοῦ. Θά εἴμεθα, ἐπί πλέον, βέβαιοι ὅτι ἡ ἀγαστή συνεργασία Δήμου καί Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ζακύνθου εἰς τά πρόσωπά σας, κύριε Δήμαρχε, καί τοῦ συμπολίτου σας Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ Μητροπολίτου κυρίου Χρυσοστόμου, ἐπ΄ ἀγαθῷ τοῦ Ζακυνθινοῦ Λαοῦ θά συνεχίσθῃ ἀδιάκοπος καί καρποφόρος ἐπί μᾶλλον καί μᾶλλον.

          Σᾶς διαβεβαιοῦμεν περί τῆς ἀμερίστου ἀγάπης μας πρός ὑμᾶς, σᾶς εὐλογοῦμεν ἐκ μέσης καρδίας καί ὑψοῦντες τό κύπελλον προπίνομεν ὑπέρ τῆς ὑγείας καί τῆς μακροημερεύσεώς σας, κύριε Δήμαρχε, ὑπέρ εὐημερίας καί προόδου πάντων τῶν Ζακυνθίων καί ὑπέρ ἀπομακρύνσεως ἐκ τῆς νήσου σας παντός κινδύνου καί πάσης ἀπειλῆς ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν. Ἔρρωσθε ἐν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν καί κραταιοῦσθε εἰς ἔτη πολλά, ὑγιαίνοντες τήν κατ΄ ἄμφω ὑγείαν. Ἀμήν.