e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Καθώς ανεγείρεται ο νέος Καθεδρικός Ναός των Ορθοδόξων στο Lagos τής Νιγηρίας








Οι φωτογραφίες αυτής εδώ τής ανταπόκρισης από την Ιεραποστολή προέρχονται από το Lagos τής Νιγηρίας. Πρόκειται για τον Καθεδρικό Ναό τής Αναστάσεως τού Κυρίου, ο οποίος οικοδομείται τα τελευταία χρόνια με την ανύστακτη προσπάθεια τού Σεβ. Μητροπολίτου Νιγηρίας κ. Αλεξάνδρου. 

Ο ναός είναι τρίκλιτη βασιλική με περιστύλιο, εμβαδού 700 τετραγωνικών μέτρων. Εξωτερικά θα είναι ντυμένος με πέτρα. Εσωτερικά, αντί τέμπλου, θα έχει θωράκια, η Αγία Τράπεζα θα φέρει κιβώριο, θα είναι μάλιστα χτιστή και ντυμένη με πέτρα. Ο Αρχιερατικός Θρόνος να είναι επίσης χτιστός με πέτρα, το ίδιο και ο άμβωνας (από σχέδια τού μακαριστού Αναστασίου Ορλάνδου).

Ο νέος ναός ανεγείρεται στη θέση του παλαιού Καθεδρικού, της πρώτης Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Χώρα που είχε χτιστεί για την Ελληνική Κοινότητα. Εκείνος κατεδαφίστηκε λόγω ανεπανόρθωτων ζημιών στα όχι γερά θεμέλια του, τις οποίες υπέστη εξαιτίας τής ανόδου τής στάθμης τού Ωκεανού. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νέος Καθεδρικός θεμελιώθηκε τον Φεβρουάριο τού 2012 από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β΄ και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα προόδευσε τόσο πολύ!!!


Ο Μαρίνος Ν. Αβούρης (+13.1.2013) ως φύλακας των Χειρογράφων τού Σολωμού

Κατά την σημερινή κηδεία τού αποθανόντος συνταξιούχου Φιλολόγου, Λυκειάρχη και Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης ΜΑΡΙΝΟΥ ΑΒΟΥΡΗ (1916-2013), στον ναό τής Παναγούλας Μπανάτου, ο Πρωτοπρεσβύτερος τού Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας, μεταξύ άλλων, είπε στην νεκρολογία του τα ακόλουθα:

[......] 
Αγαπητοί μου, 
ξέχωρα από το αξιομνημόνευτο γεγονός ότι ο μεταστάς υπήρξε ο ευσκιόφυλλος και δροσιστικός πλάτανος, κάτω από τον οποίον ξαπόστασαν πολλές εκατοντάδες Ζακυνθινών, λαμβάνοντας το οξυγόνο τού εύ ζην, είναι ανάγκη να σταθούμε σε μιαν άγνωστη εν πολλοίς ιστορική σελίδα τής μακράς ζωής του. Έχει καταγραφεί από τον ίδιον τον Αβούρη σε επιστολή του, σταλμένη στον εκδότη τού Περιοδικού Επτανησιακά Φύλλα Διονύση Σέρρα (υπό τα στοιχεία τόπου / ημερομηνίας: "Ζάκυνθος - Μαριναίικα, 4 Ιουλίου 1998") και δημοσιεύτηκε αργότερα στο εν λόγω περιοδικό [Επτανησιακά Φύλλα 19 (1998) 337-340], μαζί με μιαν ιδιαίτερα ομιλητική φωτογραφία. 

Ο Βαρβιάνης (αριστερά) παραδίδει τον Σολωμό στον Αβούρη (δεξιά)
Περί τίνος πρόκειται; Στις 11 Ιουνίου 1961 ο Μαρίνος Αβούρης, υπό την τότε ιδιότητά του ως Επιμελητή Αρχαιοτήτων Ζακύνθου και Μέλους τής Επιτροπής Αποπεράτωσης τού Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, παρέλαβε από τα χέρια τού αείμνηστου Νίκου Βαρβιάνη τον πολύτιμο θησαυρό των Χειρογράφων τού ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ για φύλαξη. Ο Βαρβιάνης, διασώστης των χειρογράφων τού εθνικού βάρδου μας από τη Σεισμοπυρκαγιά τού '53, αλλά και νωρίτερα από τους κατακτητές τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν αισθανόταν πλέον άνετα να κρατά στα χέρια του τέτοιον βαρύνοντα θησαυρό. Έτσι τον παρέδωσε στον Αβούρη, ο οποίος και τον τήρησε ως κόρη οφθαλμού στο χωραΐτικο σπίτι του, στην οδό Φιλικών τού Ψηλώματος, "για αρκετό χρονικό διάστημα", όπως γράφει ο ίδιος στην επιστολή του προς τον Σέρρα. Εννοείται, σήμερα τα Χειρόγραφα απόκεινται στο Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, την Πλατεία Αγίου Μάρκου!. 

Το θαυμαστό είναι ότι ονομάζει "Μια ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ" την από μέρους του φύλαξη των σολωμικών Χειρογράφων. Τόση, λοιπόν, ταπεινοφροσύνη ενός αυθεντικού πνευματικού ανθρώπου τής προ- και μετα-σεισμικής Ζακύνθου!!!

Για φαντασθήτε πάντως να ζει κανείς -να ξυπνά, να κοιμάται, να εργάζεται- δίπλα στα Χειρόγραφα τού Ποιητή, ενός πνευματικού μεγέθους, ο οποίος (κατά τον Λιαντίνη) "δεν ημπορούσε να χωρέσει στην εποχή του"! Άλλη αίσθηση, συγκλονιστικά κατανυκτική! 

Άραγε, η Ζάκυνθος τίμησε ποτέ τον άδολο και ανιδιοτελή αυτόν εργάτη τής Παιδείας και τής Γραμματείας μας;;; Ποτέ δεν είναι αργά! Μπορεί τούτο να συμβεί και μετά θάνατον, επειδή ακριβώς εκείνο που εντέλει μένει είναι ο παραδειγματισμός των επιγενόμενων από Μορφές -ωσάν τού Μαρίνου Αβούρη-, οι οποίες δεν αφομοιώνονται από τον θάνατό τους, αλλά κατακτούν, άξια και δίκαια, ένα σεβαστό κομμάτι Αιωνιότητας!!!

[......] 

Αποχαιρετισμός στον Δάσκαλο Μαρίνο Νικ. Αβούρη

Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΕΡΡΑΣ 

Συνοδεύοντας σήμερα (14-1-2013), σιωπηρά και λυπηρά, στην τελευταία του κατοικία, στο Μπανάτο Ζακύνθου, τον αείμνηστο Μαρίνο Νικ. Αβούρη, τον κρατάμε "ζωντανό" στη θύμησή μας ως ικανό και αξιόλογο Φιλόλογο καθηγητή μας (στα χρόνια τής δύσκολης δεκαετίας τού 1960), ως μετέπειτα Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, ως σεβαστό συμπατριώτη και συνάδελφο, ως ευπαίδευτο και φιλοπνευματικό παράγοντα τής πολιτιστικής Ζακύνθου, ως ένθερμο και ενθαρρυντικό υποστηρικτή κάθε δημιουργικής προσπάθειας, έχοντας και ο ίδιος προσφέρει ό,τι μπορούσε και ό,τι έκρινε σωστό και χρήσιμο στην εκπαιδευτική κοινότητα, στην κοινωνία και σε τομείς ή χώρους τού νεότερου τοπικού πολιτισμού, αξιολογημένος και από τον ιστοριοδίφη Λεωνίδα Χ. Ζώη, ο οποίος και τον μνημονεύει επαινετικά σε σχετικό λήμμα τού Λεξικού του. 

Τον αποχαιρετάμε, κρατώντας άσβηστη την εικόνα του από την διακριτή παρουσία του στο πρώτο μετασεισμικό Γυμνάσιο - Λύκειο Ζακύνθου, στη χειμερινή κατοικία του στην οδό Φιλικών, στο φιλόξενο εξοχικό του σπίτι στο Μπανάτο, στις ήρεμες διαδρομές του στην πόλη, είτε μόνος του είτε με την πιστή σύζυγό του Αναστασία Νέγκα-Αβούρη (ώς την δική της πριν από λίγα χρόνια αναχώρηση από τη ζωή), και βέβαια από την παρουσία του σε διάφορες πνευματικές, καλλιτεχνικές κ.ά. εκδηλώσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στη γη τού Σολωμού και τού Κάλβου και άλλων σημαντικών μορφών ή προσώπων, που ο αξιομνημόνευτος Μαρίνος Ν. Αβούρης είχε αγαπήσει και τιμήσει με τις σπουδές του, με τ' αναγνώσματά του, με το ήθος και τις διδαχές του...

Ας είναι ελαφρό και ανθηρό το χώμα που θα τον σκέπασε, πλήρη ημερών και προσωπικής ή γενικότερης εκτίμησης.