e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Η γιορτή για τα 25χρονα Πατριαρχίας Βαρθολομαίου στην Απουλία και η συνάντησή του με τον λαό της Grecia Salentina

Castello Corigliano d'Otranto, Σαββατόβραδο 3 Δεκεμβρίου 2016








































OMELIA
DI SUA SANTITA’ BARTOLOMEO
ARCIVESCOVO DI COSTANTINOPOLI – NUOVA ROMA
E PATRIARCA ECUMENICO
DURANTE L’INCONTRO CON LA POPOLAZIONE 
E LE ASSOCIAZIONI CULTURALI DELLA GRECIA SALENTINA
A CORIGLIANO D’OTRANTO
E PER I 25 ANNI DI SERVIZIO PATRIARCALE
(Castello dei Monti – Corigliano d’Otranto, 3 Dicembre 2016)

Eminenza, Eccellenze,
Signor Ivan Stomeo, Presidente dell’Unione dei Comuni della Grecìa Salentina,
Signori Sindaci, 
Autorità tutte,
Associazioni della Grecia Salentina
Fratelli e Sorelle in Cristo, 

“Calispèra  filià  pos is stète?  Imè cherùmeno na sas torìso.”
“Ivò  sas cheretò  olu  me ta fiddha tis kardia”

(Buonasera amici, come state? Sono contento di vedervi.  Io vi saluto tutti dal profondo del mio cuore.)

Ancora una volta abbiamo l’occasione di meravigliarci e di ammirare la bellezza di questa terra della Grecia Salentina e intrattenerci con i suoi abitanti, che così tanto amiamo e sentiamo profondamente uniti nel nostro cuore. Vi ringraziamo per le tante attestazioni di stima e affetto che dimostrate alla nostra Santa e Grande Chiesa martire di Cristo, il Patriarcato Ecumenico e alla nostra Modestia.

E’ confortante incontrare così tante associazioni impegnate nel recupero, nella riscoperta e nella promozione delle tradizioni di questa terra greco-salentina. Le tradizioni, siano esse religiose, musicali, gastronomiche, storico-culturali, poetiche non rappresentano qualche cosa che proviene dal passato, sepolto sotto la polvere ed il peso della storia. La Tradizione è qualche cosa di vivo, che unisce in uno unico filo, il passato con il presente e lo proietta verso il futuro, affinché anche le nuove generazioni possano sperimentare la saggezza dei propri avi e, mediandola nel proprio tempo, divenire testimoni di tale saggezza anche per i figli di domani. In questo contesto la Tradizione vivente della Grecia Salentina è un prezioso tesoro, che non può essere nascosto in uno scrigno. Ha bisogno di essere conosciuto, presentato, ma soprattutto amato dalla propria gente. 

Il momento storico che viviamo, scosso da troppi rumori di guerre, attraversato da uno sfrenato consumismo, dove la solidarietà non è più un valore aggiunto del vivere dell’uomo, un frangente storico che non lascia più spazio ai genuini rapporti familiari e umani,  un ambiente naturale sacrificato ai bisogni sfrenati e egoistici dell’economia di mercato, ha bisogno di riscoprire attraverso le tradizioni locali,  il giusto modo di rapportarsi alle cose nella vita.  Dobbiamo essere grati pertanto agli studiosi che ricercano sulla storia e sulla cultura di questa terra. Dobbiamo essere grati agli Amministratori che pongono il loro tempo e le proprie competenze al servizio delle comunità, anche con lo stimolare il rinascere di antichi e ancestrali momenti di vita comunitaria, dobbiamo essere vicini e partecipare alla vita di associazioni che cercano di tenere viva la memoria di questi luoghi. Abbiamo questa sera degli splendidi esempi di canzoni e danze  popolari, di poesia, di storia. Crescano quindi gli itinerari turistici, religiosi, di storia, di gastronomia, di feste e di eventi che creano “comunione”. Certamente tutto questo porterà crescita umana, ma certamente porterà anche crescita materiale per la popolazione della Grecia Salentina.

Vi ringraziamo inoltre per i sentimenti di attenzione che avete rivolto alla nostra Modestia, omaggiandoci con questo meraviglioso momento di festa, anche per ricordare i 25 anni di servizio patriarcale sulla Sede di Sant’Andrea, dove la Provvidenza di Dio ci ha posto. Sono anni che hanno visto grandi mutamenti della scena mondiale, anni in cui a grandi speranze sono seguiti anche momenti di timore per le sorti del mondo. Ma abbiamo la certezza che “la speranza non delude”, perché Dio non delude mai i propri figli e accompagna la nave della Chiesa in ogni tempo. Abbiamo avuto l’onore di incontrare molte volte e di cooperare assieme a tre Papi, Papa Giovanni Paolo II, Papa Benedetto XVI e ora Papa Francesco. Il grado di comunione tra le nostre Chiese è cresciuto e, anche se abbiamo avuto momenti di sconforto, non abbiamo mai avuto dubbi sulla via che il Signore ci ha preparato. L’incontro a Gerusalemme con Papa Francesco per ricordare i 50 anni del primo incontro tra Papa Paolo VI ed il Patriarca Atenagora, ha indicato che la via per l’unità di tutti i Cristiani è una via senza ritorno. E’ la nostra responsabilità di Pastori davanti a Dio e davanti alla Chiesa. 

In questi anni abbiamo cercato anche di dare voce alla Creazione di Dio, sostenendo che la deturpazione dell’ambiente naturale è un peccato contro Dio; che la salvaguardia del Creato è un dovere spirituale di ogni credente, in quanto Dio ci ha consegnato la Casa Comune affinché la usassimo con parsimonia e attenzione. La Casa è di Dio non è nostra e non possiamo usufruirne solo a nostro piacimento, depauperando le risorse a favore di pochi e a scapito di molti. Papa Francesco, con la Enciclica Laudato SI ha seguito le nostre orme per la salvezza dell’ambiente naturale e per tutto ciò che esso contiene e oggi le Chiese Ortodosse e la Chiesa Cattolica, unitamente anche ad altre Chiese e Comunità Cristiane, hanno dedicato il Primo Settembre di ogni anno, a giorno di preghiera per la salvaguardia dell’ambiente naturale. 

Con Papa Francesco e con l’Arcivescovo di Atene Ieronimos ci siamo ritrovati insieme anche sull’Isola di Lesbo in Grecia, per gridare all’Europa e al mondo che il dramma delle guerre, delle migrazioni e dei profughi non è più tollerabile. Insieme a tanti capi religiosi abbiamo inviato un messaggio di pace da Assisi, nel settembre scorso, perché il mondo ha “Sete di Pace”, affermando che nessuno può pensare di uccidere in nome di Dio, e condannando il fanatismo religioso.

Ma il Signore ci ha anche donato la grazia di vedere realizzato il Santo e Grande Concilio della Chiesa Ortodossa, tenutosi nel mese di Giugno a Creta, dopo oltre Cinquanta anni di studio, preparazione, discussioni teologiche a cui hanno partecipato tutte le Chiese Ortodosse. Nonostante alcuni problemi, questa grande assise conciliare ha avuto luogo e sono stati emanati importantissimi documenti per la vita della Chiesa e per la sua missione nel mondo. Vi è stata la manifestazione della sinodalità della Chiesa, il camminare insieme. Non tante Chiese, unite dalla fede, ma una unica Chiesa che cammina assieme per le vie del mondo. Siamo grati a Dio per quanto ci ha dato e per quanto ci ha concesso di operare con tutti i nostri fratelli.

Amati Figli,

Questo giorno ci rimarrà nel cuore. Per quanto abbiamo ricevuto, per quanto abbiamo ammirato, ma soprattutto per il calore della Vostra Ospitalità. Continuiamo il pellegrinaggio nella Vostra terra che ci porterà fino alla Tomba del nostro Santo comune, così amato in Oriente ed in Occidente, San Nicola, Vescovo di Mira di Lica e che riposa a Bari. 

Per le preghiere di San Nicola, per le suppliche della Santissima Madre di Dio,  la Theotokos, le cui icone bizantine abbiamo visto in tanti vostri luoghi, Vi benedica Dio in questo luogo così tanto amato, vi fortifichi e vi doni pace e amore.

Grazie.

Νικολοβάρβαρα 2016 στο Μπανάτο της Ζακύνθου


Στις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου συμπεριλαμβάνονται δύο γιορτές, τις οποίες τιμάμε εξαιρέτως και στην Ενορία μας. Αυτήν της Αγίας Βαρβάρας και αυτήν του Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα

Έτσι, αύριο Κυριακή (4/12), στον Ναό της Παναγούλας θα κάνουμε την αναστάσιμη Ευχαριστιακή Σύναξή μας, δεδομένου ότι εκεί υπάρχει από αιώνος και πλέον καλλιτεχνημένη ξυλόγλυπτη Καθέδρα με Εικόνα της Αγίας Παρθενομάρτυρος Βαρβάρας, την οποία Εικόνα σέβονται ιδιαιτέρως οι Ενορίτες μας, θεωρώντας την Ιατρό κατά των ασθενειών, δεδομένου ότι το 1628 εκδίωξε την πανδημία της Βλογιάς (ευφλογίας) από τη Ζάκυνθο. 

Δυο μέρες αργότερα, δηλαδή την ερχόμενη Τρίτη (6/12), η θεία Λειτουργία θα γίνει στο γραφικό Εξωκλήσι του Άι Νικόλα, ιδιοκτησίας Οικογενείας Γεωργίας χήρας Ιωάννου Καποδίστρια, στα Καρκαναίικα Μπανάτου

Για τις ώρες των εν λόγω λειτουργικών ευκαιριών, δείτε την ανωτέρω αφίσα, την οποία φιλοτέχνησε ο μόνιμος συνεργάτης του πολυπεριοδικού μας Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανακηρύχτηκε Επίτιμος Δημότης της Ένωσης Δήμων Grecia Salentina








Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ευρισκόμενος στην Puglia της Ιταλίας, ανακηρύχτηκε Επίτιμος Δημότης της Ένωσης Δήμων Grecia Salentino, το πρωί του Σαββάτου, 3 Δεκεμβρίου 2016, ώρα 10, μέσα στο κάστρο De Gualtieriis της Castrignano de 'Greci. 

Η σημαντική αυτή διάκριση, η οποία πραγματοποιήθηκε με πρόταση του  Antonio Amato και ως πρωτοβουλία, εκτός από λόγους ιστορικούς, γλωσσικούς, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς, προέρχεται από την ειλικρινή και αυθόρμητη αίσθηση της εκτίμησης και την αγάπη από την Γκρίκο μειονότητα του Salento (ήτοι τους απογόνους των Ελλήνων της Κάτω Ιταλίας), προς μια προσωπικότητα, που, μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο, συνεχίζει τον διάλογο και τη συμφιλίωση που ανέλαβαν Πάπας Παύλος VI και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας. 

Μετά την τελετή της ανωτέρω απονομής της τιμητικής ιδιότητας του πολίτη, ο Πατριάρχης επισκέφθηκε την κρύπτη της Santa Cristina στο Carpignano Salentino. Ακολούθως, μέσα στο κάστρο του Corigliano d'Otranto, πραγματοποιήθηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν της 25ης επετείου του Πατριαρχίας του (1991-2016). 

Φωτογραφίες: Fabio Ταραντίνο, Fabiana Casto

Σφοδρότατη σύγκρουση αυτοκινήτων, χωρίς θύματα, στο Μπανάτο




Όπως αποδεικνύουν οι ανωτέρω φωτογραφίες της Άννας Καποδίστρια, η σύγκρουση ήταν σφοδρότατη στην διασταύρωση μπροστά από το κτίριο της Πολεοδομίας (παλαιότερα Δήμου Αρκαδίων), εδώ στο Μπανάτο της Ζακύνθου. 

Λίγο πριν το μεσημέρι, σήμερα Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2016, συγκρούστηκαν δύο επιβατικά και μια μπετονιέρα. Φοβερή σύμπτωση... Ευτυχώς, εκτός από επουσιώδη κτυπήματα, δεν είχαμε ανθρώπινη απώλεια. 


Εξεδήμησε προς Κύριον ο 85χρονος Ζακυνθινός Ιερέας Λάμπρος Κολυβάς

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Εξεδήμησε προς Κύριον σήμερα ο συνταξιούχος ιερέας της Ζακύνθου Οικονόμος Λάμπρος Κολυβάς, σε ηλικία 85 ετών. Ο παπα-Λάμπρος έγινε Διάκονος και Πρεσβύτερος επί της τοποτηρητείας εν Ζακύνθω Μητροπολίτου Ιερισσού Παύλου Σοφού (1976-77) και υπηρέτησε εφημεριακά τη μικρή Ενορία του Κούκεση (νεωτεριστί: Καλλιθέα) Ζακύνθου. 

Κατά την τελευταία σχεδόν δεκαετία, συνεπεία εγκεφαλικού επεισοδίου, οικουρούσε στο σπίτι του, στο χωριό Σκουλικάδο Ζακύνθου, όπου μάλιστα θα γίνει η κηδεία του, αύριο Κυριακή, το απόγευμα. 

Αφήνει καλή ανάμνηση ενός αγαθού ιερέως, ο οποίος καθ' όλη την 30ετή διακονία του στο ιερό Θυσιαστήριο ανάλωσε τις δυνάμεις στην υπηρεσία του μικρού ποιμνίου του, το οποίο τον αγάπησε πολύ και τον μνημονεύει διαρκώς. 

Αξίζει να υπομνησθεί εδώ ότι από την εποχή του λαϊκού βίου του, αλλά και μετέπειτα, ασχολήθηκε ενεργά με την διοργάνωση και γραφή παραστάσεων του ιδιότυπου Λαϊκού Θεάτρου της Ζακύνθου, τις περίφημες "Ομιλίες", στον απόηχο της Commedia dell'Arte. 

Ευχόμαστε και προσευχόμαστε "ο Θεός των πνευμάτων και πάσης σαρκός" να κατατάξει τον ταπεινό λευίτη μεταξύ των αγίων!

Η υποκρισία είναι το πιο σιχαμερό και μισητό ελάττωμα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
 της Κυριακής Ι΄ Λουκά 
 4 Δεκεμβρίου 2016
(Λουκ. ιγ΄ 10-17 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 


Πολλά είναι τα ρητορικά σχήματα και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι υποκριτές, για να παραπλανήσουν τους συνανθρώπους τους ή να τους οδηγήσουν στην απώλεια. Πολλές φορές εκμεταλλεύονται ακόμη και τα ιερά κείμενα, για να τα διαστρέψουν κι έτσι να επιτύχουν τον σκοπό τους.

Βλέποντας τα θαύματα του Ιησού Χριστού, όπως το περιγραφόμενο στη σημερινή περικοπή, την θεραπεία δηλαδή της κυρτωμένης γυναίκας, κυριεύτηκαν από μανία και φθόνο σατανικό. Ο Ιησούς αντάμειψε την ευσέβεια και την ανιδιοτέλεια της ταπεινής αυτής γυναίκας, η οποία δεν έκλαψε, δεν ικέτεψε, ούτε απάντησε κάτι. Το πονηρό δαιμόνιο και η πολύχρονη αρρώστια την εγκατέλειψαν οριστικά και ανορθώθηκε υγιής, δοξάζοντας τον Θεό.

Τότε ο Αρχισυναγωγός έδειξε αγανακτισμένος το μίσος και τη ζήλια του, κρυπτόμενος πίσω από θρησκευτικά τελετουργικά και βιβλικές φράσεις. Τυφλωμένος από θυμό και ασέβεια, κατηγόρησε τον Κύριο ότι κατέλυε την αργία του Σαββάτου κι επομένως παραβίαζε το θείο θέλημα.

Όμως, δέχτηκε αποστομωτική απάντηση από τον Ιησού και έσκυψε εξευτελισμένος το κεφάλι, χωρίς να μπορέσει να πει τίποτα περισσότερο. Διότι ο Ιησούς τού απέδειξε ότι παρ’ ότι προσποιείτο τον ευσεβή, ουσιαστικά περιφρονούσε τους συνανθρώπους του. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν μια απάνθρωπη θρησκευτική τυπολατρία, που σε τίποτα δεν χρησίμευε, ούτε ανακούφιζε τους συνανθρώπους του.

Η υποκρισία είναι το πιο σιχαμερό και μισητό ελάττωμα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Και αυτό ισχύει, κυρίως, για κάποιους ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι πολλές φορές παρεκκλίνουν από τον ορθό δρόμο της πίστης λόγω ενός «ου κατ’ επίγνωσιν ζήλου», κατά τον Απόστολο Παύλο. Έτσι, κυριεύονται από σκοταδισμό, άκρατο φανατισμό και ξεροκεφαλιά, ενώ μάλιστα παριστάνουν τους κριτές των πάντων, οι ίδιοι πολλές φορές είναι κυριευμένοι από πλήθος αποκρουστικών ελαττωμάτων: Φιλαργυρία, μισανθρωπία, οπισθοδρόμηση, καταλαλιά, αφιλανθρωπία, ιδιοτέλεια και σκληρότητα.

Ας αποφεύγουμε, λοιπόν, την υποκρισία και ας μιμηθούμε στην ευσέβεια την καμπουριασμένη γυναίκα, η οποία, παρά την ασθένειά της, μετέβη στον Ιουδαϊκό Ναό για να προσευχηθεί, πράγμα που εμείς πολλές φορές δεν κάνουμε για τον -πολύ ανώτερο- χριστιανικό ναό. Και ας μιμηθούμε την Αγία Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, η οποία δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον ασεβή πατέρα της και να κηρύξει την πίστη της, δεχόμενη το φωτοστέφανο του μαρτυρίου. Γένοιτο!