e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

Η Θρονική Εορτή εν Φαναρίω, κατά τον Μητροπολίτη Σιγκαπούρης [vlog, 2.12.2018]






Νικολοβάρβαρα 2018 στο Μπανάτο της Ζακύνθου


Οι πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου συμπεριλαμβάνουν δύο γιορτές, τις οποίες τιμάμε εξαιρέτως και στην Ενορία μας. Αυτήν της Αγίας Βαρβάρας και αυτήν του Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα

Έτσι, λοιπόν, την Τρίτη (4/12), στον Ναό της Παναγούλας θα πραγματοποιήσουμε την Ευχαριστιακή Σύναξή μας, δεδομένου ότι εκεί υπάρχει από αιώνος και πλέον καλλιτεχνημένη ξυλόγλυπτη Καθέδρα με Εικόνα της Αγίας Παρθενομάρτυρος Βαρβάρας, την οποία Εικόνα σέβονται ιδιαιτέρως οι Ενορίτες μας, θεωρώντας την Ιατρό κατά των πολλαπλών ασθενειών του βίου, δεδομένου ότι το 1628 εκδίωξε την πανδημία της Βλογιάς (ευφλογίας) από τη Ζάκυνθο. 

Δυο μέρες αργότερα, δηλαδή την ερχόμενη Πέμπτη (6/12), η εόρτια θεία Λειτουργία για τον Άγιο "τση γης και του πελάου" θα γίνει στο γραφικό Εξωκλήσι του Άι Νικόλα, ιδιοκτησίας Οικογενείας Γεωργίας χήρας Ιωάννου Καποδίστρια, στα Καρκαναίικα Μπανάτου

Για τις ώρες των εν λόγω λειτουργικών ευκαιριών, δείτε την ανωτέρω αφίσα, την οποία φιλοτέχνησε ο μόνιμος συνεργάτης του πολυπεριοδικού μας Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας.

Όταν ο Εψηφισμένος Μητροπολίτης Αξώμης "πρωταγωνίστησε" σε εκπαιδευτικό φιλμ περί ενδύσεως ιερατικών αμφίων




Πριν μερικά χρόνια, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών ενασχολήσεων και ασκήσεων του τότε Τμήματος Συντήρησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων - παραρτήματος Ζακύνθου, η φοιτήτρια Ιλόνα Ντελιανίδου, βοηθούμενη τεχνικά από τον Χρήστο Φαραό τού εν Ζακύνθω περιφερειακού τηλεοπτικού σταθμού Ionian Channel και με την επιστημονική επιμέλεια του Καθηγητή της Δρ Χρήστου Χ. Καρύδη, έστησε και κυκλοφόρησε ένα σχεδόν 10λεπτο φιλμάκι, το οποίο αφορά στην ένδυση και απόδυση των λειτουργικών αμφίων ενός Ιερέα.

Στην παραγωγή "πρωταγωνιστεί" ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Μπιάζης, αδελφός της Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου και σήμερα Εψηφισμένος Μητροπολίτης Αξώμης, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Τα γυρίσματα έγιναν στο ιερό Βήμα της εν λόγω περιώνυμης Μονής του Προστάτη Αγίου της Ζακύνθου.

Το εν λόγω καλαίσθητο σκηνοθετικά εκπαιδευτικό φιλμ θυμηθήκαμε και παρουσιάζουμε εδώ, στο πλαίσιο της χαράς της Ζακύνθου (και του Νυχθημερόν) εν όψει της χειροτονίας του νέου Μητροπολίτου, η οποία -σημειωτέον- θα τελεσθεί την ερχόμενη Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους, στην πανηγυρίζουσα Μονή του Αγία Σάββα Αλεξανδρείας.




Κυριακή, 2.12.2018, τιμώντας τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, εν Βανάτω Ζακύνθου


Πρωί Κυριακής ΙΔ΄ Λουκά, 2 Δεκεμβρίου 2018, στον ηλιοπερίχυτο Ναό της Παναγούλας Μπανάτου εν Ζακύνθω, έγινε η Αναστάσιμη Ευχαριστιακή Σύναξη της ημέρας, τιμώντας εξαιρέτως τον νέο Άγιο της εποχής μας Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, καθότι σήμερα εορτάζεται η ιερή μνήμη Του.
      Έγινε Αρτοκλασία, εψάλησαν τα δέοντα ψάλματα προς τιμήν του, ο δε λειτουργός π. Παναγιώτης Καποδίστριας κατατόπισε τους εκκλησιασθέντες για τον βίο και την πολιτεία του τιμωμένου και λαοφίλητου Οσίου. 
     Το ψαλτήρι τίμησαν -αποδίδοντες τις μελωδίες κατά το ζακύνθιο μουσικό ύφος- οι κ.κ. Δημήτριος Κάνδηλας, Χρυσοβαλάντης Δρογγίτης, Σπυρίδων Σαρατσένος, Σωτήριος Στραβοπόδης και Αντώνιος Κάνδηλας.
















































Πίστη ενάντια στην τυφλότητα

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
της Κυριακής ΙΔ΄ Λουκά 
2 Δεκεμβρίου 2018
(Λουκ. ιη΄ 35-43)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Σε πυκνό και αδιαπέραστο σκοτάδι ζούσε ο δυστυχής τυφλός της περικοπής. Και σαν να μην έφτανε αυτή η ατυχία του, αφήνεται να εννοηθεί ότι ήταν πάμφτωχος και αναγκαζόταν να επαιτεί για να κερδίσει τα απαραίτητα για την επιβίωσή του.

Πλήθος κόσμου στριμωχνόταν γύρω του, περιμένοντας να δει και ν’ ακούσει τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ένιωθε, άραγε, το πλήθος αυτό τον πόνο και την δυστυχία; Πονούσε και ευσπλαχνίστηκε, εκ βάθους καρδίας, αυτόν τον ταλαίπωρο άνθρωπο, αλλά και πολλούς άλλους αναξιοπαθούντες, τους οποίους συναντούσε στον δρόμο του καθημερινά;

Πολλοί άνθρωποι επιδεικνύουν άστοργη, αφιλάνθρωπη και περίεργη συμπεριφορά. Όχι μόνο δεν βοηθούν τον συνάνθρωπό τους που δυστυχεί, αλλά βάζουν και απροσπέλαστα εμπόδια στους άλλους που επιθυμούν να βοηθήσουν.  Το τραγικό είναι ότι οι ανελεήμονες αυτοί άνθρωποι παρουσιάζουν, πολλές φορές, ένα ευσεβές προσωπείο. Νηστεύουν, εκκλησιάζονται συχνά, μελετούν τα ιερά κείμενα και μετέχουν σε θρησκευτικές συναθροίσεις ή εκδηλώσεις. Άλλοι πάλι υβρίζουν τους θρησκευόμενους, λοιδορούν την φιλανθρωπία και το χριστιανικό ήθος, εξυμνούν την κοσμικότητα και τον ατομισμό, προωθώντας, παράλληλα, την ανεντιμότητα, την φαυλότητα και το σαρκικό φρόνημα. Επομένως, και αυτοί αδιαφορούν για την αγάπη, θέτοντας εμπόδια σε εκείνους που την εξασκούν. 

Κι αν ακόμη θεωρήσουμε φυσικό αυτό να γίνεται εκ μέρους των υλιστών και ασεβών ανθρώπων -δεδομένου ότι αυτοί έχουν διώξει μακριά τους την χάρη του Θεού- μπορούμε να το ανεχτούμε αυτό και να το δικαιολογήσουμε, όταν το πράττουν  οι ευσεβείς και οι θρησκευόμενοι; Όταν κλείνουν τα μάτια και αδιαφορούν για τον ανθρώπινο πόνο, ενώ προσποιούνται τους πιστούς; Δυστυχώς, την στάση αυτή επέδειξαν οι άνθρωποι της περικοπής, οι οποίοι, ενώ περίμεναν να δουν τον Ιησού και να τον ακούσουν, επέπλητταν και εμπόδιζαν τον δυστυχή τυφλό να πλησιάσει. 

Όμως ο φιλάνθρωπος και παντογνώστης Κύριος θεράπευσε τον δυστυχή αυτόν άνθρωπο, τονίζοντάς του ότι την θεραπεία του την οφείλει στη θερμή του πίστη. Αυτήν τη θερμή πίστη ζητάει και από εμάς καθημερινά, διότι αυτή θα μας οδηγήσει στη λύτρωση και στην ουράνια βασιλεία. Αυτή, συνδυαζόμενη με την αγάπη και τα καλά έργα, θα μας καταστήσει θεούς «κατά χάριν» και αυτή ευχόμαστε να είναι ο σκοπός του αγώνα μας και ο προορισμός της ζωής μας. Γένοιτο!

Ο άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Μέσα στην σημερινή ξηρασία και το τραγικό αδιέξοδο, που έχει βρεθεί ο άνθρωπος, ο μόνος ουσιαστικά λόγος αισιοδοξίας και ελπίδας που ακούγεται, είναι ο λόγος του Θεού. Ανθρωπίνως υπάρχουν παντού αδιέξοδα, λίγα προβλήματα λύνονται, ενώ πολλά - όσο περνά ο χρόνος - μπερδεύονται περισσότερο. 

Όλοι έχουμε γνώμη για όλα, χωρίς να έχουμε γνώση, όμως. Όποιος έχει την άνεση και «φωνάζει» περισσότερο, αυτός ακούγεται και περισσότερο, καταπνίγοντας συνεχώς την λογική και την νοημοσύνη, κάνοντας την αδικία να υπερισχύει του δικαίου. Εύκολα «γκρεμίζουμε» σχέσεις και θεσμούς, ενώ, λόγω απερισκεψίας, δύσκολα πια «οικοδομούμε» ή «συντηρούμε»...

Έρχεται, όμως, ο λόγος του Θεού, ο οποίος είναι απλός και ανατρέπει αυτήν την κατάσταση, δίνει φως στο σκοτάδι, που επικρατεί, δίνει δροσιά στην ξηρασία, θάρρος στον φόβο, ελπίδα στην απόγνωση, αγάπη στο μίσος! Ο λόγος του Θεού ανατρέπει τα κακώς κείμενα, γιατί γίνεται βίωμα και πράξη στην ζωή όσων πιστεύουν και ζουν κατά Θεόν. 

Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι άγιοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι, ως φάροι φωτεινοί, μας οδηγούν μέσα από τον αγιασμένο βίο τους στον δρόμο, που οι ίδιοι ακολούθησαν και μας προτρέπουν να τον ακολουθήσουμε κι εμείς. Είναι ο δρόμος της σωτηρίας! Η Εκκλησία μας, όμως, δεν μένει μόνο στην ιστορία της, παρουσιάζοντας μόνο αγίους ανθρώπους του μακρινού παρελθόντος, αλλά ως ζωντανή πηγή αγιότητας προβάλλει συνεχώς αγίους, μέχρι σήμερα!

Ο άγιος Πορφύριος είναι ένας από τους πιο λαοφιλείς συγχρόνους αγίους. Σαγήνεψε με την απλότητα τού χαρακτήρα και του λόγου του. Αγαπήθηκε ως εκφραστής της αγάπης, ενώ η βιοτή του ήταν η συνέχεια των μεγάλων αγίων. Ανέπαυσε πλήθος ανθρώπων, απάλυνε τον πόνο τους, έδωσε θάρρος και ελπίδα. Η πίστη του στον Θεό και η αγάπη για τον συνάνθρωπο τον κατέστησαν δοχείο της χάριτος!

Ο άγιος Πορφύριος έγινε σκέπη και παρηγορία μέσα στην σύγχρονη απαρηγόρητη εποχή. Έγινε πατέρας, που γαλήνευε μέσα στην αγκαλιά του τον ταραγμένο άνθρωπο. Η μόρφωση, που είχε να επιδείξει, ήταν η χάρη του Θεού, η οποία τον είχε λούσει και έλαμπε ως πολύτιμος λίθος! 

Ο σύγχρονος λόγος πολλών είναι πολύπλοκος, στεγνός, ενίοτε κενός νοημάτων ή ακατανόητος. Ο λόγος, όμως, του αγίου Πορφυρίου ήταν η απάντηση στην στεγνή σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από την απλότητα, ο λόγος του ήταν μεστός πνευματικών νοημάτων. Η απλότητα του λόγου του αγίου Πορφυρίου ήταν απόλυτα κατανοητή, διότι μιλούσε καρδιακά. Ήταν η γλώσσα του ευαγγελίου, η γλώσσα του Θεού!

Η απλότητα στην σκέψη και τον χαρακτήρα διακρίνει τον άνθρωπο του Θεού. Αυτήν, την κατά Θεόν απλότητα, εύχομαι να αποκτήσουμε όλοι, διά πρεσβειών του αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, με την οποία θα καταφέρουμε, μιλώντας απλά, καρδιακά, να επικοινωνήσουμε, οι άνθρωποι, μεταξύ μας. Αυτή, η απλότητα θα δίνει απάντηση σε κάθε αναπάντητο ερώτημα. Αυτή, η απλότητα οδηγεί με σιγουριά στην σωτηρία!

Χρόνια πολλά! 

+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Χαιρετισμός Μεγάλου Αρχιδιακόνου στα 70χρονα του Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν




Χαιρετισμός Μεγάλου Ἀρχιδιακόνου τῆς Μ.τ.Χ.Ε.,
Πανοσιολογιωτάτου κ. Θεοδώρου Μεϊμάρη, κατά τούς ἐπετειακούς ἑορτασμούς τῶν 70 ἐτῶν ἀπό τῆς ἱδρύσεως τοῦ Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, 
Σεβασμία τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν χορεία,
Ἐντιμολογιώτατοι καί Μουσικολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Εὐγενεστάτη κυρία Γενική Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, 
           Φιλόμουσον ἀκροατήριον. 

            Θείᾳ βουλήσει συμπληροῦνται ἐφέτος ἑβδομήκοντα ἔτη ἀπό τῆς συστάσεως τοῦ ἐν Πέρᾳ Συνδέσμου Μουσικοφίλων. Τό γεραρόν τοῦτο Σωματεῖον τῆς Πόλεως ἡμῶν ἀνεγνωρίσθη μέν ὑπό τῶν ἐντοπίων Ἀρχῶν τό 1953, ἱδρύθη ὅμως κατ' οὐσίαν τό 1948 ὡς Σύνδεσμος Φίλων τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, ἐνῷ τήν ἄμεσον καταγωγήν του ἕλκει ἐκ τοῦ Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν Κωνσταντινουπόλεως, ἱδρυθέντος κατά τό 1919 ὑπό Ἰακώβου Ναυπλιώτου καί Εὐσταθίου Βιγγοπούλου.
            Παρά τάς κατά καιρούς προκλήσεις, τάς ὁποίας τόσον ὁ Σύνδεσμος Μουσικοφίλων ὅσον καί ἡ ἐνταῦθα Ὁμογένεια ἀντιμετώπισαν, εὑρισκόμεθα σήμερον αἰσίως εἰς τήν λίαν εὐχάριστον θέσιν τοῦ ἑορτασμοῦ, δι’ εὐχῶν τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, μιᾶς ἀκόμη ἐπετείου τοῦ Συνδέσμου, ἀναλογιζόμενοι τούς μουσικο-λογιωτάτους ἄνδρας, οἵτινες ἐκόσμησαν τήν διοίκησιν τοῦ Συνδέσμου, τήν διεύθυνσιν τῆς χορῳδίας του καί αὐτήν ταύτην τήν χορῳδίαν ὡς μέλη. Κατά τό παριππεῦσαν χρονικόν διάστημα τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν, δεκαεπτά συμπολῖται μας ὑπηρέτησαν ὡς Πρόεδροι τόν Σύνδεσμον, ἐν οἷς καί οἱ Ἄρχοντες τῆς Μ.τ.Χ.Ε. Κωνσταντῖνος Κενάνογλου, Νικόλαος Ἰστεκλῆς καί Ἀντώνιος Παριζιάνος. Ἑπτά κορυφαῖοι ἱεροψάλται, Ἄρχοντες τῶν ἀναλογίων τοῦ Πανσέπτου Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, διηύθυναν τήν χορῳδίαν του, μεταξύ τῶν ὁποίων ὁ Κωνσταντῖνος Πρίγγος, ὁ Θρασύβουλος Στανίτσας, ὁ Βασίλειος Νικολαΐδης καί ὁ Λεωνίδας Ἀστέρης. Δεκάδες ὑπῆρξαν ἀκόμη οἱ δόκιμοι ἱεροψάλται τῶν Ναῶν τῆς Πόλεως, οἵτινες ὡς μέλη ἐπλαισίωσαν τήν χορῳδίαν τοῦ Συνδεσμου, ἐνῷ πολυάριθμοι νέοι, φοιτῶντες εἰς τήν ἄτυπον σχολήν τοῦ Συνδέσμου - ὅπου ὡσαύτως ἐδίδαξαν διακεκριμένοι μουσικοί - κατηρτίσθησαν εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν Μουσικήν καί ἐπήνδρωσαν ἐπί δεκαετίας τά ἱερά τῆς Πόλεώς μας ἀναλόγια.
            Τὴν πολυσχιδῆ καί πολυεπίπεδον αὐτήν δρᾶσιν τοῦ Συνδέσμου μετ' ἀγάπης καί στοργῆς πολλῆς ἐπέβλεψαν, κατηύθηναν καί ποικιλοτρόπως ὑποβοήθησαν, οἱ δεκατέσσαρες ἀπό ἱδρύσεως τοῦ Συνδέσμου ἕως σήμερον πρός τοῦτο ταχθέντες κληρικοί, Μεγάλοι Ἀρχιδιάκονοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, μέ πρῶτον ἀσφαλῶς τόν Ἱδρυτικόν Πρόεδρον τοῦ Συνδέσμου Μέγαν Ἀρχιδιάκονον Γεώργιον Ὀρφανίδην, τόν μετέπειτα Μητροπολίτην Καρπάθου καί Κάσου, ἀλλά καί τόν πρό ὀλίγων μηνῶν κοιμηθέντα Μουσικολογιώτατον καί λογιώτατον Μητροπολίτην Πέργης κυρόν Εὐάγγελον τόν Γαλάνην, ὅστις ἐπί σχεδόν μίαν πεντηκονταετίαν ὑπῆρξεν ὁ Ἐπίτιμος Πρόεδρος αὐτοῦ.
            Ἐφ' ᾧ καί μετά μεγάλης συγκινήσεως χαιρετίζω, ἀπό τῆς θέσεως τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου, τήν σημερινήν ἐκδήλωσιν καί ἰδιαιτέρως τήν μετά χείρας ἐπετειακήν ἔκδοσιν, ὑπό τόν τίτλον «Σύνδεσμος Μουσικοφίλων Πέραν, 1948-2018: Ἑβδομήντα ἔτη ζωῆς καί δράσεως», διά τῆς ὁποίας ἐπιχειρεῖται ποιά τις σύντομος, πλήν ὅμως σφαιρική σκιαγράφησις τῶν τόσων πολλῶν καί σπουδαίων κατά τά ἑβδομήκοντα αὐτά ἔτη ἐντός τῶν ὁρίων τῆς δράσεως τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ σωματείου διαδραματισθέντων, καί ἐκ μέσης καρδίας συγχαίρω τό ὑπό τόν Ἄρχοντα β' Δομέστιχον τῆς Μ.τ.Χ.Ε. κ. Γεώργιον Μπακόπουλον Διοικητικόν Συμβούλιον τοῦ Συνδέσμου διά τήν εὔστοχον πρωτοβουλίαν ταύτην, εὐχόμενος ἅμα ὅπως ἀξιωθῶμεν ἅπαντες ἀπό κοινοῦ, ὑπό τήν σκέπην πάντοτε τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τοῦ σεπτοῦ Προκαθημένου αὐτῆς, ἵνα ἑορτάσωμεν πολλάς ἀκόμη ἐπετείους τοῦ αἰσίως ἐφέτος συμπληροῦντος ἑβδομηκονταετίαν Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν.


















ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Τά 70χρονα τοῦ Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, κατόπιν εὐλαβοῦς προσκλήσεως τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν, ἐτίμησε διά τῆς ὑψηλῆς Αὐτοῦ παρουσίας τάς ἑορταστικάς ἐκδηλώσεις ἐπί τῇ συμπληρώσει 70ετίας ἀπό τῆς ἱδρύσεως αὐτοῦ, χοροστατήσας ἐν πρώτοις ἐν τῷ Ἱ. Ναῷ Ἁγίας Τριάδος τῆς μεγαλωνύμου Κοινότητος Σταυροδρομίου, κατά τόν Μ. Ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου, 1ης Δεκεμβρίου, καθ’ ὅν τούς ὕμνους ἀπέδωσαν ἡ Χορῳδία τοῦ Συνδέσμου ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ Μουσικολ. κ. Παναγιώτου Νεοχωρίτου, Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μ.τ.Χ.Ε., καί ἡ Χορῳδία τοῦ ἐν Ἀθήναις Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ Μουσικολ. κ. Δημοσθένους Παϊκοπούλου, Ἄρχοντος Μουσικοδιδασκάλου τῆς Μ.τ.Χ.Ε..
     Ἐν τῷ τέλει τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὁ Παναγιώτατος ἀνέγνωσε Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἀειμνήστων Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου Καρπάθου καί Κάσου Γεωργίου, Ἱδρυτικοῦ Προέδρου τοῦ Συνδέσμου, καί Πέργης Εὐυαγγέλου, Ἐπιτίμου τοῦ Συνδέσμου Προέδρου διατελέσαντος ἐπί πεντηκονταετίαν περίπου, καί τῶν προαπελθόντων Χοραρχῶν, Προέδρων καί μελῶν αὐτοῦ. 
     Ἀκολούθως, ἐν τῷ αὐτῷ Ἱ. Ναῷ ἐπραγματοποιήθη, παρουσίᾳ τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἐπετειακή ἐκδήλωσις, ἀφιερωμένη εἰς τήν μνήμην τοῦ πρότριτα ἐκδημήσαντος Μητροπολίτου Πέργης Εὐγαγγέλου, τῇ συμμετοχῇ Σεβ. ἁγίων Ἀρχιερέων ἐντεῦθεν καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ, Ἀρχόντων Ὀφφικιαλίων, τῆς Εὐγεν. κ. Γεωργίας Σουλτανοπούλου, Γεν. Προξένου τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει,  καί πλήθους μουσικοφίλων ἔκ τε τῆς ἐνταῦθα Ὁμογενείας καί ἐξ Ἑλλάδος,  καθ’ ἥν χαιρετισμούς ἀπηύθηνον ὁ Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιδιάκονος κ. Θεόδωρος, ὁ Μουσικολ. Ἄρχων Β΄Δομέστιχος κ. Γεώργιος Μπακόπουλος, Πρόεδρος τοῦ Συνδέσμου, ὁ Μουσικολ. Ἄρχων Πρωτομαΐστωρ κ. Σταμάτιος-Νικόλαος Κίσσας, Πρόεδρος τοῦ ἐν Ἀθήναις Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, καί ὁ Ἐντιμ. κ. Γεώργιος Παπαλιάρης, Πρόεδρος τῆς Ἐφοροεπιτροπῆς τῆς μεγαλωνύμου Κοινότητος Σταυροδρομίου.
     Ἐμπεριστατωμένην καί βαθυστόχαστον ἐπετειακήν ὁμιλίαν ἐξεφώνησεν ὁ Αἰδεσιμολ. Μ. Πρωτοπρεσβύτερος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας κ. Γεώργιος Τσέτσης, ἐπί τοῦ θέματος «Ἡ διαχρονική παρακαταθήκη τοῦ Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν: τό ὀρθῶς καί σεμνῶς ψάλλειν».
     Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Παναγιώτατος, κατόπιν ὁμοφώνου ἀποφάσεως τοῦ Δ. Σ. τοῦ Συνδέσμου, ἐπευλογηθείσης ὑπό τῆς Ἐκκλησίας, ἐπέδωκε τιμητικήν πλακέταν μετά περγαμηνῆς εἰς τόν νέον ἰσόβιον Ἐπίτιμον Πρόεδρον αὐτοῦ Αἰδεσιμολ. Μ. Πρωτοπρεσβύτερον κ. Γεώργιον Τσέτσην, εἰς ἀναγνώρισιν τοῦ ἀόκνου ἐνδιαφέροντος αὐτοῦ διά τήν προαγωγήν τῶν ἐν τῇ Πόλει Ἱεροψαλτικῶν πραγμάτων. 
     Ἀνάλογον τιμητικήν πλακέταν ἐδέξατο, ἐκ μέρους τοῦ Συνδέσμου, διά τῶν σεπτῶν Πατριαρχικῶν χειρῶν καί ὁ Μουσικολ. κ. Δημοσθένης Παϊκόπουλος, διατελέσας Δομέστιχος τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, πρότριτα ἑορτάσας τό χρυσοῦν ἰωβηλαῖον αὐτοῦ.
     Ἐνθύμιον πρός τιμήν τοῦ Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν ἐπέδωκεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Τρανουπόλεως κ. Γερμανός, Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενος Σταυροδρομίου, ἐκ μέρους τῆς Ἐφοροεπιτροπῆς αὐτῆς τῷ Μουσικολ. κ. Γεωργίῳ Μπακοπούλῳ. 
     Τήν εκδήλωσιν κατέκλεισε δι’ ὁμιλίας ὁ Παναγιώτατος, συγχαρείς πατρικῶς πάντας τούς συμβαλόντας εἰς τούς ἑορτασμούς καί ἀπευθύνας παραινέσεις πρός τούς διακονοῦντας τά ἀναλόγια τῆς Πόλεως. 
     Ἐπηκολούθησε ξενάγησις εἰς τήν ἐπετειακήν φωτογραφικήν ἔκθεσιν, ἐν τῷ Νάρθηκι τοῦ Ἱ. Ναοῦ, καί δεξίωσις ἐν τῇ παρακειμένῃ Κοινοτικῇ Αἰθούσῃ, καθ’ ἥν μουσικόν πρόγραμμα ἐξετέλεσε τό Ὀργανικόν Σύνολον τοῦ Συνδέσμου, ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ Μουσικολ. κ. Γεωργίου Μαρινάκη.  

Κυριακή, 2.12.2018, με Πατριαρχική Χοροστασία στον Ναό του Αγ. Νικολάου Τσιμπαλί ΚΠόλεως | Μνήμη Λιμού της Ουκρανίας (1932-33)

Σήμερα, πρωί Κυριακής ΙΔ΄ Λουκά, 2 Δεκεμβρίου 2018, στον Ναό του Αγίου Νικολάου Τσιμπαλί Κωνσταντινουπόλεως

[Φωτογραφίες: Yani Kayakoparan]

Η ενορία του Αγίου Νικολάου Τζιμπαλί ή ενορία της Αγιάς ήταν ιδιαίτερα σημαντική και εύρωστη και, σύμφωνα με το πατριαρχικό τυπικό, ήταν η «πρώτη τη τάξει» μεταξύ των 37 ενοριών της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως.

Αρκετά νωρίς, από το 1481 ή το αργότερο το 1512, ενοριακός ναός της συνοικίας γίνεται ο Άγιος Νικόλαος, ένας ναΐσκος που βρίσκεται ανάμεσα στις πύλες Αγιάς και Τζιμπαλί –εξού και το προσωνύμιο του ναού Άγιος Νικόλαος Τζιβαλίου–, πάνω στο τείχος.

Ο ναός του Αγίου Νικολάου δεν είναι γνωστός από τη Βυζαντινή περίοδο, αν και ο Μανουήλ Γεδεών, αναφερόμενος σε σουλτανικά διατάγματα, ισχυρίζεται ότι στη θέση αυτή υπήρχε και προ της Άλωσης εκκλησία Ο συγκεκριμένος ναός έγινε γνωστός μετά τη μετατροπή του ναού της Αγίας Θεοδοσίας σε τζαμί. Αναφορές σε αυτόν κάνουν ο Gerlach το 1576 και ο Πατεράκης το 1604. Ο ναός καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά το 1716 και ξαναχτίστηκε λίγα χρόνια αργότερα, το 1720, οπότε και μετά την αγορά του παρακείμενου αγιάσματος του Αγίου Χαραλάμπους επεκτάθηκε ανατολικά ο χώρος του. Το 1790 έγιναν εκτεταμένες επισκευές στο ναό και χτίστηκε ο νάρθηκάς του. Το 1838, μέσα στο ευνοϊκό κλίμα, εξαιτίας της απαρχής της περιόδου των μεταρρυθμίσεων του οθωμανικού κράτους, οπότε και οι άδειες ανοικοδόμησης και επισκευής μη μουσουλμανικών ναών δίνονταν ευκολότερα, ο ναός ξαναχτίστηκε. Πιθανές καταστροφές ίσως είχε υποστεί ο ναός από το σώμα των γενιτσάρων με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, οι οποίες και ώθησαν προφανώς στην ανοικοδόμηση αυτή, την οποία ανέλαβε ο κάλφας Χατζηνικολής Νικοταΐδης. Το 1906 επισκευάστηκε ξανά ο ναός μετά το σεισμό του 1894, οπότε και φιλοτεχνήθηκε ο ξυλόγλυπτος θρόνος του, και το 1920 ανεγέρθηκε το κωδωνοστάσιό του. Το εκκλησιαστικό συγκρότημα ανακαινίστηκε τελευταία φορά το 1998 από το Ίδρυμα Νικολάου Βαρδινογιάννη.
[πηγή στοιχείων: Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού]




















ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, κατόπιν σχετικῆς προσκλήσεως τῶν ἐν Τουρκίᾳ Διπλωματικῶν Ἀρχῶν τῆς Οὐκρανίας, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Ἱ. Ναῷ τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Κοινότητος Τζιβαλῆ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς, 2ας Δεκεμβρίου, τελεσθεῖσαν εἰς τήν οὐκρανικήν γλῶσσαν.
     Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας, ὁ Πανιερ. Ἀρχιεπίσκοπος Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ἁλικαρνασσοῦ κ. Ἀδριανός, ὁ Ἐξοχ. κ. Andrii Sybiha, Πρέσβυς τῆς Οὐκρανίας ἐν Ἀγκύρᾳ, μετά τοῦ ἐνταῦθα Γεν. Προξένου κ. Oleksandr Gaman καί τοῦ Προξένου Ἐντιμ. κ. Maxym Vdovychenko, ὁ Ἐντιμ. κ. Petr Mares, Γεν. Πρόξενος τῆς Τσεχίας ἐνταῦθα, ὁ Ἐντιμ. κ. Piotr Drzewiecki, Πρόξενος τῆς Πολωνίας, ὁ Ἐντιμ. κ. George Stanciu, Πρόξενος τῆς Ρουμανίας, οἱ Ἐλλογ. Καθηγηταί κ.κ. Turgut Gundez καί Ergun Sevimsoy, ἐπί κεφαλῆς τῆς Κοινότητος τῶν Τατάρων τῆς Κριμαίας ἐν τῇ διασπορᾷ, πολυπληθής ὅμιλος ἐκ τῆς ἐν Πόλει καί ἐν Προύσῃ διαβιούσης Οὐκρανικῆς Παροικίας, πιστοί ἐντεῦθεν καί προσκυνηταί ἐκ Πορτογαλίας, ἐκ Πατρῶν καί ἐξ Ἱερισσοῦ. 
     Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὁ Πατριάρχης ἐτέλεσε τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ἐν Οὐκρανίᾳ τραγικῶν θυμάτων τῆς τεχνηέντως δημιουργηθείσης ὑπό τοῦ Σταλινικοῦ Καθεστῶτος ἐπισιτιστικῆς κρίσεως τῶν ἐτῶν 1932-1933. Ἀπαντητικῶς πρός τήν προσφώνησιν τοῦ Ἐξοχ. κ. Andrii Sybiha, εὐχαριστήσαντος θερμῶς τόν Παναγιώτατον διά τήν τιμητικήν Αὐτοῦ παρουσίαν, Οὗτος, κατά τήν ὁμιλίαν Του, ἀνεφέρθη εἰς τήν ποιμαντικήν μέριμναν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας πρός ἐξυπηρέτησιν τῶν λειτουργικῶν ἀναγκῶν τῶν ἐν Τουρκίᾳ διαβιούντων Οὐκρανῶν καί πρός κανονικήν διευθέτησιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος ἐν Οὐκρανίᾳ διά τῆς ἀπονομῆς τοῦ αὐτοκεφάλου καθεστῶτος, ἀπευθύνας ἐνθέρμους συλλυπητηρίους εὐχάς πρός τάς Ἀρχάς τῆς Χώρας ἐπί τῇ 85ῃ ἐπετείῳ ἀπό τῆς λιμικῆς κρίσεως ἐν αὐτῇ. Σημειωτέον, ὅτι σεπτόν Πατριαρχικόν Μήνυμα, ἀγγλιστί καί οὐκρανιστί, ἐπί τῇ τραγικῇ ταύτῃ ἐπετείῳ, ἐδημοσιεύθη καί εἰς τό διαδίκτυον. 
      Ἐπηκολούθησε δεξίωσις.