e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Ιερεύς Χαράλαμπος Κοντονής ή Παπα-Κουμπούρας

Γραμμένο από τον Νικ. Χ. Κοντονή, Δάσκαλο
Εγεννήθη στο Βανάτο Ζακύνθου το έτος 1887. Υιός του Παναγιώτου και της Μαργαρίτας Κοντονή και εγγονός του Ιερέως Σπυρίδωνος και της Πρεσβυτέρας Αναστασίας Κοντονή.

Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Βανάτου και το Σχολαρχείο (Γυμνάσιο) Πύργου, ευρισκόμενος εκεί, υπό την προστασία και το μεγάλο ενδιαφέρον του θείου του ιατρού Χαραλάμπους Κοντονή, του οποίου είχε και το όνομα.
Νυμφεύτηκε την Μαγδαληνή, το γένος Γιατρά, από το χωριό Παντοκράτορας (Πισινόντας), με την οποία απέκτησε έξι (6) τέκνα: Την Κούλα δασκάλα, τον Δημήτριο παντοπώλη, τον Σπυρίδωνα ιερέα, τον Παναγιώτη αξιωματικό του Πυροσβεστικού Σώματος, τον Ελπιδοφόρο αστυνομικό και τον Νικόλαο δάσκαλο.

Από μικρός είχε δείξει την αγάπη του στην Εκκλησία, επηρεασμένος ίσως από τον Νόνο του ιερέα Σπυρίδωνα και τον πατέρα του Παναγιώτη ιεροψάλτη. Έτσι στην αρχή ήτο και αυτός ιεροψάλτης, αλλά και Γραμματέας της Κοινότητας Βανάτου.
Στη συνέχεια, την 1η Μαρτίου 1918, χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Ζακύνθου Διονύσιο Πλέσσα και στις 21 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου, από τον ίδιο Μητροπολίτη, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στη Φανερωμένη του Βανάτου, που τότε η εκκλησία αυτή ήταν παρεκκλήσιο της Παναγούλας Βανάτου. Σ' αυτή την εκκλησία τοποθετήθηκε ιερεύς, την οποία με ενέργειές του και εράνους έφτιαξε, όπως είναι σήμερα. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι το καμπαναριό της, που ήταν μονό, σαν της Παναγούλας. Αυτό καταστράφηκε, με τους σεισμούς του Αυγούστου του 1953. Έτσι το Βανάτο, για πρώτη φορά είχε δύο ενοριακούς ναούς: την Παναγούλα, με ιερέα τον Ιωάννη Ζαρκάδη και την Φανερωμένη, με ιερέα τον Χαράλαμπο Κοντονή, τον Παπα-Μπάμπη.
Η ωραία του φωνή αλλά και το τυπικό, που ακολουθούσε, κατά την τέλεση της θείας Λειτουργίας και όλων των άλλων ιερών ακολουθιών εγέμιζαν τη Φανερωμένη από κόσμο, που δεν ήταν μόνο Μπανατιώτες. Διακόνησε την εκκλησία του Βανάτου επί 50 χρόνια και δεν θέλησε ποτέ να εγκαταλείψει το χωριό του, παρά τις επίζηλες προτάσεις που είχε, ιδίως από τον τότε Μητροπολίτη Χρυσόστομο Δημητρίου. Όταν, για λόγους υγείας, παραιτήθηκε ο παπά Γιάννης Ζαρκάδης, τότε, με απόφαση τού Μητροπολίτη Χρυσοστόμου, ορίσθηκε εφημέριος όλου του χωριού και με ενέργειες του οι δύο ενορίες ενώθηκαν σε μία, με Βασιλικό Διάταγμα και ονομάσθηκαν «Ηνωμένοι Ιεροί Ναοί Βανάτου».
Έχαιρε ιδιαίτερης αγάπης και εκτίμησης από τους προϊσταμένους του Μητροπολίτες Διονύσιο Πλαίσα, Χρυσόστομο Δημητρίου, Αλέξιον Ιγγλέση και Απόστολο Παπακωνσταντίνου. Είχαν εκτιμήσει όλοι την τιμιότητά του, την ντομπροσύνη του και τη γενναιότητά του σε δύσκολες στιγμές.



Τιμήθηκε απ’ όλους, με όλα τα οφίκια της Εκκλησίας μας. Ήταν Γενικός Αρχιερατικός Αντιπρόσωπος του τέως Δήμου Ψωφίδος, Τελετάρχης των εορτών του Αγίου μας Διονυσίου, Μέγας Οικονόμος και Σταυροφόρος της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου.


Υπήρξε ελεήμων, βοηθός και συμπαραστάτης των αδυνάτων, μεγάλος πατριώτης, φιλόξενος και πνευματικός Πατέρας όλων των Μπανατιωτών και όχι μόνο.

Ήλθε όμως η ώρα, που ο Θεός αποφασίζει και έτσι απεβίωσε στις 31 Οκτωβρίου 1967, στο σπίτι του γιου του Νικολάου, πίσω ακριβώς από το Μητροπολιτικό Μέγαρο και την 1η Νοεμβρίου κηδεύτηκε στην Παναγούλα του Μπανάτου. Ο επικήδειός του έγινε από τον τότε Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Απόστολο, νυν Κιλκισίου. Ήταν πολύ θερμά και επαινετικά τα λόγια του Δεσπότη, όπως θερμά ήταν τα δάκρυα των παιδιών του και η συμμετοχή του άμετρου κόσμου, που τον συνόδεψε στην τελευταία του κατοικία.