e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Η 5η ημέρα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου στην Ουγκάντα


































Την 6η Νοεμβρίου ε.έ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, ευρισκόμενος στην πρωτεύουσα της Ουγκάντας Καμπάλα και έδρα της Ι.Μητροπόλεως Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας, πραγματοποίησε ποιμαντικές επισκέψεις στα ιεραποστολικά Κέντρα και τις Ενορίες της πόλεως και των περιχώρων.

Συγκεκριμένα, επισκέφθηκε την Ενορία του Αποστόλου Λουκά KABOGNE και τα παρακείμενα Σχολεία, όπου ο Πατριάρχης μίλησε στους μαθητές τονίζοντας την αξία της μορφώσεως όταν αυτή συνδυάζεται με την πίστη και την ευσέβεια.

Κατόπιν, επισκέφθηκε την Κλινική της Μητροπόλεως στην περιοχή αυτή και ενημερώθηκε για την προσφορά της Ορθοδόξου Εκκλησίας στους πάσχοντες ασθενείς της περιοχής.

Την ίδια ημέρα, ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος επισκέφθηκε την Ενορία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος DEGEYA, καθώς και το Ορφανοτροφείο που συντηρεί η Ενορία αυτή, συναναστράφηκε με τα ορφανά παιδιά μοιράζοντας τους δώρα, ενώ δεν παρέλειψε να επαινέσει τις αφιερωμένες κυρίες για την εθελοντική προσφορά τους προς τα ορφανά.

Τέλος, μετέβη στην Ενορία του Αγίου Αντωνίου και την πλησίον αυτής νεοαναγειρόμενη γυναικεία Μονή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την οποίαν ο ίδιος θεμελίωσε προ 4ετίας, μίλησε για την προσφορά του Μοναχισμού στην ζωή της Εκκλησίας και τέλεσε την μοναχική κουρά μιας εκ των δοκίμων μοναχών της Μονής, ονομάσας αυτήν Μαρία προς τιμήν της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Επίσης ευχαρίστησε την Αδελφότητα της Μονής Χρυσοπηγής Κρήτης που στηρίζει το Μοναστήρι στην Ουγκάντα και έθεσε τα πνευματικά θεμέλια στις πρώτες μοναχές της νεοπαγείσας Αδελφότητος.

Ο πιστός άνθρωπος ούτε πτοείται, μήτε λυγίζει

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Ζ’ Λουκά
8ης Νοεμβρίου 2015 (Ταξιαρχών)
(Λουκ. η’ 41-56)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Τρομερή η αγωνία και ο πόνος που κατέλαβαν τον Ιάειρο βλέποντας να πεθαίνει το μονάκριβο παιδί του, η αγαπημένη κόρη του. Έτρεξε με πόνο στην καρδιά κι έπεσε στα πόδια του Κυρίου εκλιπαρώντας να τον ελεήσει με κάποιο θαύμα. Όμως το μήνυμα της καταστροφής και του θανάτου τον πρόλαβε. Ήλθε σε συνάντησή του ένας άνθρωπος του σπιτιού του και του ανήγγειλε ότι το κορίτσι έχει πια φύγει απ’ τη ζωή. Όμως ο Κύριος Ιησούς Χριστός του δίνει θάρρος και του λέει να μείνει όρθιος και να μην φοβάται. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η πίστη, η οποία διώχνει τον φόβο και την απελπισία.

Οι πρωτόπλαστοι ήταν ήσυχοι και ευτυχείς. Δεν φοβούνταν τίποτε μέχρι την στιγμή που μπήκε στην ζωή τους η αμαρτία και ο τρόμος του θανάτου μετά την διάπραξη του προπατορικού αμαρτήματος. Έτσι έχασαν την πίστη στον Θεό και πίστεψαν στον μισάνθρωπο και καταστροφέα των ψυχών διάβολο. Τέτοιος υπήρξε ο φόβος και η σύγχυσή τους που δεν άντεξαν να ακούνε την φωνή του Θεού, αλλά έτρεξαν να κρυφτούν από ντροπή. Από τότε ο φόβος έγινε ο αχώριστος σύντροφος του ανθρωπίνου γένους, επί αιώνες πολλούς, σε όλες τις εκδηλώσεις και εκφάνσεις της ζωής του.

Οι άνθρωποι φοβούνται και υποπτεύονται ο ένας τον άλλον, ακόμη και τους δικούς τους ανθρώπους. Φοβούνται τις ασθένειες και τις ατυχίες, την ξηρασία, τον πόλεμο, τις κοινωνικές αναστατώσεις, τους σεισμούς, τις πλημμύρες, τους ανέμους, τα ηφαίστεια, το ψύχος και τον καύσωνα και γενικά κάθε αναστάτωση της φύσης. Και πάνω απ’ όλα φοβούνται τον θάνατο, που φθείρει και εξαφανίζει το σώμα, σβήνοντας ακόμη και την ανάμνηση του ανθρώπου. Και ό,τι ο καθένας σύναξε με αδικίες, αγωνίες και κόπους, εγκαταλείπεται σε άλλους, που το βρίσκουν έτοιμο και το διασκορπίζουν. Έτσι αδιάκοπα η μία γενεά διαδέχεται την άλλη, επί αιώνες και χιλιετίες και όλα τα ανθρώπινα είναι μάταια, όπως λέει ο Εκκλησιαστής στην Παλαιά Διαθήκη.

Όμως στον άνθρωπο τον πιστό συμβαίνει κάτι το θαυμαστό! Ζει μέσα σε αυτές τις ατέλειωτες δοκιμασίες χωρίς να τον λυγίζουν, χωρίς να πτοείται! Διότι γνωρίζει ότι δίπλα του έχει τον Θεό βοηθό, σωτήρα και υπερασπιστή, ακόμη κι αν αυτό, πολλές φορές, δεν φαίνεται. Οι Φύλακες Άγγελοι του Θεού -για τους οποίους κάνουμε σήμερα τιμητική σύναξη- τον περιστοιχίζουν. Έτσι γνωρίζει ότι το αιώνιο συμφέρον του έχει διασφαλιστεί και, παραμένοντας ατρόμητος και θαρραλέος.

Έτσι, λοιπόν, ακολουθώντας τον Ιησού, που ανέστησε την κόρη του Ιαείρου θαυματουργικά, δεπείσμα όλων αυτών που τον περιγελούσαν και απιστούσαν στο θαύμα, θα διατηρήσουμε την ηρεμία και την χαρά μας. Και οι Άγγελοι του Θεού θα μας στεφανώσουν με το αμάραντο στεφάνι της θείας Δόξας, όσο κι αν οι ασεβείς μάς υβρίζουν και μας ειρωνεύονται. Γένοιτο!