Την Κυριακή, 31 Μαρτίου 2024, στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, τελέστηκε με πρωτοβουλία της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δοξολογία επί τη Εθνική Επετείω της 1ης Απριλίου 1955, ημέρας που σηματοδοτεί την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ στη Μεγαλόνησο.
Πλημμύρισαν από την ευσεβή παρουσία και συμμετοχή του φιλαγίου Λαού της Ιεράς Μητροπόλεως Κινσάσας και των γύρω περιοχών, οι αυλές του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου της Ελληνικής Κοινότητος στην Κινσάσα της Κεντρικής Αφρικής, κατά την ευλογημένη ημέρα της Κυριακής Β’ Νηστειών, 31 Μαρτίου 2024, όπου ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος ο Β’ τέλεσε την εις Επίσκοπον χειροτονία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μπενίν και Τόγκο κ. Αθανασίου.
Την Κυριακή Β΄ των Νηστειών, 31 Μαρτίου 2024, ο Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ χοροστάτησε κατά τον όρθρο και την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Ευφημίας, ο οποίος βρίσκεται εντός της αγοράς της Χαλκηδόνας, στο σταυροδρόμι των πολιτισμών, και αποτελεί πόλο έλξης πολλών προσκυνητών και επισκεπτών από το εξωτερικό αλλά και από την Πόλη.
Ένα ξεχωριστό μάθημα του Κατηχητικού Σχολείου πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 31 Μαρτίου 2024, στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης.
Παράδοξα δρώμενα ξετυλίγονται μέσα στα στιγμιότυπα από τη ζωή και δράση του Χριστού, που χαρακτηρίζουν και νοηματοδοτούν την περιρρέουσα λειτουργική ατμόσφαιρα της Β΄ Κυριακής των Νηστειών. Κάποιοι χεροδύναμοι Ιουδαίοι τολμούν το εξής τρελό: Εξαιτίας της πολυκοσμίας γύρω και μέσα στην οικία όπου βρίσκεται ο Ιησούς και, μη βρίσκοντας άλλη πρόσβαση, τρυπούν τη στέγη για να κατεβάσουν από εκεί με σκοινιά, μπροστά σ’ Εκείνον, το φορείο μ’ έναν παράλυτο συγγενή τους. Έτσι βρίσκουν τρόπο να παρακάμψουν τον συνωστισμό του πλήθους και να πλησιάσουν τον παράξενο εκείνον Δάσκαλο, ο οποίος, περιοδεύοντας σε πόλεις και χωριά, δείχνει με πρωτάκουστα κηρύγματα και πράξεις θαρραλέες και θαυμαστές ότι ο Ίδιος είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Τελικά, μέσα από την διήγηση του κατά Μάρκον Ευαγγελίου (2, 1-12), φαίνεται πανηγυρικά ότι ο Ναζωραίος εκείνος πρώην ξυλουργός, στην πραγματικότητα δεν ήταν άλλος από τον πολυαναμενόμενο Μεσσία, τον Ποιητή και Πλάστη και Προνοητή του Κόσμου, τον πριν και μετά από την απειρότητα του χρόνου και της λογικής μας Εξουσιαστή του Σύμπαντος.
Στον ιστορικό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων, στην Καθέδρα της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Ταλαντίου και Λοκρίδος, στην πόλη της Αταλάντης, τέλεσε σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών την εις πρεσβύτερον χειροτονία του π. Χρήστου Βούλγαρη, υιού του πολιού γέροντος και επί πολλές δεκαετίες προϊσταμένου και εφημερίου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Θεοδώρων Αταλάντης Πρωτ. π. Δημητρίου Βούλγαρη, ο οποίος και θα διακονεί την περιοχή της Λοκρίδος και τους ευλαβείς κατοίκους της.
Τὴν μνήμη τοῦ μεγάλου Πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἁγίου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ τοῦ Ἁγιορείτη καὶ Ἡσυχαστῆ, τίμησε σήμερα ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Καστορίας, παρουσίᾳ τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου Ἐπισκόπου Ἐδέσσης τοῦ Θαυματουργοῦ, τὴν ὁποία ὑποδέχθηκε κλῆρος καὶ λαὸς τὸ ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Γκάνα, 31 Μαρτίου 2024: Β΄ Κυριακή Νηστειών στη Μητρόπολη Άκκρας και δη στον Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, πρωτολειτούργησε ως νέος Ποιμενάρχης ο εκ Ζακύνθου ορμώμενος, μέχρι πρότινος Μητροπολίτης Αξώμης, νυν δε Μητροπολίτης Άκκρας κ. Δανιήλ.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
Του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου - Καθηγητού
Ιδιαίτερη τιμητική θέση κατέχουν στην Εκκλησία μας οι άγιοι θεοφόροι Πατέρες, οι οποίοι πήραν μέρος στις Άγιες Οικουμενικές Συνόδους, και με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος αποφάνθηκαν για τη σώζουσα ορθόδοξη πίστη μας. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Υπάτιος Επίσκοπος Γαγγρών, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο και διακρίθηκε ως φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας. Επί πλέον αξιώθηκε και της θαυματουργίας.
Του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου - Καθηγητού
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κυριακή Β΄ Νηστειών (Γρηγορίου του Παλαμά), 31/3/2024
Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ
Του π. Δημητρίου Μπόκου
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας δεν έκλεισε. Συνεχίζεται και τη Β΄ Κυριακή των Νηστειών, με τη μνήμη του μεγάλου αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. Ο άγιος Γρηγόριος έζησε τον 14ο αι. και υπήρξε ένας από τους σοφότερους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Όλη του η ζωή υπήρξε ένας μεγάλος αγώνας για την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας και ιδιαίτερα για το μεγάλο κεφάλαιο της θεολογίας μας που αφορά την ομοίωση του ανθρώπου με τον Θεό και την τελική ένωση μαζί του (θέωση).
«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Καπερναοὺμ, καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (Μάρκ. 2, 1-2)
«Τόν καιρό ἐκεῖνο, μπῆκε πάλι ὁ ᾿Ιησοῦς στὴν Καπερναοὺμ καὶ διαδόθηκε ὅτι βρίσκεται σὲ κάποιο σπίτι. ᾿Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ὥστε δὲν ὑπῆρχε χῶρος οὔτε κι ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα· καὶ τοὺς κήρυττε τὸ μήνυμά του».
Του Σεβ. Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού
Ἕνα ἰδιαίτερο θαῦμα μᾶς ἐξιστορεῖ σήμερα ἡ εὐαγγελικὴ περικοπή. Πρόκειται γιὰ τὴν θεραπεία ἑνὸς παραλυτικοῦ στὴν πόλη τῆς Καπερναούμ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι ἀνήμπορος νὰ πλησιάσει τὸν Χριστό. Οἱ δυνάμεις του τὸν ἔχουν ἐγκαταλείψει. Πιθανὸν νὰ τὸν ἔχει ἐγκαταλείψει καὶ ἡ ἐλπίδα πὼς κάποτε θὰ ξαναβρεῖ τὴν ὑγεία του. Ὁ πρωταγωνιστὴς τοῦ σημερινοῦ θαύματος δὲν εἶναι σὲ θέση ὄχι μόνο νὰ κινηθεῖ ἀλλὰ καὶ νὰ ἀρθρώσει τὸ αἴτημά του. Παρουσιάζεται ἐντελῶς ἀκίνητος καὶ ἐντελῶς σιωπηλός. Ἀπὸ μόνος του δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ προσφέρει στὸν ἑαυτὸ του ἀπολύτως τίποτε. Δὲν εἶναι ὅμως μόνος. Ἡ ζωὴ τοῦ στέρησε πολλά, τοῦ χάρισε ὅμως ἀνθρώπους ποὺ τὸν ἀγαποῦν. Δὲν ἔχει ὑγεία, ἔχει ὅμως φίλους. Καὶ μάλιστα, φίλους ποὺ δὲν περιορίζονται μόνον στὴν συμπόνια καὶ τὴν συμπάθεια. Φίλους ποὺ δὲν ἀρκοῦνται στὸν καλὸ λόγο ἢ ἀκόμη καὶ σὲ μία προσευχὴ γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας του. Ὁ παραλυτικὸς ποὺ γνωρίζουμε σήμερα, ἔχει φίλους ποὺ εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ δραστηριοποιηθοῦν καὶ νὰ πράξουν ὅ,τι εἶναι δυνατόν, προκειμένου νὰ τὸν ξαναδοῦν καὶ πάλι νὰ ζεῖ ἀνάμεσά τους ὡς ὑγιὴς ἄνθρωπος.
Του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου – Καθηγητού
Η λέξη Ησυχασμός παράγεται από το ρήμα ησυχάζω που σημαίνει βρίσκομαι σε κατάσταση σιγής, ηρεμίας και αυτογνωσίας. Ο ησυχαστής μοναχός, αλλά και λαϊκός, πλημμυρισμένος από θείο έρωτα, προσπαθεί να αποβάλλει κάθε κοσμική ενασχόληση και σκέψη, αποζητά την ησυχία και επικεντρώνεται στη μνήμη του Θεού, λέγοντας αδιάλειπτα την νοερά προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό». Η άσκηση αυτή καθαρίζει την καρδιά από κάθε πάθος και το νου από τους ακάθαρτους λογισμούς, τους οποίους υπαγορεύουν οι δαίμονες. Ο ησυχαστής έτσι αποκτά «νουν Χριστού», όπως είπε ο απόστολος Παύλος. Το μυαλό του, η καρδιά του, οι αισθήσεις του και γενικά ολόκληρη η ψυχοσωματική του υπόσταση γεμίζει από την άκτιστη χάρη και την παρουσία του Θεού, τον καθαρίζει από τους ρύπους της αμαρτίας, τον αγιάζει, τον καθιστά μέτοχο των ακτίστων ενεργειών του Θεού. Με την συνεχή άσκηση ο ησυχαστής αισθάνεται με τις σωματικές του αισθήσεις, βλέπει με τα σωματικά μάτια του το άκτιστο θείο φως, αυτό το φως που είδαν οι άγιοι απόστολοι στο όρος Θαβώρ.
