e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Η εορτή του Αγίου Γεωργίου στην Grenoble της Γαλλίας
















 



Ως γνωστόν, παρακολουθούμε με ανταποκρίσεις την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Γκρενόμπλ της Γαλλίας, επειδή εκεί βρίσκεται από ετών και εφημερεύει ο Ζακυνθινός Πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Σκαρτσής.

Σήμερα λοιπόν είχαν την πανήγυρη του ναού τους, τού επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, τιμώντας την μνήμη του Τροπαιοφόρου εκ μεταθέσεως από την Δευτέρα της Διακαινησίμου. Προεστός της ευχαριστιακής Σύναξης ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο οποίος απηύθυνε αναστάσιμους παραινετικούς λόγους προς το πυκνό εκκλησίασμα.  Μετά το πέρας της θ. Λειτουργίας υπήρξε δεξίωση, στην διάρκεια της οποίας ο Καλλιτεχνικός Όμιλος "Ορφεύς" παρουσίασε μουσικό πρόγραμμα.

Χρόνια Πολλά Μανούλες

Άρθρο της Άννας Tσουκαλά-Κουφού

Εάν σας έλεγα ότι περίμενα με ανυπομονησία την γιορτή της μητέρας ίσως να μην ήμουν απόλυτα ειλικρινής, εάν όμως σας έλεγα ότι την περίμενα με χαρούμενη διάθεση, θα ήμουν ακριβής. Τούτο, για να δεχθώ ευχές από τα παιδιά μου - εγγόνια δεν έχω ακόμη, αλλά πού θα πάει θ’ αποκτήσω. Γιατί θα δεχόμουν ευχές από κάποιες φίλες, από τον Ιερέα της ενορίας μας, που μας μοίρασε τιμητικά από ένα άνθος σε εκάστη μητέρα, μια και τυγχάνει αιδεσιμολογιότατος και πολύτεκνος και γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει μητέρα! Θα δεχόμουν βασικά και πρωταρχικά χρόνια πολλά από τον σύζυγό μου, που για χατίρι του και για τα τέσσερα παιδιά μας εγκατέλειψα και καριέρα και τιμές και τίτλους. Όμως την Λογοτεχνία και την Καλλιτεχνία δεν την εγκαταλείπω με τίποτα, εφόσον ο Θεός με έχει υγιή. Εξ άλλου γι’ αυτές, δεν υποχρεώνεσαι επί καθημερινής βάσεως να χτυπάς κάρτα, τις κουβαλάς στην καρδιά σου και στο σπίτι σου και τις φροντίζεις με περισσή αγάπη.

Έτσι σήμερα 8 Μαΐου, παρ’ ότι ο καιρός δεν είναι τόσο ανοιξιάτικος, ένιωσα Άνοιξη και Καλοκαίρι στην ψυχή μου. Έλαβα επίσης τις ευχές και χρόνια πολλά και από μια αγαπημένη φίλη, που τυγχάνει να είναι άτεκνη. Τα λόγια της ήταν από καρδιάς, λόγια αγάπης και ειλικρίνειας, με ευθύ βλέμμα και ευθεία καρδιά και καλοσύνη. Ομολογώ ότι ένιωσα λίγο άβολα. Τι να ευχηθείς σ’ έναν άνθρωπο, που ασφαλώς δεν πρόκειται να τεκνοποιήσει, την ημέρα της γιορτής της μητέρας; Ευχήθηκα ασφαλώς χρόνια πολλά με έναν κόμπο να με κρατά σφικτά την ψυχή μου εκείνη τη στιγμή. Όμως την αντίκρισα τόσο χαρούμενη! Αυτό μ’ έκανε να νιώσω και εγώ όμορφα και σκέφθηκα ότι τα χρόνια πολλά, δεν ανήκουν μόνο στις μητέρες, είναι για όλες τις γυναίκες, άσπρες , μαύρες, κίτρινες, νέες ηλικιωμένες, απανταχού της γης, είτε έχουν σαρκικά παιδιά είτε όχι. Γιατί η γυναίκα, πλασμένη από τον δημιουργό με πλεόνασμα αγάπης, μπορεί να προσφέρει την μητρική της αγάπη σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης με ποικίλους τρόπους: Από την τρυφερή γλυκιά καλημέρα της, μέχρι σε σημαντικά έργα αγάπης. Και υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις της μητρικής αγάπης τρανά δείγματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς στον κόσμο μας! Γυναίκες που δεν απόκτησαν δική τους οικογένεια έγιναν φωτεινά παραδείγματα στοργής και αλτρουισμού, προσφοράς και αγάπης σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα που είναι εικόνα Θεού. Είναι οι σπουδαίες αυτές γυναίκες μητέρες όχι «της κοιλιάς», αλλά της «καρδιάς», που βοήθησαν και συμπαραστάθηκαν, που βοηθούν και συμπαρίστανται όχι σ’ ένα ή δύο παιδιά, αλλά σε ολόκληρες Κοινότητες.

Ας θυμηθούμε την Μητέρα Τερέζα, την καθολική μοναχή από την Αλβανία, που πάνω από 45 χρόνια βοηθούσε τους φτωχούς και καταφρονεμένους της Ινδίας, την Γερόντισσα Γαβριηλία, την αγιασμένη μορφή του εικοστού αιώνα, που εφήρμοσε την ασκητική της αγάπης, εγκαταλείποντας τα πάντα για να αφοσιωθεί στην περίθαλψη και βοήθεια των αναξιοπαθούντων και πολλές άλλες γυναικείες μορφές, γνωστές και άγνωστες, που αγωνίζονται τον ευγενή αγώνα της αυτοθυσίας και της προσφοράς εντελώς ανιδιοτελώς. Είναι οι γυναίκες, είτε παντρεμένες είτε όχι, που έχουν προσφορά πνευματική, ηθική και υλική στην κοινωνία, που πρέπει να μην αισθάνονται μειονεκτικά έναντι των άλλων γυναικών που έχουν τεκνοποιήσει, αλλά πρέπει να είναι υπερήφανες. Προσφέρουν έργο πολύ σημαντικό στην κοινωνία στην κάθε μια κοινωνία, εκεί που τις έχει ορίσει η Θεία Πρόνοια να ζουν. Προσφέρουν έργο χωρίς να είναι υποχρεωμένες, ενώ εμείς που αποκτήσαμε παιδιά έχουμε χρέος να φροντίσουμε τους ανθρώπους που φέραμε στον κόσμο, τα παιδιά μας.

Στο σημερινό άρθρο μου ήθελα από καρδιάς να συγχαρώ αυτές τις άγιες ψυχές και να τους ευχηθώ χρόνια πολλά με την καρδιά μου. Σε αυτές τις πνευματικές μανούλες θέλω να απευθυνθώ και να τους πω ότι θα υπάρχουν στις καρδιές της κοινωνίας, στις καρδιές των ανθρώπων που γνωρίζουν να σέβονται, να αγαπούν και να εκτιμούν ό,τι ευγενικό, καθαρό και ιερό κρύβουν στις αγνές ψυχές των, που αυτό είναι η ανιδιοτελής αγάπη. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, λοιπόν , σε όλον τον γυναικείο πληθυσμό απανταχού της γης, που αισθάνεται το ιερό αίσθημα της μάνας, μέσα από τα ιερά νάματα της λέξης.

Τα πρωτόκλητα πουλιά [3]



Ανεμόθυτος
ορθρίζει ο Πατριάρχης
φρουρώντας λέξεις:
Ασπόρως και αφράστως
η δροσοβόλος θρόνον.

[Ποίηση, φωτογραφία: π. Παναγιώτης Καποδίστριας, copyright 2010/11]