e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Διαμαρτυρία του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου Β΄ για τη στάση των Ισραηλινών σε βάρος των Παλαιστινίων

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Για την κατανόηση της σημερινής ανάρτησής μας πρέπει εισαγωγικά να πούμε, ότι σύμφωνα με το ιδιάζον Ζακυνθινό Εκκλησιαστικό Τυπικό, το βράδυ της παραμονής των Θεοφανίων κάθε χρόνο συμβαίνουν τα εξής αξιοπρόσεκτα: Ο Όρθρος της Εορτής ψάλλεται αφ' εσπέρας στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου των Ξένων και αμέσως μετά ο Κλήρος ιεροφορεμένος, οι Άρχοντες, ο Λαός και οι Φιλαρμονικές συνοδεύουν εν πομπή τον εκάστοτε Μητροπολίτη στο Μητροπολιτικό Μέγαρο. Στην αίθουσα του θρόνου μια καλλίφωνη Χορωδία ψάλλει ειδικά συνθεμένα παραδοσιακά Κάλαντα, που αφορούν στον Μητροπολίτη (τα λεγόμενα "Φώτα του Δεσπότη") και ύστερα εκείνος εξέρχεται στον εξώστη του Μεγάρου, απ' όπου εκφωνεί βαρυσήμαντη επίκαιρη Ομιλία προς τον Λαό, που βρίσκεται συγκεντρωμένος από κάτω. Τέλος, γίνεται δεξίωση όλων στην αίθουσα του θρόνου.

Η τοπική εθιμική ευσέβεια τιμά αυτή τη νύχτα της Θείας Επιφανείας τον Επίσκοπό της, μια και στο πρόσωπό του βλέπει τον Επιφανέντα Χριστό. Δεν μάς προκύπτει παρόμοια τιμητική για Επίσκοπο εκδήλωση ανά την Ορθοδοξία. Σημειωτέον, ότι αυτή η γιορτή κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κάθε Ζακυνθινού και την αναμένουμε όλοι με περισσή προσμονή κάθε χρόνο.

Φέτος κι ενώ όλα ήταν έτοιμα, ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος Β΄, με αφορμή τα θλιβερά γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Λωρίδα της Γάζας, έκαμε το βράδυ της Κυριακής την ακόλουθη σημαντική δήλωση:

«Έχω την ύψιστη τιμή να είμαι διάδοχος του αειμνήστου Μητροπολίτου Ζακύνθου Χρυσοστόμου Δημητρίου, του Ιεράρχη εκείνου που κατά την διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής, διέσωσε άπαντες τους Εβραίους της Ζακύνθου με ορατό τον κίνδυνο της ζωής του.

Σήμερα αυτό που συμβαίνει σε βάρος του ταλαιπωρημένου λαού της Παλαιστίνης δεν μπορεί να με αφήσει ασυγκίνητο.

Για τον παραπάνω λόγο, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης και καταδίκης της συνεχιζόμενης πολεμικής επιχείρησης του Ισραήλ, ματαιώνεται η αποψινή καθιερωμένη επίσημη μετάβασή μου από τον Καθεδρικό Ναό στο Μητροπολιτικό Μέγαρο καθώς επίσης τα Κάλαντα, η Ομιλία και όλη η εν γένει εκτός Ναού εθιμική τελετή. (...)

Ευχόμεθα να επικρατήσει η Ειρήνη στην περιοχή και σε ολόκληρο τον Κόσμο».

Πρόκειται για μιαν ανδρεία στάση του κ. Χρυσοστόμου έναντι της γενοκτονίας, που επιχειρείται αυτές τις μέρες στην αιματοβαμμένη Παλαιστίνη. Όπως είναι γνωστό, ο Μητροπολίτης Ζακύνθου δεν διστάζει, μήτε φοβάται ποτέ να εκφράσει ευθαρσώς την άποψή του, έναντι των κάθε λογής ισχυρών της ημέρας (και της νύχτας), όταν θεωρήσει ότι παρεκκλίνουν της γνησιότητας της αποστολής τους.

Για να γίνει σαφέστερη η δήλωση του κ. Χρυσοστόμου Β΄, πρέπει να εξηγηθεί, ότι κατά την περίοδο του Ολοκαυτώματος, παρουσιάστηκαν στον Γερμανό Διοικητή Ζακύνθου ο τότε Μητροπολίτης του νησιού Χρυσόστομος Α΄ (ο Δημητρίου) και ο τότε Δήμαρχος Ζακυνθίων Λουκάς Γ. Καρρέρ, εκλιπαρώντας για τη σωτηρία των Ζακυνθινών Εβραίων. Στην άρνηση του Γερμανού, ο Ζακύνθου επέδωσαν ένα χαρτί, λέγοντας: "Πάρετε τον κατάλογο των οικογενειών των Εβραίων της Ζακύνθου". Τι έγραφε το χαρτί; "Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος και Δήμαρχος Καρρέρ"!!!!!!!!

Τούτη η ύψιστη στάση αλτρουϊσμού και αυταπάρνησης είχε σαν αποτέλεσμα να διασωθούν και οι 275 Ζακύνθιοι Εβραίοι "υπό την προσωπική ευθύνη του Μητροπολίτου και του Δημάρχου". Οι Ισραηλίτες όλων των εποχών έκτοτε ευγνωμονούν παντοιoτρόπως τους σωτήρες τους.

[Βλ. Διονυσίου Χ. Στραβολέμου, Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος Δημητρίου (Συμβολή στην Ιστορία της Ζακύνθου μιας σύγχρονης εικοσιπενταετίας), Αθήναι 1976, σ. 229-233].