ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής ΙΒ΄ Λουκά
20 Ιανουαρίου 2019
(Λουκ. ιζ΄ 12-19)
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Φοβερή και ανίατη ασθένεια υπήρξε η λέπρα. Δημιουργούσε πληγές, προξενούσε φρικτούς πόνους, κατέστρεφε τα μέλη και τους ιστούς του σώματος, καθιστώντας τον άνθρωπο ένα φοβερό και αποτρόπαιο θέαμα.
Από αυτήν την φρικτή κατάσταση γλίτωσε ο Κύριος Ιησούς, με την θεία δύναμη και χάρη Του, δέκα λεπρούς της σημερινής μας περικοπής. Και πώς τον ξεπλήρωσαν οι εννέα εξ αυτών; Με αγνωμοσύνη! Μονάχα ένας γύρισε για να ευχαριστήσει τον Κύριο, γονατίζοντας με ταπεινότητα μπροστά Του, συναισθανόμενος με συντριβή την ατέλεια και την αμαρτωλότητά του.
Πολλές φορές η ζωή μας πλήττεται από ασθένειες και ταλανίζεται από δοκιμασίες. Πλήθος πνευματικών και σωματικών ασθενειών βασανίζουν το ανθρώπινο γένος από καταβολής κόσμου. Και αυτές, άλλες φορές είναι ιάσιμες, ενώ άλλες φορές ανίατες και θανατηφόρες. Σε αυτές πάντα προστίθεται και η κακία των ανθρώπων, η αστοργία και η αφιλανθρωπία τους. Δεχόμαστε έναν καθημερινό πόλεμο από φίλους, οικείους και συνεργάτες. Ζούμε την φυσική απώλεια των αγαπημένων και δικών μας ανθρώπων, βιώνοντας τον θάνατο καθημερινά. Η επίγεια ζωή μας είναι ένα ιώβειο δοκιμαστήριο, ένας κυκεώνας οδυρμών και πόνων.
Εδώ μπορούμε να αναρωτηθούμε: Γιατί ο φιλάνθρωπος Θεός επιτρέπει τις θλίψεις και τις δοκιμασίες; Μα ακριβώς επειδή μάς αγαπά ο Κύριος, μάς παιδαγωγεί και μάς καθοδηγεί στον δρόμο του φωτισμού και του αγιασμού. Οι παιδαγωγικές αυτές δοκιμασίες σκοπό έχουν να μας κάνουν να νιώσουμε την αμαρτωλότητά μας και να διορθώσουμε τα λάθη και την ασέβειά μας, η οποία αποτελεί και την πηγή κάθε κακού. Και τότε νιώθουμε χαρά ανεξάντλητη, διορθώνουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και είμαστε πια πρόθυμοι να συγχωρήσουμε και τα σφάλματα των συνανθρώπων μας, νιώθοντας γι’ αυτούς κατανόηση και επιείκεια.
Την συναίσθηση αυτήν είχε και ο λεπρός, ο οποίος ευχαρίστησε τον Κύριο, ενώ οι εννέα άλλοι έμειναν βυθισμένοι στο σκοτάδι της αλαζονείας και της αχαριστίας.
Πολλοί άνθρωποι, όταν έχουν την ανάγκη, εκλιπαρούν, όταν όμως λυτρωθούν, γίνονται αδιάφοροι και ψυχροί, ακόμη και εχθρικοί εναντίον του ευεργέτη τους. Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να μην τους μιμηθούμε, διότι τότε η απώλεια της σωτηρίας μας θα είναι σίγουρη και αναπόφευκτη. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου