Αναθυμάται και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Είναι ημέρες του 1999 και πιο συγκεκριμένα: η κρύα έως χιόνος Παρασκευή, 5η Φεβρουαρίου 1999. Ένας ολιγομελής όμιλος κληρικών από την Ελλάδα έχουμε φθάσει στην Ευθεία Οδό της Δαμασκού και μάλιστα στον Ορθόδοξο Πατριαρχικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, σε μια πολυσύχναστη περιοχή της συριακής πρωτεύουσας, όπου ακριβώς είναι και η έδρα του πρεσβυγενούς Πατριαρχείου της Αντιοχείας και του Πατριάρχη Ιγνατίου Δ΄.
Ως Παρασκευή, εδώ, σε κράτος μουσουλμανικό, είναι ημέρα αργίας και -ως εκ τούτου-, για να εξυπηρετηθούν οι πιστοί, τελείται σήμερα η... κυριακάτικη Λειτουργία. Βεβαίως, μεθαύριο (την ερχόμενη δηλαδή Κυριακή) θα ξανατελεσθεί θεία Λειτουργία, αλλά με ελαχιστότατους εκκλησιαζόμενους, επειδή είναι ημέρα εργάσιμη η Κυριακή στη Συρία.
Ως Παρασκευή, εδώ, σε κράτος μουσουλμανικό, είναι ημέρα αργίας και -ως εκ τούτου-, για να εξυπηρετηθούν οι πιστοί, τελείται σήμερα η... κυριακάτικη Λειτουργία. Βεβαίως, μεθαύριο (την ερχόμενη δηλαδή Κυριακή) θα ξανατελεσθεί θεία Λειτουργία, αλλά με ελαχιστότατους εκκλησιαζόμενους, επειδή είναι ημέρα εργάσιμη η Κυριακή στη Συρία.
Σήμερα ιερουργεί ένας σεμνός κληρικός, ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος, μαζί μ' ένα διάκονο. Πληροφορούμαστε ότι την επομένη μέρα ο π. Γεώργιος πρόκειται να αναχωρήσει στην Βραζιλία για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των Αντιοχειανών πιστών της χώρας εκείνης της νοτίου Αμερικής. Μετρημένοι οι εκκλησιαζόμενοι στον κεντρικότερο ετούτο ναό του Πατριαρχείου, η ατμόσφαιρα ιδιαίτερα κατανυκτική, οι δε ψάλλοντες με το ιδιότυπο ανατολικό ύφος της χώρας! Παραδεχόμαστε ότι δεν αισθανόμαστε ξένοι! Ούτως ή άλλως, η Θεία Ευχαριστία ενώνει "επί το αυτό" ανθρώπους άγνωστους, αλλοεθνείς ή αλλόγλωσσους, αλλά πάντως "σύσσωμους" και "σύναιμους" με τον Κύριο Ιησού!
Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά τόσα πια χρόνια μετά; Μα δεν βλέπετε τι αιματοκύλισμα έχει γίνει και τι φοβερότερο ετοιμάζεται να συμβεί στην πάλαι ποτέ πεντάμορφη αυτή χώρα των Σύρων; Ο εμφύλιος πόλεμος μαίνεται αδυσώπητος και σκληρότατος ολοένα, ο δε ξένος παράγοντας και οι πρώτοι των εθνών -ως από μηχανής θεοί (!!!)- διαβουλεύονται, ώστε οσονούπω να παρέμβουν και να "λύσουν" το πολυπεριπλεγμένο πρόβλημα της Συρίας και του Άσαντ, αιματοχυλίζοντας ακόμη περισσότερο τον τόπο, κατά το κυνικό εκείνο λατινικό ρητό "si vis pacem, para bellum" (εάν θέλεις ειρήνη, παρασκεύαζε πόλεμο)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου