Φωτογραφίζει και σχολιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Μια πλήρης εβδομάδα έχει παρέλθει από την χαροποιό ημέρα της Λαμπρής Κυριακής. Βρισκόμαστε ήδη στη λεγόμενη "Παλιά Βδομάδα", σε αντιδιαστολή με τη "Νια Βδομάδα" (αυτήν της Διακαινησίμου). Μακάρι, αυτή η "Παλιά Βδομάδα" που διάγουμε, να μη σημαίνει κι επιστροφή στην παλαιότητά μας, μετά την εξαίσια νεότητα, την οποία μάς δώρισε η Ανάσταση του Χριστού!...
Μόνος προς Μόνον ξανά στον Ναό μας, εδώ όπου, δόξη και τιμή, "σηκώσαμε" Ανάσταση, προ ολίγων μόλις ημερών! Τώρα οι δάφνες στέκουν μαραινόμενες, δάφνες παντού τριγύρω μας, για τις οποίες κοπίασαν ευχαρίστως οι νεαροί εθελοντές της Ενορίας μας. Ήδη κάποια βιαστικά ζωύφια κι έντομα φώλιασαν στα φθειρόμενα φύλλα, ενώ μια επίμονη αράχνη πλέκει τα καθ' εαυτήν... Στο κέντρο του Ναού, αγέρωχο το Εικόνισμα της Ανάστασης και από πάνω του, η παλαιότατη βελούδινη Ουρανία (το εν Ζακύνθω λεγόμενο "μπαλδακί"), με τα καλοκέντητα γαρύφαλλα, σκέποντας σεβαστικά το υπεροχότερο γεγονός των υπ' ουρανόν γεγονότων, αυτό της εκ νεκρών εγέρσεως του Μεγάλου Νεκρού μας!
Είναι δειλινό, λοιπόν, και ο ανοιξιάτικος ήλιος γέρνει ολοένα πίσω από τον ορεινό όγκο του Βραχιώνα, εδώ στη Ζάκυνθο. Καθώς μας εγκαταλείπει, στέλνει τις ύστατες ακτίνες του εντός του ναού μας, ωσάν να προσκυνάει κι αυτός τον Αναστάντα. Οι κόκκινες εόρτιες κορδέλες της αναστάσιμης διακόσμησης καθίστανται, τώρα στην δύση, πορφυρές έως μαβιές...
Όμορφες και ωραίες στιγμές στον μεταναστάσιμο Ναό μας, τον αενάως, άλλωστε, αναστάσιμο. Όποιος έχει κατάλληλη όραση, βλέπει! Όποιος έχει ώτα ευήκοα, ακούει τις φωνές των πραγμάτων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου