Ο μικρός ήδη άρχισε να μαρσάρει στην λεωφόρο του ορού. Κουνάει έντονα τα σωληνάκια κάνοντας τον πατέρα να τρομάζει ότι η ροή των σταγόνων αυξάνει τη συχνότητα της. Πάνε τρεις μέρες που αφήνει καθημερινώς τον μικρό για τέσσερις έως πέντε ώρες χωρίς όρο, μια μικρή έκπτωση η οποία εξασφαλίζει δύο αλευρόπιτες για την υπόλοιπη οικογένεια. Αν το υγρό τελειώσει γρηγορότερα, δεν θα άντεχε ούτε ο οργανισμός του παιδιού ούτε το κοινό στομάχι της οικογένειας άλλο "στρίμωγμα". Τα ελάχιστα μεταχειρισμένα φρούτα πρέπει κάλυψαν την αφόρητη πείνα κάνοντας φιλικότερο το στομάχι του μικρού για τη βαριά αντιβίωση. Χθες το ατομικό εβαπορέ γαλατάκι αραιωμένο σε μπόλικο νερό δεν κατάφερε να αποτελέσει φράγμα στις παρενέργειες. Συνεχείς παραισθήσεις όλο το βράδυ, αύξηση παλμών, ηρεμιστικό χάπι, και μισό μεροκάματο στο έκτακτο περιστατικό.
Από το διπλανό κρεβάτι ακούγετε ένα διαπεραστικό τρίξιμο. Το σώμα της ασθενούς κάνει τα σίδερα να τρίβονται καθώς στρίβει. Μια ασθενική φωνή, από αυτές που δεν σε προδιαθέτουν για άμεσο εξιτήριο, του ζητά να σβήσει το φως. Η κυρία αντάλλαξε τη βολή του στρώματος με μια λάμπα για να διαβάζει την Αγιά Γραφή, αλλά τώρα πια δεν της χρειάζεται. Σέρνει την καρέκλα ως τη μέση του θαλάμου ανεβαίνει επάνω και χρησιμοποιώντας το μανίκι τους ως μονωτικό περιστρέφει τη λάμπα μέχρι που βυθίστηκαν όλα στο σκοτάδι. Προσεκτικές κινήσεις για να κατέβει από την καρέκλα. Ψηλάφηση του κρεβατιού μέχρι να βρει την αρχή του σώματος του μικρού και ένα φιλί μάλλον στο κούτελο απ' ότι κατάλαβε. Η επίσκεψη τελείωσε και ήρθε η ώρα να τρυπήσει κι αυτός την πόρτα ως ψυχή που βιάζεται να φύγει από την κόλαση. Μια ανεξήγητη αποστροφή τον κάνει να προτιμήσει την οπή στο τζάμι από το πόμολο. Περνά το δάχτυλο, ασκεί πίεση και χύνεται στο διάδρομο, σαν κουβάς νερό πάνω σε κάρβουνα, με βία, ταχύτητα και ξεφυσήματα. Κάπως έτσι κάθε τέτοια ώρα σβήνει τη φλόγα της φρικτής καθημερινότητας. Και εκεί που ήταν έτοιμος να κατέβει τη σκάλα για πρώτη φορά το μάτι του έπεσε μέσα στο διπλανό θάλαμο. Σκοτεινός. Απόκοσμα σκοτεινός. Σαν ο θάνατος να ετοιμάζει το σκηνικό για την πρόβα τζενεράλε. Ήξερε πως ο θάλαμος αυτός είναι γεμάτος φυματικούς. Φυματικούς και κάτι παράδοξο που έσπαζε την νομοτέλεια του σκότους. Ένα κερί. Κάποιος ψαχούλευε τα χάπια του στο φως του. Παράδοξο. Η "γειτόνισσα" του μικρού να λούζεται στο φως γιατί προτίμησε την Αγιά Γραφή από το στρώμα και εδώ 5 άτομα να βιώνουν το σκοτάδι γιατί το στρώμα προσφέρει ελάχιστη ανακούφιση στο ετοιμοθάνατο σώμα. Ίσως έτσι τιμωρούνται οι άνθρωποι που δεν διαβάζουν την Αγιά Γραφή, σκέφτηκε απλοϊκά, με μια βαριά ασθένεια και σκοτάδι. Αύριο θα ζητήσει προκαταβολή 1 μεροκάματο. Θα φέρει μια Αγία Γραφή στο μικρό να τη συλλαβίζει. Ίσως έτσι να βγει γρήγορα απ' εκεί. Ίσως έτσι τέτοια ώρα να μπαίνει στο σπίτι με 5 αλευρόπιτες αντί 2.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου