Σκέψεις του π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
Το έκτακτο και θαυμαστό γεγονός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα Χριστού αποτέλεσε όχι επίδειξη δύναμης ή φαντασμαγορικό πυροτέχνημα από πλευράς τού Κυρίου Ιησού, αλλά άνοιγμα ενός αποκαλυπτικού παραθύρου προς τη μέλλουσα δόξα και την εποχή των Εσχάτων, απ' όπου μπορέσαμε και -διά της ανύστακτης εκκλησιαστικής ζωής- μπορούμε, σήμερα και κάθε ημέρα, να καταστούμε θεατές μιας έστω ρανίδας (υπερφυούς πάντως) του θεϊκού μεγαλείου και φωτός.
Στο όρος Θαβώρ ο Κύριος δεν απέκτησε φως από κάπου έξωθεν, αλλά έδειξε Φως αφ' Εαυτού Του, έστω και μιαν απειροελάχιστη -πλην υπέροχη- ακτίνα, από εκείνο το παντέλειο Φως, το οποίο διαθέτει! Έκτοτε ο άνθρωπος καλείται σε κάθε λατρευτική ευκαιρία να μεταμορφωθεί επί το θεοπρεπέστερον, δεδομένου ότι δεν παύει να είναι ζώον θεούμενον!
Η ύλη, η οποία τον περιβάλλει, δύναται να αναγγείλει και αυτή την ποίησιν των χειρών του Κτίσαντος και να συνεργήσει στον απώτερο στόχο της θείας οικονομίας για συσσωμάτωση των πάντων στην Αγάπη του Θεού.
Εν προκειμένω ευλογούμε τα σταφύλια, δηλαδή κάποιους εύχυμους από τους πολλούς και διάφορους καρπούς τής χοϊκότητας της Κτίσης, ούτως ώστε, στη συνέχεια, να συνεργήσουν στη μεταμορφωτική τέλεση του Μυστηρίου της μεταδόσεως Αίματος Χριστού στις ατροφικές φλέβες της διαχρονικής ανθρωπότητας. Δεν τιμάμε λατρευτικά -εννοείται- αυτό καθεαυτό το σταφύλι με τρόπο ειδωλολατρικό ή πανθεϊστικό, αλλά πίσω από αυτό οσμιζόμαστε την ποιητική - αγαπητική ψαύση του Δημιουργού επί αυτού του περιβαλλοντικού στοιχείου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου