Εσπέρας 6ης Ιουνίου 2014 στην Παναγούλα Μπανάτου
Τους νεκρούς μας μνημονεύσαμε απόψε, Παρασκευή των Ψυχών, ενόψει Πεντηκοστής, στο ναό της Παναγούλας, εδώ στο Μπανάτο.
Ο Εφημέριος π. Παναγιώτης, μεταξύ άλλων, είπε στην επίκαιρη ομιλία του:
"Από εμάς οι νεκροί μας, όντες στα χέρια του δικαιοκρίτη Θεού, δεν περιμένουν τίποτε άλλο εκτός από τη μνημόνευσή τους. Ένα πρόσφορο, από το οποίο ο λειτουργός ιερέας θα βγάλει το ψίχουλο της καθεμιάς ψυχής. Βεβαίως, η μνημόνευση αυτή δεν σώζει τον νεκρό, δεδομένου ότι θα κριθεί βάσει της πίστης και των καλών έργων της ζωής του, λαμβάνει όμως αναψυχή, δροσιά. Έχουμε, λοιπόν, υποχρέωση απέναντι τους προσφιλείς μας ανθρώπους, οι οποίοι ανήκουν πλέον στη θριαμβεύουσα Εκκλησία, να μην τους λησμονάμε. Ούτως ή άλλως, αποτελούν τις ρίζες της δικής μας ζωής. Εάν δεν ποτίσουμε τις ρίζες του δέντρου μας, θα ξεραθούμε και θα οδηγηθούμε στην απώλεια.
Αγαπητοί μου,
αξίζει να σας αναφέρω ένα συγκλονιστικό περιστατικό από το συναξάριο του Αββά Μακαρίου του Αιγυπτίου, που υπογραμμίζει τη χρεία της ανακουφιστικής ευχής - προσευχής υπέρ των νεκρών μας: Κάποτε ο Αββάς Μακάριος συναπαντήθηκε μ' ένα κρανίο ενός ιερέα των ειδώλων. Ο πνευματοφόρος Αββάς ρώτησε τον κολαζόμενο ειδωλολάτρη τι είναι ανακούφιση και τι τιμωρία στον τόπο εκείνον. Τότε το κρανίο αποκρίθηκε: 'Όσο απέχει ο ουρανός από τη γη, τόσο είναι το πυρ από κάτω μας... Στεκόμαστε μέσα στο πυρ από τα πόδια έως στο κεφάλι και δεν είναι δυνατό να δει κανείς τον άλλο πρόσωπο με πρόσωπο, αλλά το πρόσωπο του καθενός είναι κολλημένο προς την πλάτη του αλλού. Όταν λοιπόν εσύ εύχεσαι για μας, τότε βλέπει κανείς λίγο το πρόσωπο του άλλου. Αυτή είναι η ανακούφιση!'"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου