e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Τα υλικά αγαθά μάς καταπνίγουν και μας κάνουν αγχώδεις και δυστυχείς

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Ε’ Ματθαίου 5ης Ιουλίου 2015
(Ματθ. η’ 28 – θ’ 1)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Πολλές φορές μένει έκπληκτος κανείς με την νοοτροπία κάποιων ανθρώπων, που το μόνο που επιδιώκουν και τους απασχολεί είναι το στενό συμφέρον τους!

Οι δυο άτυχοι κάτοικοι της χώρας των Γεργεσηνών –οι οποίοι είχαν καταληφθεί από το πονηρό πνεύμα και που την άθλια κατάστασή τους περιγράφει με ρεαλιστικά και ζοφερά χρώματα η σημερινή ευαγγελική περικοπή– ήταν απόβλητοι και διωκόμενοι από την κοινωνία. Δεν είχαν σπίτι, ούτε ρούχα, υπέφεραν περιπλανώμενοι από το ψύχος του χειμώνα και τον καύσωνα του θέρους και κατοικούσαν σε όρη και σε σπηλιές. Έβγαζαν άγριες κραυγές, ικανές να παγώσουν το αίμα κάθε ανθρώπου που τις άκουγε. Αυτοτραυματίζονταν με μανία χρησιμοποιώντας αιχμηρά αντικείμενα, έχοντας αποβάλει κάθε σκέψη αυτοσυντήρησης και δημοσίας αιδούς.

Συναντώντας όμως τον Σωτήρα του κόσμου ηρέμησαν κι έπεσαν στα πόδια του να τον προσκυνήσουν, ενώ τα πονηρά δαιμόνια ζήτησαν από τον Κύριο να μην τα βασανίσει, αλλά να τους επιτρέψει να μεταβούν στους χοίρους. Ο Κύριος τότε τους έδωσε άδεια να εισέλθουν στα σώματα των χοίρων που έβοσκαν εκεί δίπλα. Αυτό έγινε και τότε οι χοίροι, αφηνιασμένοι από τους δαίμονες, πνίγηκαν στη θάλασσα. Οι δαίμονες, βλέποντας ότι δεν μπορούσαν άλλο να βλάψουν αυτούς που ήδη βασάνιζαν και μέσω αυτών και άλλους ανθρώπους, με πονηριά και κακότητα σκέφτηκαν να βλάψουν τα συμφέροντα των κατοίκων και ειδικά των χοιροβοσκών που ήταν ιδιοκτήτες των ζώων. Γι’ αυτό υπέβαλαν αυτό το αίτημα στον Ιησού.

Και ο Ιησούς το ικανοποίησε πρόθυμα, όχι διότι τους σεβάστηκε ή τους φοβήθηκε, αλλά επειδή ήθελε δια της πράξεώς Του αυτής να δώσει στους παραβάτες και ασεβείς ανθρώπους ένα μέγιστο μάθημα σεβασμού των θρησκευτικών νόμων. Οι χοιροβοσκοί, καταπατώντας θρασύτατα τον Νόμο του Μωυσή, για το στενό, υλικό και χρηματικό τους συμφέρον, έτρεφαν χοίρους –ζώα τα οποία εθεωρούντο απαγορευμένα και ακάθαρτα– για να πουλήσουν μετά πανάκριβα το κρέας τους. Οι ιδιοκτήτες των χοίρων όμως, παρ’ ότι διδάχτηκαν πως δεν πρέπει να παραβαίνουν τον θείο νόμο, όχι μόνο δεν μετάνιωσαν, αλλά υποκίνησαν και τους άλλους κατοίκους να εκδιώξουν από τα μέρη τους τον Ιησού. Διότι ήσαν ιδιοτελείς και συμφεροντολόγοι, κυριευμένοι από τον χειρότερο δαίμονα, αυτόν της φιλοχρηματίας. Αντί του πνεύματος, λοιπόν, προτίμησαν την ύλη, αντί του Χριστού τους χοίρους.

Όμως τίποτε δεν θα ωφελήσει, αν κερδίσουμε όλον τον κόσμο και χάσουμε την ψυχή μας. Τα υλικά αγαθά δεν μας σώζουν, αντίθετα, μας καταπνίγουν και μας κάνουν αγχώδεις και δυστυχείς. Ας μην μιμηθούμε, λοιπόν, το παράδειγμά τους, για να μην χάσουμε τον Παράδεισο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: