Σκέψεις του π. Νικοδήμου Κεφαλληνού
Στις 2 Οκτωβρίου 1991 παρέδωσε την ψυχή του στο Δημιουργό της, ο μακαριστός Πατριάρχης του Γένους Δημήτριος. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης εκκλησιαστικής Ιστορίας. Εξελέγη Πατριάρχης σε μια δύσκολη περίοδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων διαδεχόμενος τον μεγάλο Αθηναγόρα και μετά την επέμβαση των τουρκικών αρχών στον κατάλογο των εκλογίμων και τη διαγραφή των ονομάτων των επικρατέστερων διεκδικητών. Δεν επεδίωξε ο ίδιος την εκλογή του αλλά η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου τον εξέλεξε ως τον καταλληλότερο να διοικήσει το πηδάλιο της Πρωτόθρονης Εκκλησίας.
Η πατριαρχεία του υπήρξε πλούσια σε έργα και δραστηριότητες. Επί των ημερών του αναπτύχθηκαν και εδραιώθηκαν οι διαχριστιανικοί και διαθρησκειακοί διάλογοι, αποκαταστάθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι σχέσεις Φαναρίου με τις τουρκικές αρχές και ευτύχησε να δει ολοκληρωμένα και αναστηλωμένα τα πατριαρχικά Γραφεία. Το 1987 ξεκίνησε την ειρηνική πορεία Αγάπης προς όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες και τις Επαρχίες του Θρόνου. Αυτή η πορεία ανέδειξε τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τη θέση του μέσα στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Ο μακαριστός Δημήτριος χαρακτηριζόταν για το απλό, πράο και μειλίχιο του χαρακτήρα του, γνωρίσματα που τα διατήρησε και κατά τη διάρκεια της Πατριαρχείας του και μέχρι το τέλος της ζωής του. Με τη βιωτή του ενσάρκωσε την αρετή της ταπεινοφροσύνης ενώ η σιωπή του «ακουγόταν εκκωφαντικά» από το πολύπαθο κέντρο της Ορθοδοξίας, το Φανάρι. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο αείμνηστος «Δεν επιθυμώ να με γράψει η ιστορία όταν θα πεθάνω, ούτε να με θυμούνται οι άνθρωποι. Το μόνο που θέλω είναι να ζει το Φανάρι για να ζωντανεύει την ακοίμητη συνείδηση του Γένους».
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της απλότητας που τον διέκρινε αποτελεί ένα στιγμιότυπο της επισκέψεως του στην Εκκλησία της Ελλάδος τον Νοέμβριο του 1987. Στο τέλος του Εσπερινού κι ενώ οι χοροί ψάλλουν τις φήμες των δύο Προκαθημένων Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών, ο αείμνηστος Δημήτριος καλεί στον θρόνο τον μακαριστό Σεραφείμ και από κοινού ευλογούν το πλήθος που έχει κατακλύσει τον Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών, του μεγαλυτέρου Ναού των Βαλκανίων.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του μακαριστού Πατριάρχου Δημητρίου, ας αποτελέσει για όλους μας φωτεινό παράδειγμα και να έχουμε την ευχή του!
-->
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου