Μόνος προορισμός η Βασιλεία των Ουρανών

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

της Κυριακής Ε΄ Νηστειών 

14 Απριλίου 2019

(Μαρκ. ι΄ 32-45 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Οι αμαρτωλές επιδιώξεις και φιλοδοξίες υπήρξαν πάντοτε μάστιγα για το ανθρώπινο γένος. Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτό που επιθυμούν το θεωρούν νόμιμο και ηθικό, πασχίζοντας με κάθε τρόπο να το αποκτήσουν.

Οι αμαρτωλές επιθυμίες συχνά φαίνεται να καθοδηγούν και να καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων. Τους οδηγούν να αναζητούν σκλάβους, ώστε να υπηρετούν τις επιδιώξεις τους και να αδικούν τους συνανθρώπους τους να εξυπηρετήσουν το δικό τους συμφέρον. Οι αναστατώσεις, οι πόλεμοι και οι επαναστάσεις έχουν ως βασική αιτία την ανθρώπινη απληστία και την αντίδραση σ’ αυτήν.

Αλλά και κάποιοι θεωρούμενοι καλοί Χριστιανοί, δίκαιοι και πιστοί άνθρωποι διάγουν μια αμαρτωλή και άτοπη ζωή, γεμάτη βλαβερές επιθυμίες, χωρίς οι ίδιοι πολλές φορές να το αντιλαμβάνονται. Ζητάμε από τον Θεό πράγματα βλαβερά, μάταια και ανόητα. Και τον μεμφόμαστε, όταν δεν πραγματοποιεί τις επιθυμίες μας. Προσευχόμαστε ν’ αποκτήσουμε υλικά αγαθά, πολυτελείς κατοικίες, κοσμήματα, ενδύματα, κτήματα, καταθέσεις και πλούσια εδέσματα. Επίσης, ζητάμε δύναμη και εξουσία επί των συνανθρώπων μας, ώστε να νιώθουμε ότι εμείς είμαστε σπουδαίοι και αξιόλογοι. Έτσι, παραμερίζουμε τον υψηλό προορισμό μας, που είναι η θέωση και γινόμαστε «χοϊκοί» και «βοσκηματώδεις».

            

Από αυτήν την παγίδα δεν ξέφυγαν ούτε κάποιοι από τους μαθητές του Κυρίου. Ανώριμοι πνευματικά και αφώτιστοι ακόμη από το Άγιο Πνεύμα ζητούσαν από τον Κύριο αξιώματα και πρωτοκαθεδρίες. Δεν είχαν αναλογιστεί όμως ότι μόνον οι κοσμικοί άνθρωποι νοιάζονται γι’ αυτά. Αυτό δεν μπορεί να ισχύει για τους αγίους Αποστόλους και τους δίκαιους, οι οποίοι μόνο προορισμό τους έχουν την βασιλεία των ουρανών, στην οποία καλούνται να οδηγήσουν όχι μόνο τους εαυτούς τους αλλά και τους συνανθρώπους τους.

Ας ζητάμε, λοιπόν, δια της προσευχής από τον Θεό χρήσιμα αγαθά, όπως το ψυχικό σθένος για να πολεμήσουμε κατά της αμαρτίας, την πνευματική και σωματική υγεία, την ενάρετη ζωή και την ενδυνάμωση της πίστης μας. Χρειάζεται να πάψουμε να είμαστε αχάριστοι και άπληστοι, λησμονώντας το θεϊκό προορισμό μας που είναι η βασιλεία των ουρανών. Ας αρκεστούμε στα απαραίτητα υλικά αγαθά, που θα μας βοηθήσουν να συντηρηθούμε και τα οποία ο Θεός -που γνωρίζει τις ανάγκες μας- θα φροντίσει πάντοτε να έχουμε. Κι ας προσβλέπουμε πάντα με εμπιστοσύνη στην θεϊκή αγάπη, αγαθότητα και παντοδυναμία. Γένοιτο!