«Υμείς εστέ το φως του κόσμου»

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής Αγίων Πατέρων Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου 

19 Ιουλίου 2020

(Ματθ. ε΄ 14-19)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης

Φωτεινούς φάρους αποτελούν οι Απόστολοι, οι Πατέρες, οι Μάρτυρες και οι Όσιοι της Εκκλησίας μας, ανά τους αιώνες. Είναι φως, που δεν μένει άσημο και κρυμμένο κάτω από ένα κάλυμμα, όπως το σπιτικό λυχνάρι, αλλά φέγγει παντού λαμπερό και ζωογόνο. 

«Υμείς εστέ το φως του κόσμου», λέει ο Κύριος στους μαθητές του. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή τους καθίσταται ορατή από όλους, οι πράξεις τους καθαρές και διάφανες, χωρίς σκιές, σκοτάδια και ψεγάδια. Τίποτα δεν τους πτοεί και τίποτα δεν τους φοβίζει. Είναι πόλεις φανερές από παντού, στην κορυφή ενός βουνού κτισμένες και λουσμένες από το άπλετο φως του ήλιου. Ένα φως, που δεν είναι υλικό, αλλά προέρχεται από τον Χριστό, τον δωρεοδότη ήλιο της δικαιοσύνης.

Ακούγοντας τα λόγια αυτά οι συκοφάντες και διαστρεβλωτές Φαρισαίοι, κατηγόρησαν τον Ιησού ότι ήλθε να ανατρέψει την καθεστηκυία τάξη και να γκρεμίσει από το βάθρο του τον Μωσαϊκό Νόμο. Όμως ο Κύριος δεν ήρθε να καταργήσει τον Νόμο, ούτε να κηρύξει ασέβεια προς αυτόν. Ήλθε να τον τελειοποιήσει, να του δώσει νέες διαστάσεις, νέα πνοή και να τον συμπληρώσει. Και όχι μονάχα αυτό, αλλά θεωρεί επιτακτικό καθήκον κάθε ανθρώπου την πλήρη εφαρμογή του θεόπνευστου και θεόσταλτου Νόμου και όχι μόνο την επιλεκτική τήρησή του. Διότι, κάτι που ο άνθρωπος θεωρεί μικρό και ασήμαντο μπορεί στα μάτια του Θεού να είναι μέγιστο και να έχει βαρύνουσα σημασία, η οποία να διαφεύγει από τον πεπερασμένο ανθρώπινο νου. Ο νόμος είναι ενιαίος και αδιαίρετος και σ’ αυτόν που θα τον δει έτσι και θα τον τηρήσει, ο Κύριος επιφυλάσσει τον αμάραντο στέφανο της θείας δόξας.

Αυτός, ο οποίος θα τηρήσει ακόμη και το παραμικρό θα γίνει και θα ονομαστεί μέγας στην ουράνια Βασιλεία και πολίτης του Ουρανού. Αρκεί να μην είναι υποκριτής και τυπολάτρης, όπως δυστυχώς υπήρξαν οι ασεβείς Φαρισαίοι, τους οποίους πολλές φορές μιμούμαστε στη ζωή μας. Όπως κι αυτοί, έτσι κι εμείς κοιτάζουμε να φαινόμαστε και να αρέσουμε. Ο Θεός μας και το ιδανικό μας είναι η ανθρωπαρέσκεια και η εξωτερική εικόνα. Διδάσκουμε τα ευαγγελικά και πατερικά λόγια, χωρίς οι ίδιοι να τα πιστεύουμε και να τα εφαρμόζουμε. Αντίθετα, πολλές φορές, εμείς οι ίδιοι, βαθιά μέσα μας, τα υποτιμούμε και τα σχολιάζουμε ειρωνικά. Γινόμαστε επαγγελματίες ιεραπόστολοι, είτε για τη δόξα και τα αξιώματα, είτε για το χρήμα. Κάποτε όμως η υποκρισία φανερώνεται, διότι τίποτα δεν μένει κρυφό στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων.

Ας αποφύγουμε αυτόν τον δρόμο και ας γίνουμε όπως ακριβώς μας θέλει ο Θεός. Γεμάτοι αγάπη, φιλανθρωπία, καλοσύνη, ηρεμία, ταπεινότητα, ειλικρίνεια και αγνότητα. Αυτός, που θα τα έχει όλα αυτά, είναι καθοδηγούμενος από τον ίδιο τον Θεό, καίτοι μπορεί να μην είναι σοφός κατά κόσμον. Τέτοιοι υπήρξαν και οι Μεγάλοι Πατέρες, οι οποίοι ορθοτόμησαν τον λόγο της Αληθείας. Γένοιτο!