Πρότυπα γυναικών

Του   π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Χριστὸς ἐξέπνευσε πάνω στὸν Σταυρό. Τὸ ἄψυχο σῶμα του, κρεμασμένο καὶ ἐγκαταλελειμμένο, κινδύνευε νὰ πεταχτεῖ μὲ τὰ σώματα τῶν ληστῶν, νὰ γίνει βορὰ ὀρνέων, νὰ βεβηλωθεῖ, νὰ χωθεῖ πρόχειρα σὲ κάποιο λάκκο. Ἡ Παρασκευὴ ἔσβηνε, ἡ μεγάλη μέρα τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα, τὸ Σάββατο, ἄρχιζε. Ὅ,τι ἦταν νὰ γίνει, ἔπρεπε νὰ γίνει ἄμεσα. Ἦρθαν τότε ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Νικόδημος, ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων, καὶ μὲ τὴν ἄδεια τοῦ Πιλάτου ἐνταφίασαν, βιαστικὰ μέν, ἀλλὰ μὲ ὅλους τους τύπους καὶ τὰ τελετουργικὰ τῶν Ἑβραίων, τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Οἱ Μυροφόρες, πανταχοῦ παροῦσες, παρακολούθησαν καὶ βοήθησαν στὴν ταφή. Κατόπιν ἀγόρασαν καὶ αὐτὲς ἀρώματα καὶ ἦλθαν μὲ τὸ χάραμα τῆς Κυριακῆς νὰ ἀλείψουν τὸν Ἰησοῦ. Ὁ ἄγγελος ὅμως τοὺς ἀνήγγειλε ὅτι ὁ Κύριος «ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε» (Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων).

Οἱ ἀδύναμες Μυροφόρες ἀποδείχτηκαν οἱ πιὸ ἀξιοθαύμαστες γυναῖκες. Ἀπέδειξαν τὴν ἀκατάβλητη ἰσχὺ τοῦ φύλου τους. Οἱ ἄντρες μαθητές, ἔχοντας γιὰ πυξίδα τὴ λογική τους, εἶχαν τρομοκρατηθεῖ στὸ ἔπακρο. Οἱ γυναῖκες μαθήτριες, ἀκούοντας μόνο τὴν καρδιά τους, εἶχαν ἀψηφήσει τὰ πάντα. Δυὸ προσεγγίσεις διαφορετικές, μὲ τὴν καρδιὰ νὰ ὑπερισχύει κατὰ κράτος.

Ἀξίζει λοιπὸν νὰ θεωρηθοῦν πρότυπα τῶν γυναικῶν οἱ σεμνές, ἀθόρυβες, ἀλλὰ δυναμικὲς Μυροφόρες. Καὶ πρῶτο βέβαια καὶ ἀξεπέραστο πρότυπο κάθε γυναίκας ἀποτελεῖ ἡ πρώτη Μυροφόρα. Ἡ Μητροπάρθενος Θεοτόκος, ἡ Παναγία. Τὸ ἀνυπέρβλητο πρότυπο μητέρων καὶ παρθένων. Γύρω ἀπὸ αὐτὴν ἦταν συνασπισμένες οἱ ὑπόλοιπες. Δὲν ἀποχωρίστηκε ποτὲ τὸν Υἱό της. Οὔτε τὴν ὥρα τοῦ Πάθους. Ἀκόμα καὶ μετὰ τὴν ταφή, μᾶλλον δὲν ἔφυγε καθόλου ἀπὸ τὸν τάφο. «Ἦν δὲ ἐκεῖ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία, καθήμεναι ἀπέναντι τοῦ τάφου». Κανένας φόβος δὲν κλόνισε τὴ μητρική της καρδιά. Ἡ ἀγάπη της ὑπερκέρασε τὰ πάντα.

Ἀλλὰ καὶ ὅλες οἱ Μυροφόρες εἶναι πρότυπα. Πρότυπα παρθενίας, μητρότητας, συζυγίας. Πρότυπα ἀνδρείας. Σήμερα, σὲ ἕναν κόσμο ὅπου τὰ πάντα διαλύονται παταγωδῶς καὶ ταχύτατα, ἔχει καὶ ἡ γυναίκα χάσει τὸν ἑαυτό της ἐντελῶς (τὸ ἴδιο φυσικὰ καὶ ὁ ἄντρας). Κατάντησε ἕνα ἐργαλεῖο μόνο στὰ χέρια ὅλων τῶν ἐπιτηδείων. Ἕνα πιόνι στὴν παγκόσμια σκακιέρα τῆς ἐμπορευματοποίησης τῶν πάντων.

Ἀντὶ νὰ αὐτοπροσδιορίζεται, ἑτεροκαθορίζεται κατὰ τὰ γοῦστα καὶ τὰ συμφέροντα τῶν ἰσχυρῶν. Ὑποχρεώθηκε ἔτσι νὰ προσκυνήσει ὅλα τὰ ἐξευτελιστικὰ εἴδωλα τῆς ἐποχῆς, μὲ κορυφαῖα τὴ μόδα καὶ τὴν πορνογραφία. Δὲν γνωρίζει πιὰ ἠθικὸ ἢ ἀνήθικο. Ντύνεται ἢ γδύνεται ὅπως ὑπαγορεύουν οἱ σύγχρονοι θεοί της. Ἀκόμα καὶ τὸ τέλειο ξεγύμνωμα εἶναι καλὸ καὶ ἠθικό, ἂν τὸ ἐπιτάσσει ἡ μόδα, ποὺ οἱ ἀπαιτήσεις της, ὅσο ἐξευτελιστικὲς κι ἂν εἶναι, γίνονται ἀμέσως καὶ μὲ ἀπόλυτη εὐλάβεια ἀποδεκτές. Ντύνουν ἢ γυμνώνουν τὴ γυναίκα ὅπως θέλουν. Ἡ ἴδια δὲν ἔχει λόγο, δὲν ἔχει πρόσωπο, εἶναι μιὰ ἀπρόσωπη μάζα στὰ χέρια τους. Ἔσχατη κατάπτωση!

Οἱ σεμνὲς Μυροφόρες μὲ προεξάρχουσα τὴν πάνσεμνη Παναγία, βρῆκαν τὴ δύναμη νὰ ἀμφισβητήσουν τὸ κατεστημένο, τὴν παντοδύναμη ἐξουσία, τὴ φαυλότητα τῆς ἐποχῆς τους. Ἐμπνέουν καθόλου τὴ σημερινὴ γυναίκα;

Ποιὰ θὰ τολμοῦσε σήμερα νὰ πάει κόντρα στὸ σύστημα, νὰ ἀψηφήσει τὸν θεὸ τῆς μόδας, νὰ κυκλοφορήσει στοὺς δρόμους μὲ σεμνότητα;