ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής ΙΑ΄ Λουκά (Των Προπατόρων)
16 Δεκεμβρίου 2018
(Λουκ. ιδ΄ 16-24)
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Ανεκτίμητο και πολύτιμο ήταν το πνευματικό δείπνο, το οποίο παραθέτει ο οικοδεσπότης Θεός στους προσκεκλημένους του, δηλαδή σε όλους εμάς. Μάς προσκαλεί διαρκώς να μετάσχουμε στην λαμπρότητα και την ευφροσύνη του δείπνου Του, να γίνουμε «κατά χάριν» υιοί Του και ομοτράπεζοι του Υιού Του, να γίνουμε ουράνιοι πολίτες και κάτοικοι του Παραδείσου. Ωστόσο, το ερώτημα είναι το πώς όλοι εμείς ανταποκρινόμαστε σε αυτό το υπέρτατα τιμητικό και σωτήριο κάλεσμα; Δυστυχώς, με αδιαφορία, σκληρότητα και αναίδεια! Με άκρα περιφρόνηση για τον Θεό και για τις άπειρες δωρεές Του. Βυθισμένοι στον εγωισμό, το κυνήγι του πλούτου, την αφιλανθρωπία, την αδικία και την έκλυτη ζωή.
Η αναβλητικότητα και οι προφάσεις χαρακτηρίζουν την ζωή και την πορεία όλων μας. Όπως οι άνθρωποι της παραβολής, που άλλος αγόρασε ένα χωράφι, άλλος νυμφεύτηκε, άλλος προμηθεύτηκε ζώα κ.ο.κ., έτσι κι εμείς προτιμάμε την παχυλή ύλη και της δίνουμε προτεραιότητα, έναντι της σωτηρίας της ψυχής μας. Όλες τις επιταγές και παραινέσεις της πίστης μας, τις θεωρούμε υπερβολικές και παρωχημένες, εφαρμόζοντας ότι μας βολεύει και ότι δεν διαταράσσει τη ραστώνη και την άνεσή μας. Είμαστε αδιάφοροι και χλιαροί στην αντιμετώπιση του θείου θελήματος. Αρνούμαστε να προοδεύσουμε στον δρόμο της αρετής, να είμαστε στοργικοί και φιλάνθρωποι, να είμαστε πράοι και ανεξίκακοι, να μην επιδιώκουμε διαρκώς το ατομικό συμφέρον μας, αδικώντας τους άλλους.
Προτιμάμε μια προσωρινή άνετη ζωή και όχι την βασιλεία του Θεού, η οποία είναι αιώνια και ατελείωτη, φως και αγαλλίαση, χωρίς ταλαιπωρίες, χωρίς καύμα ή ψύχος, χωρίς πολέμους και διαμάχες, χωρίς κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, χωρίς αβεβαιότητα για το αύριο, αρρώστιες, γηρατειά και θάνατο.
Αρνούμαστε την λαμπρότητα του Παραδείσου, την οποία ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος εξύμνησε, αφού ζωντανός «ηρπάγη» έως τον τρίτο ουρανό και γεύτηκε τα αγαθά του.
Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να μην μιμηθούμε τους σκληρόκαρδους και αμελείς προσκεκλημένους της παραβολής, διότι τότε θα επιβάλουμε εμείς οι ίδιοι την φοβερότερη τιμωρία στον εαυτό μας: την αποστέρηση της θείας Χάριτος. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου