Πρόκειται για το ζήτημα της Θείας Κοινωνίας

Σκέψεις του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΛΑΝΤΗ, θεολόγου εκ Μονάχου

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών τηλεφωνήθηκαν, η επικοινωνία όμως Πολιτείας και Εκκλησίας παραμένει προβληματική. Η ουσιαστική εκκρεμότητα εντοπίζεται στην ανειλικρίνεια της σχέσης των δύο θεσμών που συζητούν περί όνου σκιάς, αποσιωπώντας όμως αυτό που ουσιαστικώς τους καίει και το οποίο έχει όνομα: Πρόκειται για το ζήτημα της Θείας Κοινωνίας.

Για την Πολιτεία και τους επιστήμονες, αν δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ή πίσω από δύο και μόνο θεούσες γιατρίνες που έχουν εκφραστεί κατά δήλωση τους ως πιστές και όχι ως ειδικοί, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Εγκυμονείται κίνδυνος διασποράς του ιού λόγω του τρόπου μετάδοσης της Κοινωνίας, ο δε κίνδυνος μεγαλώνει λόγω του ανεξέλεγκτου φονταμενταλισμού, ο οποίος αψηφάει νόμους, κανόνες και την κοινή λογική.

Η Πολιτεία δεν τολμάει να εκφραστεί αποφασιστικά, φοβούμενη τις αντιδράσεις. Από την πλευρά της, η Εκκλησία δια της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπροσώπων της θεωρεί το ζήτημα του τρόπου μετάδοσης της Ευχαριστίας ως απόλυτο ταμπού και αιτία πολέμου. Ακόμη και οι προοδευτικοί θεολόγοι και κληρικοί της δεν αποτολμούν να αμφισβητήσουν θέσφατα. Καθώς δεν συζητιέται ανοιχτά, με ειλικρίνεια και με επιχειρήματα, το πλέον ουσιαστικό ζήτημα, η Πολιτεία προσπαθεί με πλάγιους τρόπους και μέτρα εκ πρώτης τουλάχιστον όψεως άδικα και παράλογα να επιβάλει τις θέσεις της.

Όσο δεν αναπτύσσεται μία κουλτούρα διαλόγου, οι ακραίοι και των δύο πλευρών θα κερδίζουν έδαφος. Στον σκοταδισμό που εκφέρεται στο όνομα της Εκκλησίας θα απαντάει ο σκληρός αντικληρικαλισμός. Στη φαιδρότητα επιχειρημάτων που αρθρώνονται στο όνομα μιας μαγικής θρησκευτικότητας θα απαντάει η χυδαιότητα μιας αντιεκκλησιαστικής επιθετικότητας, η οποία βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα ξερά και τα χλωρά και είναι κατά τούτο άδικη.

Κατά τα άλλα, ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τη Σάρκωση του Λόγου. Του Λόγου, όχι του Μύθου, όχι της Μαγείας, όχι της συναισθηματικής υπερέντασης.